মই কেনেকৈ মোৰ সন্তানক সিদ্ধান্ত লবলৈ শিকাইছিলো (ৰীতা চৌধুৰী)

ঘৰৰ বাবে যদি কিবা কাম কৰোঁ, ক’ৰবলৈ যদি ফুৰিবলৈ যোৱাৰ কথা ওলায়– মুঠতে তেওঁলোকে বুজি নোপোৱা সংসাৰৰ কথাবোৰৰ বাহিৰে সকলো কথাত আলোচনা কৰোঁ। তেওঁলোককেই সিদ্ধান্ত ল’বলৈ দিওঁ। ভুল কৰা যেন দেখিলে নিজৰ মতামত আগবঢ়াওঁ। কেতিয়াবা দৃঢ় ভাৱে জনায়ো দিওঁ যে এইটো বিষয়ত মোৰ জ্ঞান আৰু অভিজ্ঞতা বেছি – মোৰ কথা সেয়ে মানি লোৱা উচিত। মই সাধাৰণতে পৰস্পৰবিৰোধী কথা নকওঁ, পৰস্পৰবিৰোধী কামো নকৰো। কেতিয়াবা কেনেবাকৈ আগতে কৰা কাম বা কথাৰ বিপৰীত কিবা কৰিলে তেওঁলোকে আত্মবিশ্বাসেৰে যুক্তিৰে আঙুলিয়াই দিলে মোৰ যুক্তি থাকিলে দিওঁ নহ’লে ভুলটো মানি লওঁ। যুক্তি খুব কম কথাতেই দিব নোৱাৰো। মই নিজৰ কথা আৰু কামক লৈ বৰ সচেতন। আজি কেইটামান কথা ক’লো। সৰু সৰু এনে কথা আৰু বহুত আছে। ক’ম কেতিয়াবা। বহুতে কয় যি খোজে তাকেই আনি দিলে বেয়া হয়। হয় কথাটো মই এটা অন্য বাট লৈছিলোঁ– কিবা লাগে বুলি ক’লে কিয় লাগে তাৰ যুক্তিও লগতে দিবলৈ উৎসাহ দিওঁ। নিদিয়াকৈ নাথাকো যদি দিব পাৰোঁ। হেপাহঁবোৰ আধৰুৱা কৰি ৰাখিবলৈ সত নাযায়। বেলেগ বেলেগ বয়সৰ বেলেগ বেলেগ হেপাহ। বয়সবোৰতো আৰু উভতি নাহে। কিন্তু লগতে তেওঁলোকক মই মাজে মাজে খেলনা, চিডি আদি দোকানলৈ লৈ যাওঁ। কেতিয়াবা কওঁ– মোৰ হাতত আজি কিনিবলৈ দিব পৰাকৈ তিনিশ বা দুশ টকা আছে। এইখিনিৰে ভিতৰত লোৱা। তেওঁলোকে বহুত ভাবি-চিন্তি কিনে বা কেতিয়াবা নালাগে বুলি কয়। কেতিয়াবা কওঁ মোৰ লগত আজি তোমালোকৰ যি ভাল লাগে কিনিব পৰাকৈ পইচা আছে। কিবা লাগে যদি লোৱা। তেতিয়াও তেওঁলোকে কিনিম বুলি উবুৰি খাই নপৰে। ভাবি-চিন্তি লয়। মই কেতিয়াওঁ মিছা নকওঁ। তেওঁলোকক পৰিয়ালৰ সদস্য হিচাপে মৰ্যাদা দিওঁ। মতামতক সন্মান জনাওঁ। আলোচনা কৰো। বিতৰ্ক কৰোঁ। বিভিন্ন বিষয় বাচি লৈ তেওঁলোকৰ মতামত জানিব বিচাৰোঁ। তেওঁলোকে কেতিয়াও লাগিবই বুলি জেদ কৰি পোৱা নাই। অভাৱতো সহজ হৈ থাকে, প্ৰাচুৰ্যতো সহজ হৈ থাকে।