বিশ্বজিত বৰাৰ ‘‘বেলকনিত ভগৱান’’(ৰঞ্জন শৰ্মা)

বিশ্বজিত বৰা৷ অসমীয়া চলচ্ছিত্ৰ প্ৰেমীৰ বাবে অতিকে এটি চিনাকি নাম৷ বৰ্তমানৰ অসমীয়া চলচ্ছিত্ৰৰ নৱ প্ৰজন্মৰ সৃষ্টিশীল তথা অনুভৱী পৰিচালক সকলৰ মাজৰে এজন৷ সৰুৰে পৰা নাটক আৰু অভিনয় বলিয়া, সুন্দৰৰ আৰাধনাকে জীৱনৰ ব্ৰত হিচাবে লোৱা সপোন বিলাসী বিশ্বজিত নামৰ এই যুৱকজনে আমি জনাত শয়নে-সপোনে মাথো চিনেমাৰ কথাই চিন্তা কৰিছিল৷ সৰুৰে পৰাই চিনেমা শিল্পৰ প্ৰতি আকৃষ্ট হৈ দুই এখন অসমীয়া ছবিত অভিনয় শিল্পী হিচাপে ভূমুকি মাৰি চলচ্ছিত্ৰ জগতখনত কিবা এটা কৰাৰ অদম্য হেপাহেৰে সুদূৰ মুম্বাইলৈ ধাপলি মেলে৷ তাত কঠোৰ সংগ্ৰাম কৰি চলচ্ছিত্ৰ নিৰ্মাণ আৰু পৰিচালনা সম্পৰ্কে শিক্ষা লয়৷ সেই সময়চোৱাতে অসমৰ স্বনামধন্য চলচিত্ৰ পৰিচালক জাট্ৰু বৰুৱাকে প্ৰমুখ্য কৰি হিন্দী চলচ্ছিত্ৰ কেইবা গৰাকীও বিশিষ্ট পৰিচালকৰ সান্নিধ্য লাভ কৰি সম্পূৰ্ণৰূপে চলচিত্ৰ শিল্পৰ বিষয়ে জানি-বুজি লয়৷ বিভিন্নজন যশস্বী পৰিচালকৰ লগত সহকাৰী হিচাপে কাম কৰাৰ পাছত বিশ্বজিত বৰাই ‘‘এইচা য়ে জাহাঁ’’ শীৰ্ষক এখন হিন্দী চলচিত্ৰ প্ৰথম স্বাধীনভাবে পৰিচালনা কৰে৷ যিখন ছবিত হিন্দী চলচ্ছিত্ৰৰ কেইবা গৰাকী জনপ্ৰিয় অভিনেতা-অভিনেত্ৰীৰ লগতে অসমৰো কেইবা গৰাকীও জনপ্ৰিয় শিল্পীয়ে অভিনয় কৰে৷ ছবিখন সাংঘাতিক ধৰণে বাণিজ্যিক ভাবে সফল নহ’লেও বিশ্বজিত বৰাৰ সু-পৰিচালনা আৰু সূক্ষ্ম সূক্ষ্ম চলচিত্ৰৰ সম্পৰ্কে থকা জ্ঞান দৰ্শক তথা সমালোচকৰ দৃষ্টি গোচৰ হয়৷ সকলোৱে ধাৰণা কৰে যে এই সম্ভাৱনাময় পৰিচালকজনৰ হাতৰ পৰশত অনাগত দিনত চিনে শিল্পই প্ৰাণ পাই উঠিব৷ দৰ্শকৰ সমালোচকৰ তেওঁৰ প্ৰতি থকা এই বিশ্বাস আৰু আস্থাক সম্পূৰ্ৰূপে সন্মান জনাই বিশ্বজিত বৰাই ‘‘বহ্নিমান’’ আৰু ‘‘ৰক্তবীজ’’ শীৰ্ষক দুখন বাণিজ্যিক সফল চলচ্ছিত্ৰ নিৰ্মাণ কৰে, যি দুখন ছবিয়ে অসমীয়া চলচ্ছিত্ৰত এক নতুন জোৱাৰ আনিবলৈ সক্ষম হয়৷ তাৰ মাজতে তেওঁ সকলো শ্ৰেণীৰ দৰ্শক আৰু চিত্ৰ সমালোচক সকলক সন্তুষ্ট কৰিব পৰাকৈ ‘‘ফেহুঁজালি’’ নামৰ এখন সুস্থ ৰুচিৰ মননশীল ছবি নিৰ্মাণ কৰে৷ য’ত বিশ্বজিত বৰাৰ পৰিচালনাৰ পৰিপক্কতাই দৰ্শক সমালোচক উভয়কে সন্তুষ্ট কৰিবলৈ সক্ষম হয়৷ যিখন ছবিয়ে কেইবাটাও ৰাষ্ট্ৰীয়–আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্ছিত্ৰ মহোৎসৱত প্ৰদৰ্শিত হৈ অসমলৈ সন্মান বুটলি আনিছিল৷ শিল্পীৰ কাম হ’ল শিল্প সৃষ্টি কৰা৷ গতানুগতিকতাৰ বাহিৰত সদাই নতুন বিষয় বস্তুৰে দৰ্শকক নতুনত্ব দিব বিচাৰে সৃষ্টিশীল পৰিচালকসকলে৷ সদায় নতুনত্বৰ সন্ধানত থকা অনুভৱী মনৰ সমাজ সচেতন পৰিচালক বিশ্বজিত বৰাৰ নৱতম সৃষ্টিয়েই হ’ল ‘বেলকনিত ভগৱান’ [God on the Belcony] নিজা কাহিনী, চিত্ৰনাট্য, সংলাপ আৰু পৰিচালনাৰে নিৰ্মাণ কৰা এই ছবিখনে নাম ঘোষণাৰ দিন ধৰিয়েই চৰ্চাত আছিল৷ চৰ্চিত এই ছবিখন মুক্তিৰ প্ৰতিক্ষাত আছে যদিও ইতিমধ্যে ছবিখনে বিশ্বৰ কেইবাখনো আগশাৰীৰ চলচ্ছিত্ৰ মহোৎসবলৈ নিমন্ত্ৰণ লাভ কৰাৰ লগতে কেইবাখনো হ’ল মহোৎসৱত প্ৰদৰ্শিত হৈ অসমলৈ বিৰল সন্মান কঢ়িয়াই আনিবলৈ সক্ষম হৈছে৷ মাইনা প্ৰডাকচনৰ বেনাৰত নিৰ্মাণ হোৱা ছবিখন প্ৰযোজনা কৰিছে ৰাষ্ট্ৰীয় সন্মানেৰে সন্মানীত ‘‘ৰজত কমল’’ বঁটা বিজয়ী প্ৰযোজক তথা সাংস্কৃতিক কৰ্মী নুৰুল চুলতানে৷ ইয়াৰ আগতে এইজনা প্ৰযোজকৰ দ্বাৰা নিৰ্মাণ হোৱা ছবি ‘‘জেতুকা পাতৰ দৰে’’ ছবিখনে আঞ্চলিক ভাষাৰ শ্ৰেষ্ঠ ছবিৰ ‘‘ৰজত কমল’’ বঁটা লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিল৷ পৰিচালক বিশ্বজিত বৰাৰ জানিব পৰা মতে উৰিষ্যাৰ দানা মাজি নামৰ এগৰাকী ব্যক্তিৰ বাস্তৱ জীৱনত ঘটা এক জলন্ত সমস্যাৰ আলমতে ছবিখনৰ চিত্ৰ নাট্য ৰচনা কৰা হৈছে৷ এটি সঁচা কাহিনীৰ আলমত নিৰ্মাণ কৰি ছবিখনত আজি একবিংশ শতিকাৰ তথ্য প্ৰযুক্তিৰ যুগতো কি দৰে এখন পিছপৰা গাঁৱৰ মানুহে, আজি স্বাধীনতাৰ ইমান বছৰৰ পাছতো গাঁওখনত থকা একমাত্ৰ নদীখনৰ ওপৰত এখন পকী দলং নিৰ্মাণ নোহোৱাত ভগা বাঁহৰ দলঙৰ ওপৰেৰে অতি কষ্টকৰভাবে জীৱন অতিবাহিত কৰিছে তাক সুন্দৰকৈ দেখুৱাইছে৷ এই ভগা বাঁহৰ দলঙখনেই তেওঁলোকৰ যাতায়তৰ একমাত্ৰ সম্বল৷ সেই গাঁৱৰ অভাৱ-অনাটনে জৰুলা কৰা খগেন দাস নামৰ এজন লোক আৰু তেওঁৰ সৰু পৰিয়ালটোৰ কাহিনীয়েই হৈছে ছবিখনৰ মূল উপজীব্য৷ লগতে ছবিখনত হাতী-মানুহৰ সংঘাতো দেখুৱা হৈছে৷ হাতীয়ে উপদ্ৰৱ কৰি আঘাত প্ৰাপ্ত কৰা খগেন দাসৰ পত্নীক,খগেন দাসে ভগা দলঙৰ ওপৰেদি চাইকেলত বান্ধি হস্পিটাললৈ নি পত্নীৰ জীৱন বচাব পাৰিলেনে…?? এনে বহুত প্ৰশ্নৰ উত্তৰ বিচাৰি পাব ইতিমধ্যে ৰাষ্ট্ৰীয় আৰু আন্তৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰেক্ষাপটত সমালোচকৰ দ্বাৰা বিশেষভাৱে সমাদৃত হোৱা ‘‘বেলকনিত ভগৱান [God on the Belcony]’’ ছবিখনত৷