বিশ্ব পৰিৱেশ দিৱস উপলক্ষে বিজ্ঞান-প্ৰযুক্তিবিদ্যা আৰু প্ৰকৃতিৰ সংঘাত (ৰুণু তামুলী বৰা)

বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ প্ৰতিটো উপাদান ইটো-সিটোৰ পৰিপূৰক৷ মহাশূন্যৰ গাতে ওপঙি ৰৈছে সৌৰজগত৷ নক্ষত্ৰ, গ্ৰহ, উপগ্ৰহ আদিয়েও বিচৰণ কৰি আছে মহাকাশৰ বুকুত৷ সময়মতে সূৰ্য উদয় হৈছে আৰু অস্ত গৈছে৷ ৰাতিৰ আকাশত তৰাই বুটা বাচিছে৷ কিন্তু এই মহাজগতত বাস কৰা আমিবোৰ ইজনে-সিজনৰ পৰিপূৰক হ’ব পৰা নাই বা চেষ্টা কৰা নাই৷ বিজ্ঞান-প্ৰযুক্তিত নৱ নৱ আৱিষ্কাৰে মানৱ সমাজত চমক সৃষ্টি কৰাৰ উপৰি সকলোকে মুগ্ধ কৰি ৰাখিছে৷ সকলো বস্তুৰে এটা ভাল দিশ থকাৰ দৰে এটা বেয়া দিশো আছে৷ বিজ্ঞানৰ আৱিষ্কাৰসমূহো ইয়াৰ পৰা নিলগত নহয়৷ বিজ্ঞানৰ বিভিন্ন আৱিষ্কাৰসমূহে প্ৰকৃতিৰ প্ৰতি ভাবুকিৰ সৃষ্টি নকৰাকৈ থকা নাই৷
সকলো বস্তুৰে আছে নিজা এক বহন ক্ষমতা৷ এই বহন ক্ষমতাৰ ওপৰত অতিমাত্ৰা অত্যাচাৰ চলিলেই ইয়াৰ কু-ফল ভোগ কৰিব কৰিব লগা হয় জীৱজগতৰ প্ৰাণীসমূহে৷ মানৱ সমাজ প্ৰয়োজনত প্ৰকৃতিৰ ওপৰত নিৰ্মম অত্যাচাৰ চলাই আহিছে৷ এই নিৰ্মমতাৰ প্ৰতিফল প্ৰকৃতিয়েও প্ৰদৰ্শন কৰি আহিছে৷ দৈনন্দিন জীৱনত কিছুমান কামত নলগালে নোহোৱা বিভিন্ন ৰাসায়নিক দ্ৰব্যয়ো পৰিৱেশৰ ওপৰত প্ৰত্যক্ষভাৱে প্ৰভাৱ পেলাই আহিছে৷ ইয়াৰ বাবে প্ৰাণীকুলত অতি ভয়াৱহভাৱে বৃদ্ধি হৈছে মাৰাত্মক ৰোগ ব্যাধিৰ৷ এই ৰোগসমূহে প্ৰাণী জগতত সুদূৰপ্ৰসাৰী প্ৰভাৱ পেলাইছে৷
মানুহ আৰু প্ৰকৃতিৰ সংঘাতৰ ফলত সৃষ্টি হৈছে নানানটা ধবংসাত্মক ঘটনা৷ যাৰ বাবে মানৱ সমাজ হয়তো এদিন বিপদাপন্ন হ’ব পৰিব৷ অতীতৰে পৰাই প্ৰতিটো প্ৰয়োজনীয় সামগ্ৰীৰ বাবে মানুহ পৰিৱেশৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল৷ পৰিৱেশে প্ৰতি ক্ষণতে জীৱজগতৰ অস্তিত্ব ৰক্ষাত সহায় কৰি আহিছে৷ জৈৱ-বৈচিত্ৰ্যৰ ক্ষেত্ৰত ভাৰতে বিশ্বৰ ভিতৰত ষষ্ঠ স্থান অধিকাৰ কৰিছে৷ ভাৰতবৰ্ষ পৰম্পৰাগতভাৱে জৈৱ-বৈচিত্ৰতাত চহকী দেশ৷ ভাৰতত পোৱা প্ৰতিবিধ উদ্ভিদ বৰ্তমান বিলুপ্তিৰ পথত৷ ফলত এফালৰ পৰা ধবংস হৈ আহিব ধৰিছে জৈৱ বৈচিত্ৰতাৰে পৰিপূৰ্ণ উদ্ভিদবোৰ৷ ইয়াৰ উপৰি জনসংখ্যা বৃদ্ধিৰ লগে লগে মানুহে বাস কৰিবৰ বাবে গছ-বন, পাহাৰ-পৰ্বত, হাবি-জংঘল কাটি মুকলি ঠাই উলিয়াই লৈছে৷ বহু লাখ হেক্টৰ ভূমিৰ বনাঞ্চল সংস্থাপন এলেকা, নানা উদ্যোগ আৰু চৰণীয়া পথাৰত পৰিণত হৈছে৷ এনেবোৰ ধবংসাত্মক কাৰ্যৰ বাবে বনৰীয়া জীৱ-জন্তুৰ থকা ঠাই কমি আহিছে৷ যাৰ বাবে বন্যপ্ৰাণী আৰু মানুহৰ মাজত সংঘাত বৃদ্ধি পাইছে৷ এইক্ষেত্ৰত হাতী-মানুহৰ সংঘাতলৈ আঙুলিয়াব পাৰি৷ এনেদৰে ধবংস কাৰ্য চলাই থাকিলে সমগ্ৰ পৃথিৱী ধবংসৰ গৰাহত পৰিব৷ প্ৰাণীজগতৰ বাবে প্ৰকৃতিৰ মূল্যৰ ন-সৃষ্টি গছ অতি অপৰিহাৰ্য৷ কিন্তু এনে এক অমূল্য সৃষ্টিক স্বাৰ্থপৰ দানৱ ৰূপী মানৱে ক্ষুদ্ৰ স্বাৰ্থ পুৰণৰ অৰ্থে বিবেচনাহীনভাৱে ধবংস কৰাটোহে চিন্তাৰ বিষয়৷ প্ৰাণীজগতক সুস্থভাৱে জীয়াই থকাৰ সমল যোগোৱা গছ-গছনিৰ ধবংস কাৰ্যই জীৱ জগতলৈ এক ভয়াৱহ বিপদ মাতি আনিছে৷
বিজ্ঞান আৰু প্ৰযুক্তিবিদ্যাই প্ৰগতি আনিছে সঁচা, কিন্তু সমান্তৰালভাৱে মানুহে পৃথিৱীত ধবংসযজ্ঞও আৰম্ভ কৰিছে৷ পৃথিৱীত প্ৰকৃতিৰ ভাৰসাম্য যথেষ্ট বিনষ্ট হৈছে৷ বহুবিধ প্ৰাণী পৃথিৱীৰ পৰা বিলুপ্ত হৈ পৰিছে৷ চৰকাৰে ‘‘বন্যপ্ৰাণী সংৰক্ষণ আইন’’ প্ৰণয়ন কৰিছে৷ জীৱ-জন্তুৰ ৰক্ষাৰ বাবে ৰ-জ্জ অক্টোবৰলৈ বন্যপ্ৰাণী সপ্তাহ পালন কৰে৷ েস্বচ্ছাসেৱী সংগঠনসমূহো যথেষ্ট সচেতন হৈছে৷ কিন্তু যেনেধৰণে জনসচেতনতা বা জনমত গঠন হ’ব লাগিছিল সেয়া হোৱা নাই৷ বিগত বৰ্ষতো চৰকাৰে ‘জৈৱ-বৈচিত্ৰ্য বৰ্ষ’ৰূপে পালন কৰিলে৷ সৰ্বসাধাৰণৰ অসহযোগিতা, অসচেতনতা আৰু সততাহীন বনৰক্ষীৰ ছত্ৰছায়াত স্বাৰ্থপৰ অসাধু চোৰাং চিকাৰীৰ বাবে বহুতো প্ৰাণী আৰু উদ্ভিদ বিলুপ্ত হ’ব ধৰিছে৷