বৰ্তমান সমাজত নাৰীৰ স্থান (বসন্ত গগৈ)

বৰ্তমানৰ সমাজত নাৰীৰ শিক্ষাৰ বহুত প্ৰয়োজনীয়তা আছে৷ শিক্ষাই মানুহক জ্ঞানৰ পোহৰ দিয়ে, প্ৰগতিৰ পথ দেখুৱায়৷ জৱাহৰলাল নেহেৰুৰ মতে, ‘‘এজন পুৰুষক শিক্ষা দিয়া মানে এজন ব্যক্তিক শিক্ষা দিয়া আৰু এগৰাকী নাৰীক শিক্ষা দিয়া মানে এটা পৰিয়ালক শিক্ষা দিয়া৷’’ ২০১১ চনত অসমত শিক্ষিতৰ হাৰ আছিল ৭৩.১৮ণ পুৰুষ হাৰ হ’ল ৭৮.৮১ণ আৰু মহিলাৰ হাৰ ৬৭.২৭ণ৷  নাৰী শিক্ষা বিকাশৰ ক্ষেত্ৰত বিভিন্ন ধৰণৰ সমস্যা আজিও আমাৰ সমাজত বিদ্যমান৷ কিছুমান অঞ্চলত কুসংস্কাৰ আৰু ৰক্ষণশীল মনোভাৱৰ বাবে নাৰীয়ে পৰ–পুুৰুষক মুখ দেখুৱাব নোৱাৰে বুলি শিক্ষানুষ্ঠান যোৱাৰ পৰা বিৰত থাকে৷ আন একাবেকা অভিভাৱকে তেওঁলোকৰ কন্যা সন্তানজনীক পঢ়া–শুনাতকৈ বিয়া দিয়াতহে বেছি আগ্ৰহী হোৱা দেখা যায়৷ এইক্ষেত্ৰত সমাজৰ কু–সংস্কাৰ, নাৰী–পুৰুষৰ ভেদভাৱ আঁতৰ কৰি এক সুস্থ পৰিৱেশ সৃষ্টি কৰিব লাগিব৷ নাৰীশিক্ষা প্ৰসাৰৰ বাবে নাৰীশিক্ষাৰ বিকাশৰ ক্ষেত্ৰত থকা সমস্যাসমূহ দূৰ কৰি নাৰীসকলক শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত আগ্ৰহী কৰি তুলিব লাগিব৷ তেতিয়াহে নাৰী জাতিৰ শিক্ষাৰ আকাশৰ কলীয়া ডাৱৰ আঁতৰ হ’ব আৰু নাৰীয়ে সমাজৰ উন্নতিত হাত আগবঢ়াব পাৰিব৷ বৰ্তমান আমাৰ আধুনিক সমাজত নাৰীয়ে সাহিত্য, খেলা–ধূলা, শিক্ষা, সংস্কৃতি, বিজ্ঞান, ৰাজনীতি আদিত যথেষ্ট পাৰদৰ্শিতা দেখুৱাইছে৷ আমাৰ সমাজত নাৰীৰ প্ৰতি মনোবৃত্তি এতিয়াও সংকীৰ্ণ হৈয়ে আছে৷ ভাৰতীয় পুৰুষ প্ৰধান সংস্কৃতিত এতিয়াও পুৰুষৰ সম অধিকাৰ পোৱাৰ সমৰ্থ হোৱা নাই, যদিও সম–অধিকাৰ থকা বুলি কোৱা হয়৷ নাৰী আৰু পুৰুষক ভিন্ন কৰি বিভিন্ন কাৰ্যৰপৰা আমাৰ সমাজে এতিয়াও নাৰীক বঞ্চিত কৰে৷ নাৰীয়ে প্ৰকৃত মৰ্যাদা নাপালে৷ সমাজৰ কেতিয়াও উন্নতি নহ’ব৷