“এনেই জেওৰাখন দিব নালাগে৷ মই মাজে মাজে গছপুলি লগাই দিম৷ তেনেকৈয়ে হ’ব৷”
কাজিয়া কৰি থকা দুই ভাই ককাইৰ মাজত বাৰীখন সমানে ভাগ কৰি গোটেই সীমাতে আমলখি গছ ৰুই দিছিল বাপেকটোৱে৷
… আৰু এতিয়া প্ৰায় ত্ৰিছ বছৰৰ পাছত, দুইখন ঘৰৰ মুক্ত চোতালেদি নাতি ল’ৰা–ছোৱালীকেইটাৰ অবাধ বিচৰণ৷
‘‘ ককাইদেউ, এই গছ কেইজোপাই অকল আমাক ছাঁয়েই দিয়া নাই, সদায়স্থিৰ হৈ থাকিবলৈও শিকালে নে?’’
ককায়েকৰ মুখেদি বিৰিঙি উঠিল এটি সুখৰ মিচিকনি৷ তামোলৰ বঁটাটো ভায়েকলৈ আগবঢ়াই কৈ উঠিল,
‘‘সেইবোৰ বাৰু থ, তোৰ ডাঙৰ বোৱাৰীৰ হাতৰ আমলখিৰ আচাৰ অকণমান দিবলৈ ক’বি৷ আমাৰজনীয়ে বৰ নিমখ দিয়ে অ’ ৷’’
এমুঠি নিভাঁজ চেনেহৰ বতাহত মুহূৰ্ততে হালিজালি খিলখিলাই উঠিল এহাল বৃদ্ধ সহোদৰ৷
