এক জীৱন দৰ্শন(ৰুহুল আমিন)

আমি জীৱনটোত কেনেকৈ শান্তিপূৰ্ণভাৱে জীয়াই থাকিব পাৰি তাৰ বাবে বিভিন্ন দাৰ্শনিক ধাৰণা উপলব্ধ আছে৷ তাৰেই দুটা গুৰুত্বপূৰ্ণ ধাৰণা হ’ল আত্মোপলব্ধি আৰু আত্মসমালোচনা৷ এই বিশেষ ধাৰণা দুটাই আমি নিজকে ভালদৰে বুজি উঠি সেইমতে জীৱনত অগ্ৰগতি লাভ কৰাত সহায় কৰে৷ ইয়াত আছে এনে এক চিন্তাৰ স্ৰোত যিয়ে নেকি আমাৰ জীৱনৰ গতি সলাই দিব পাৰে৷ নিজৰ ভাল–বেয়া বিবেচনা কৰা আৰু তাক আন্তৰিকতাৰে উপলব্ধি কৰাৰ মাজত থাকে এক ঐশ্বৰিক প্ৰশান্তি৷
আত্ম–আৱিষ্কাৰৰ সকলোখিনিয়েই হৈছে আমি প্ৰকৃততে গভীৰভাৱে কোন সেইটো বিচাৰি উলিওৱা৷ যিদৰে পিঁয়াজৰ তৰপবোৰ এৰুৱাই তাৰ গুৰি বিচাৰি উলিওৱা হয়৷ ইয়াৰ অৰ্থ হ’ল আমি প্ৰকৃততে কিহত বেছি গুৰুত্ব দিওঁ আৰু কি কামত ভাল সেই বিষয়ে এক নিৰপেক্ষ বিচাৰ–বিবেচনা থাকিব লাগে৷ যদিও এইটো সদায় সহজ নহয়, কিন্তু ইয়ে আমাক আমাৰ প্ৰকৃত স্বৰূপৰ সৈতে মিল থকা বিষয়সমূহ বাছনি কৰাত সহায় কৰে৷ এইদৰে আমি আমাৰ ভৱিষ্যতৰ কাৰ্যপন্থা নিৰ্ধাৰণ কৰি এক মজবুত ভেটি গঢ়ি তুলিব পাৰোঁ৷
কিন্তু এই আত্মোপলব্ধি সঠিক হোৱা দৰকাৰ৷ আমিও নিজকে সৎভাবে চাব পৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ আৰু আমি ক’ত ভাল কাম কৰিব পাৰোঁ সেয়া চাব পৰাটো আৰু বেছি প্ৰয়োজনীয়৷ ইয়াক আত্মসমালোচনা বোলা হয়, যত থাকে ভাল–বেয়া, ভুল–শুদ্ধৰ সঠিক বিশ্লেষণ৷ নিজৰ কৰণীয়ৰ ওপৰত কঠিন হোৱাটোৱে শেষ কথা নহয় বৰঞ্চ আমি কেনেকৈ দুৰ্বল দিশটোৰ বৃদ্ধি আৰু উন্নতি কৰিব পাৰোঁ সেইটো বুজি পোৱাটো হে ডাঙৰ কথা৷ ঠিক যিদৰে আমি সৃষ্টি কৰা এখন ছবি চাই তাক কেনেকৈ আৰু বেছি ভাল কৰিব পাৰোঁ আৰু তাৰ বাবে আমি কি কৰিব পাৰো সেইটোতেই নিহিত হৈ থাকিব ইয়াৰ কৃতকাৰ্যতা৷
আত্মোপলব্ধি আৰু আত্মসমালোচনা একেলগে একেটা মুদ্ৰাৰ দুফালৰ দৰে, মানে এটা আনটোৰ পৰিপূৰক৷ এই দুয়োটা বিষয়ে আমাক বহু প্ৰকাৰে সহায় কৰিব পাৰে; যেনেকৈ–
ৰ৷ নিজকে ভালদৰে জনা ঃ আত্মোপলব্ধিয়ে আমাক বুজিবলৈ সহায় কৰে যে আমি কোন, আৰু আত্মসমালোচনাই আমাক শিকাই আমি কি ভালকৈ কৰিব পাৰো৷ ইয়াৰোপৰি আমাৰ সবল আৰু দুৰ্বল দুয়োটা দিশ বিবেচনা কৰি আমাৰ নিজস্ব অস্তিত্ব জাহিৰ কৰাত সহায় কৰে৷ অৰ্থাৎ ইয়াৰ যোগেদি আমি নিজকে ভালদৰে জানিব পাৰোঁ৷
২৷ প্ৰতিদিনে ভাল হোৱা ঃ ভুলৰ প্ৰতি বেয়া অনুভৱ কৰাৰ পৰিবৰ্তে আত্মসমালোচনাই আমাক তাৰ পৰা শিকিবলৈ আৰু অধিক শক্তিশালী হ’বলৈ সহায় কৰে৷ অৰ্থাৎ আমি কেনেকৈ প্ৰতিদিনে ভাল হৈ গৈ থাকিব পাৰোঁ সেই ক্ষেত্ৰত আত্মোপলব্ধি আৰু আত্মসমালোচনাই এক মাইলৰ খুটি হিচাপে কাম কৰে৷
৩৷ জীৱনৰ প্ৰত্যাহ৩ানৰ সন্মুখীন হোৱা ঃ নিজকে জানি আৰু ক’ত উন্নতি কৰিব লাগে সেইটো গ্ৰহণ কৰি আমি জীৱনৰ প্ৰত্যাহ৩ানৰ সন্মুখীন হোৱাত অধিক স্থিতিস্থাপক হৈ পৰো৷ উপৰোক্ত ধাৰণা দুটাই আমাক জীৱনৰ সমস্যাসমূহৰ প্ৰতি অধিক স্থিতপ্ৰজ্ঞ সিদ্ধান্ত লোৱাত সহায় কৰে৷ আমাৰ নিজস্ব সত্বাটোক জনাৰ যোগেদি জীৱনত যিকোনো প্ৰত্যাহ৩ান নেওচি আগুৱাই যাব পাৰি৷
৪৷ আনক বুজাৰ সক্ষমতা ঃ আত্মসমালোচনা আৰু আত্মোপলব্ধিৰ জৰিয়তে আমি নিজক বুজাৰ লগে লগে আমি আনক বুজাৰ সক্ষমতাও লাভ কৰোঁ৷ ইয়ে আমাক এক অন্তৰ্দৃষ্টি প্ৰদান কৰে, যাৰ যোগেদি ব্যক্তিৰ স্বকীয়তাৰ উমান পাব পাৰি৷ এনেদৰে আমি এজনে আনজনৰ মনৰ ভাৱ বুজি উঠিব পাৰো৷
প্ত৷ বাস্তৱ সংযোগ গঢ়ি তোলা ঃ আমি নিজৰ প্ৰতি সৎ থাকি উন্নতিৰ বাট মোকলাই লোৱাত আমাক আনৰ সৈতে সৎ আৰু অৰ্থপূৰ্ণ সম্পৰ্ক গঢ়ি তোলাত সহায় কৰে৷ এনেদৰে আমি প্ৰাপ্ত অভিজ্ঞতাক ঢাল হিচাপে লৈ বাস্তৱৰ সৈতে মেকাবিলা কৰি ইয়াৰে এক সুস্থ সংযোগ স্থাপন কৰিব পাৰোঁ৷ আত্মসমালোচনা আৰু আত্মোপলব্ধিয়ে আমাক বাস্তৱ পৃথিৱীখনক বুজি উঠাত এক বিশেষ ধৰণে সহায় কৰে৷
মুঠতে আত্মোপলব্ধি আৰু আত্মসমালোচনা নিখুঁত হ’বই লাগিব এনে কথা নহয়, বৰঞ্চ জীৱন বাটত আগুৱাই গৈ থকাৰ সৈতেও শিকি যাব পাৰি৷ এই ধাৰণাবোৰক আকোৱালি লৈ আমি এনে এক জীৱন যাপন কৰিব পাৰোঁ যিয়ে নেকি নিজৰ প্ৰতি সৎ থকা, কঠিন সময়ত শক্তিশালী সিদ্ধান্ত লোৱা, দয়া প্ৰদৰ্শন আৰু বাস্তৱ সংযোগৰ লগত জড়িত হৈ আছে৷ এই দাৰ্শনিক ধাৰণাটোৱে আমাৰ জীৱনশৈলী অধিক মনোগ্ৰাহী আৰু সহজ–সৰল কৰি তুলিব পাৰে৷ ইয়াৰ যোগেদি আমি আমাৰ নিজস্ব সত্বাক উপলদ্ধি কৰাৰ উপৰিও আনৰ সমস্যা, দুখ–বেদনাৰো উমান ল’ব পাৰোঁ৷ সেয়ে আমি জীৱশ্ৰেষ্ঠ মানুহে সদায় আত্মোপলব্ধি আৰু আত্মসমালোচনাৰে জীৱন পথত আগবাঢ়িব লাগে৷ যাতে আমি ইচ্ছাকৃত ভুলৰ পৰা বাছি থাকি উপযুক্ত পথ চয়ন কৰি আগুৱাই যাব পাৰোঁ৷ য’ত বৰ্তি থাকিব অনুশাসন, নিয়মানুৱৰ্তীতা আৰু শান্তি– সম্প্ৰীতিৰে ভৰপূৰ এক জীৱন ব্যৱস্থা আৰু সমাজ ব্যৱস্থা৷