
শিক্ষা জাতিৰ মেৰুদণ্ড৷ শিক্ষা সমাজৰ দাপোণ, য’ত প্ৰতিফলিত হয় এখন সমাজৰ জীৱন ধাৰণৰ কৌশল, সাহিত্য, সভ্যতা আৰু সংস্কৃতি৷ শিক্ষাই মানৱ জীৱনক প্ৰদান কৰে পোহৰ, কৰ্মকুশলতা, স্বাৱলম্বিতা, জীৱন ধাৰণৰ উপায়, সৌন্দৰ্য্য আৰু আনন্দ৷ শিক্ষা অবিহনে কোনো লোককে যোগ্য, দায়িত্ববান মানুহ হিচাপে গঢ়ি তুলিব পৰা নাযাব আৰু শিক্ষা নহ’লে কোনো মানুহেই প্ৰকৃতাৰ্থত ব্যক্তিত্ব [Personality] অৰ্জন কৰিব নোৱাৰে৷ সেয়েহে হয়তো ৰাজা ৰামমোহন ৰায়ে কৈছিল–“শিক্ষাৰ উদ্দেশ্যই হৈছে মানুহক মানুহ ৰূপে গঢ়ি তোলা, মানুহক এক প্ৰকৃত পৰিচয় প্ৰদান কৰা৷” আচলতে এই পৃথিৱীত সকলোৱে নিজৰ জীৱনৰ লক্ষ্য আৰু উদ্দেশ্যক পূৰ্ণতা প্ৰাপ্তি ঘটাই সফল হ’ব বিচাৰে৷ সফলতা আমাৰ সকলোৰে কাম্য৷ সফলতাৰ এই যাত্ৰাত নিজকে চামিল কৰিবলৈ হ’লে ছাত্ৰ অৱস্থাতেই নিজকে উপযুক্ত ৰূপত গঢ়ি তুলিব লাগিব৷ কাৰণ
‘‘Today’s students are the citizen of tomorrow’’ আজিৰ যুৱ বা ছাত্ৰই কাইলৈ দেশৰ নাগৰিক৷ গতিকে বৰ্তমানৰ ভেঁটিতে ভৱিষ্যতৰ বীজ৷ এই কথাষাৰ মনত ৰাখিয়েই দেশৰ অনাগত ভৱিষ্যত ছাত্ৰ–ছাত্ৰীসকলক উপযুক্ত সুশিক্ষাৰে শিক্ষিত কৰি নিজৰ ভৰিৰ ওপৰত নিজেই থিয় দিব পৰা এজন দক্ষ, সামৰ্থবান ছাত্ৰ–ছাত্ৰী গঢ়ি তোলাৰ মানসেৰে নিৰৱচ্ছিন্ন সাধনাত ব্ৰতী হৈ আছে উত্তৰ পূৰ্বাঞ্চলৰ আগশাৰীৰ অভিজ্ঞতা শিক্ষা প্ৰতিষ্ঠান, মানুহ গঢ়াৰ কমাৰশাল–“UNIVERSITY
OF SCIENCE & TECHNOLOGY, MEGHALAY” চমুকৈ
USTM য়ে৷ অসমৰ গাতে লাগি থকা মেঘালয় জিলাৰ মনোৰম পৰিৱেশত অৱস্থিত এই অভিজাত শিক্ষা প্ৰতিষ্ঠানখনিকে উত্তৰ–পূৰ্বাঞ্চলৰ লগতে ভাৰতৰ ভিন্ন প্ৰান্তৰ মেধাসম্পন্ন ছাত্ৰ–ছাত্ৰী সকলক জীৱন গঢ়াৰ এখন সুন্দৰ মঞ্চ [Platform] তৈয়াৰ কৰি সফল জীৱন গঢ়াত অৰিহণা যোগাই আহিছে আৰু এইক্ষেত্ৰত প্ৰতিষ্ঠানখনি এশ শতাংশই সফল হোৱা বুলি দাবী কৰিব পাৰি৷ ২০১১ চনতে কৰ্মযোগী তথা শিক্ষানুৰাগী ব্যক্তি প্ৰচেষ্টাত প্ৰতিষ্ঠা হোৱা এই জ্ঞান বৃক্ষৰ পুলিটিয়ে সম্প্ৰতি এক বৃহৎ ৰূপ ধাৰণ কৰি সমগ্ৰ উত্তৰ–পূৰ্বাঞ্চলতে শৈক্ষিক জাগৰণেৰে সমাজত এক নতুন দিগন্তৰ সূচনা কৰিবলৈ সক্ষম হৈছে৷ ছাত্ৰ–ছাত্ৰীৰ সুন্দৰ ভৱিষ্যত গঢ় দিয়াতে অহৰহ ব্ৰতী হৈ থকা এই শিক্ষা প্ৰতিষ্ঠানখনিয়ে বিগত সময়ছোৱাত সমগ্ৰ উত্তৰ–পূৰ্বাঞ্চলতে শৈক্ষিক, বৌদ্ধিক, ক্ৰীড়া, কলা–সংস্কৃতি, সামাজিক, প্ৰশাসনিক তথা অৰ্থনৈতিক আদি সকলো ক্ষেত্ৰতে উল্লেখযোগ্য অৱদান আগবঢ়াই আহিছে৷ ইতিহাসৰ সোণালী পৃষ্ঠা লুটিয়াই চালেই দেখা পোৱা যাব যে এই প্ৰতিষ্ঠানৰ কেইবাগৰাকীও প্ৰাক্তন শিক্ষীৰ্থীয়ে তেওঁলোকৰ স্বকীয়তাৰে, প্ৰতিজনৰে নিজা নিজা ক্ষেত্ৰত জিলিকি উঠিবলৈ সক্ষম হৈছে৷ শিক্ষা প্ৰতিষ্ঠানখনিৰ সুদক্ষ আচাৰ্য্য এম. হকৰ নেতৃত্বত প্ৰতিজন শিক্ষকেই দক্ষ আৰু মৰমীয়াল আৰু প্ৰতিটো দিশৰ উন্নতিৰ বাবে অহোপুৰুষাৰ্থ কৰি আহিছে৷ ছাত্ৰ–ছাত্ৰীৰ মন আকৃষ্ট কৰিব পৰাকৈ উন্নত আন্তঃগাঁথনি যুগুত শিক্ষা প্ৰতিষ্ঠানখনত আটকধুনীয়া পুঁথিভৰাল, খেলা–ধূলাৰ সকলো ব্যৱস্থা, ছাত্ৰ নিবাস, ছাত্ৰী নিৱাস, অত্যাধুনিক প্ৰেক্ষাগৃহ আদি সকলো সুবিধাই উপলব্ধ৷ যিখিনি সময়ত অসম তথা উত্তৰ–পূৰ্বাঞ্চলৰ বহুটো মেধাৱী ছাত্ৰ–ছাত্ৰীয়ে উন্নত শিক্ষাৰ বাবে লাখ লাখ টকা খৰচ কৰি বাহিৰলৈ ঢাপলি মেলিছে, সেইখিনি সময়ত উন্নত শিক্ষাৰ প্ৰতিশ্ৰুতিৰ লগতে অন্যান্য সকলো সা–সুবিধাৰে কম খৰচতে মেধাৱী ছাত্ৰ–ছাত্ৰীৰ শিক্ষাগ্ৰহণৰ বাবে দুৱাৰ খোলা ৰাখিছে এই শিক্ষা প্ৰতিষ্ঠানখনিয়ে৷ লগতে অভিভাৱক সকলকো কিছু অৰ্থনৈতিক সকাহ দি তেওঁলোকৰ কাষত থিয় দিয়াৰ প্ৰয়াস কৰিছে৷ এই জ্ঞান মন্দিৰৰ যাত্ৰাৰ সফলতাৰ অৰ্থে ‘পূৰ্বদিশ’ আলোচনীৰ তৰফৰ পৰা যাচিলোঁ মুঠি মুঠি শুভকামনা৷শিক্ষা জাতিৰ মেৰুদণ্ড৷ শিক্ষা সমাজৰ দাপোণ, য’ত প্ৰতিফলিত হয় এখন সমাজৰ জীৱন ধাৰণৰ কৌশল, সাহিত্য, সভ্যতা আৰু সংস্কৃতি৷ শিক্ষাই মানৱ জীৱনক প্ৰদান কৰে পোহৰ, কৰ্মকুশলতা, স্বাৱলম্বিতা, জীৱন ধাৰণৰ উপায়, সৌন্দৰ্য্য আৰু আনন্দ৷ শিক্ষা অবিহনে কোনো লোককে যোগ্য, দায়িত্ববান মানুহ হিচাপে গঢ়ি তুলিব পৰা নাযাব আৰু শিক্ষা নহ’লে কোনো মানুহেই প্ৰকৃতাৰ্থত ব্যক্তিত্ব [Personality] অৰ্জন কৰিব নোৱাৰে৷ সেয়েহে হয়তো ৰাজা ৰামমোহন ৰায়ে কৈছিল–“শিক্ষাৰ উদ্দেশ্যই হৈছে মানুহক মানুহ ৰূপে গঢ়ি তোলা, মানুহক এক প্ৰকৃত পৰিচয় প্ৰদান কৰা৷” আচলতে এই পৃথিৱীত সকলোৱে নিজৰ জীৱনৰ লক্ষ্য আৰু উদ্দেশ্যক পূৰ্ণতা প্ৰাপ্তি ঘটাই সফল হ’ব বিচাৰে৷ সফলতা আমাৰ সকলোৰে কাম্য৷ সফলতাৰ এই যাত্ৰাত নিজকে চামিল কৰিবলৈ হ’লে ছাত্ৰ অৱস্থাতেই নিজকে উপযুক্ত ৰূপত গঢ়ি তুলিব লাগিব৷ কাৰণ
‘‘Today’s students are the citizen of tomorrow’’ আজিৰ যুৱ বা ছাত্ৰই কাইলৈ দেশৰ নাগৰিক৷ গতিকে বৰ্তমানৰ ভেঁটিতে ভৱিষ্যতৰ বীজ৷ এই কথাষাৰ মনত ৰাখিয়েই দেশৰ অনাগত ভৱিষ্যত ছাত্ৰ–ছাত্ৰীসকলক উপযুক্ত সুশিক্ষাৰে শিক্ষিত কৰি নিজৰ ভৰিৰ ওপৰত নিজেই থিয় দিব পৰা এজন দক্ষ, সামৰ্থবান ছাত্ৰ–ছাত্ৰী গঢ়ি তোলাৰ মানসেৰে নিৰৱচ্ছিন্ন সাধনাত ব্ৰতী হৈ আছে উত্তৰ পূৰ্বাঞ্চলৰ আগশাৰীৰ অভিজ্ঞতা শিক্ষা প্ৰতিষ্ঠান, মানুহ গঢ়াৰ কমাৰশাল–“UNIVERSITY
OF SCIENCE & TECHNOLOGY, MEGHALAY” চমুকৈ
USTM য়ে৷ অসমৰ গাতে লাগি থকা মেঘালয় জিলাৰ মনোৰম পৰিৱেশত অৱস্থিত এই অভিজাত শিক্ষা প্ৰতিষ্ঠানখনিকে উত্তৰ–পূৰ্বাঞ্চলৰ লগতে ভাৰতৰ ভিন্ন প্ৰান্তৰ মেধাসম্পন্ন ছাত্ৰ–ছাত্ৰী সকলক জীৱন গঢ়াৰ এখন সুন্দৰ মঞ্চ [Platform] তৈয়াৰ কৰি সফল জীৱন গঢ়াত অৰিহণা যোগাই আহিছে আৰু এইক্ষেত্ৰত প্ৰতিষ্ঠানখনি এশ শতাংশই সফল হোৱা বুলি দাবী কৰিব পাৰি৷ ২০১১ চনতে কৰ্মযোগী তথা শিক্ষানুৰাগী ব্যক্তি প্ৰচেষ্টাত প্ৰতিষ্ঠা হোৱা এই জ্ঞান বৃক্ষৰ পুলিটিয়ে সম্প্ৰতি এক বৃহৎ ৰূপ ধাৰণ কৰি সমগ্ৰ উত্তৰ–পূৰ্বাঞ্চলতে শৈক্ষিক জাগৰণেৰে সমাজত এক নতুন দিগন্তৰ সূচনা কৰিবলৈ সক্ষম হৈছে৷ ছাত্ৰ–ছাত্ৰীৰ সুন্দৰ ভৱিষ্যত গঢ় দিয়াতে অহৰহ ব্ৰতী হৈ থকা এই শিক্ষা প্ৰতিষ্ঠানখনিয়ে বিগত সময়ছোৱাত সমগ্ৰ উত্তৰ–পূৰ্বাঞ্চলতে শৈক্ষিক, বৌদ্ধিক, ক্ৰীড়া, কলা–সংস্কৃতি, সামাজিক, প্ৰশাসনিক তথা অৰ্থনৈতিক আদি সকলো ক্ষেত্ৰতে উল্লেখযোগ্য অৱদান আগবঢ়াই আহিছে৷ ইতিহাসৰ সোণালী পৃষ্ঠা লুটিয়াই চালেই দেখা পোৱা যাব যে এই প্ৰতিষ্ঠানৰ কেইবাগৰাকীও প্ৰাক্তন শিক্ষীৰ্থীয়ে তেওঁলোকৰ স্বকীয়তাৰে, প্ৰতিজনৰে নিজা নিজা ক্ষেত্ৰত জিলিকি উঠিবলৈ সক্ষম হৈছে৷ শিক্ষা প্ৰতিষ্ঠানখনিৰ সুদক্ষ আচাৰ্য্য এম. হকৰ নেতৃত্বত প্ৰতিজন শিক্ষকেই দক্ষ আৰু মৰমীয়াল আৰু প্ৰতিটো দিশৰ উন্নতিৰ বাবে অহোপুৰুষাৰ্থ কৰি আহিছে৷ ছাত্ৰ–ছাত্ৰীৰ মন আকৃষ্ট কৰিব পৰাকৈ উন্নত আন্তঃগাঁথনি যুগুত শিক্ষা প্ৰতিষ্ঠানখনত আটকধুনীয়া পুঁথিভৰাল, খেলা–ধূলাৰ সকলো ব্যৱস্থা, ছাত্ৰ নিবাস, ছাত্ৰী নিৱাস, অত্যাধুনিক প্ৰেক্ষাগৃহ আদি সকলো সুবিধাই উপলব্ধ৷ যিখিনি সময়ত অসম তথা উত্তৰ–পূৰ্বাঞ্চলৰ বহুটো মেধাৱী ছাত্ৰ–ছাত্ৰীয়ে উন্নত শিক্ষাৰ বাবে লাখ লাখ টকা খৰচ কৰি বাহিৰলৈ ঢাপলি মেলিছে, সেইখিনি সময়ত উন্নত শিক্ষাৰ প্ৰতিশ্ৰুতিৰ লগতে অন্যান্য সকলো সা–সুবিধাৰে কম খৰচতে মেধাৱী ছাত্ৰ–ছাত্ৰীৰ শিক্ষাগ্ৰহণৰ বাবে দুৱাৰ খোলা ৰাখিছে এই শিক্ষা প্ৰতিষ্ঠানখনিয়ে৷ লগতে অভিভাৱক সকলকো কিছু অৰ্থনৈতিক সকাহ দি তেওঁলোকৰ কাষত থিয় দিয়াৰ প্ৰয়াস কৰিছে৷ এই জ্ঞান মন্দিৰৰ যাত্ৰাৰ সফলতাৰ অৰ্থে ‘পূৰ্বদিশ’ আলোচনীৰ তৰফৰ পৰা যাচিলোঁ মুঠি মুঠি শুভকামনা৷
