সুধাকণ্ঠৰ এটি স্কেছ

ভূপেন হাজৰিকাদেৱে এসময়ত সুন্দৰ ছবি অঁকাৰ বিষয়ে প্ৰায় সকলোৱে জানে৷ তেখেতৰ ছবি অঁকা হাতখনৰ চমৎকাৰিত্বৰ কথা বিশ্ববিখ্যাত চিত্ৰকৰ এম এফ হুচেইন, গৱেষক দিলীপ কুমাৰ দত্ত, চিত্ৰকৰ পুলক গগৈকে আদি কৰি বহুজনে বিভিন্ন লেখাত উল্লেখ কৰিছে৷ আজি তেখেতে অংকন কৰা এখনি বিখ্যাত ছবিৰ বিষয়ে জনাব বিচাৰিছোঁ৷

  তেৰ শতিকাৰ ইংলণ্ডৰ কভেণ্ট্ৰী চহৰৰ কাহিনী৷ এগৰাকী নিষ্ঠুৰ শাসকৰ সুন্দৰী পত্নীৰ নাম আছিল গডাইভা৷ মৰমিয়াল আৰু প্ৰজাবৎসল গডাইভাক সকলোৱে মৰমতে মাতিছিল লেডী গডাইভা বুলি৷ পিছে ৰাণীৰ স্বামীজন আছিল নিষ্ঠুৰ, তেওঁ প্ৰজাৰ ওপৰত হকে–বিহকে কৰ কাটল আৰোপ কৰিছিল বাবে প্ৰজাসকল অসহায় হৈ ৰাণীক কিবা উপায়েৰে বিষয়টো সমাধান কৰি দিবৰ বাবে খাটনি ধৰিলে৷ ৰাণীয়ে স্বামীক বাৰম্বাৰ কৰা অনুৰোধে কোনো ফল নধৰিল৷ এদিন ৰজায়ো ৰাণীৰ ওপৰত অতিষ্ঠ হৈ এক অদ্ভুত চৰ্ত ৰাখিলে যাতে ৰাণীক জব্দ কৰিব পৰা যায়৷ তেওঁ ক’লে যে “ যদি তুমি উলংগ হৈ ঘোঁৰাত উঠি চহৰত এটা পাক মাৰি আহিব পাৰা তেনেহ’লে কিছু কৰ কমাই দিয়া হ’ব৷” ৰজাই ভবা নাছিল যে ৰাণীয়ে এই কামো কৰি দেখুৱাব৷ ৰাণীয়ে প্ৰজাৰ মংগলৰ বাবে চৰ্ত পূৰণ কৰিবলৈ আগবাঢ়িল, মাথোঁ তেওঁ চৰ্ত ৰাখিলে যে তেওঁৰ ভ্ৰমণ কালত সকলোৱে দুৱাৰ খিৰিকি বন্ধ কৰি ঘৰত সোমাই থাকিব লাগিব, কোনেও তেওঁৰ উলংগ দেহ চাব নোৱাৰিব৷

  সময়ত ৰজাক অবাক কৰি গডাইভাই সম্পূৰ্ণ উলংগ হৈ ঘোঁৰাত উঠি চহৰ ভ্ৰমণ কৰিবলৈ ওলাই গ’ল৷ প্ৰজাসকল ৰাণীৰ চৰ্ত মানি ঘৰত সোমাই থাকিল, প্ৰিয় ৰাণী তাতে তেওঁলোকৰ সুখ–দুখৰ একমাত্ৰ সমভাগী, দেৱলীনা৷ পিচে ইয়াৰ মাজতে টম নামৰ এজন দৰ্জীয়ে বেৰত ফুটা কৰি ৰাণীৰ সেই ৰূপ দৰ্শন কৰিলে৷ খবৰটো বনজুইৰ দৰে বিয়পি পৰিল আৰু তেওঁ আচৰিত ধৰণে তুৰন্তে কণা হৈ পৰিল৷ তেতিয়াৰে পৰা ইংৰাজীত পিপিং টম (Peeping Tom) শব্দটোৰো সংযোজন হৈ পৰিল৷

  এইটো এটা কাহিনী মাত্ৰ, কোনোবাই মানি লয়, কোনোবাই নলয়৷ পিচে কাহিনীৰো কাহিনী থাকে, চিত্ৰকৰসকল গডাইভাৰ উলংগ চিত্ৰ অংকন কৰি পইচা ঘটাৰ মানসেৰে উবুৰি খাই পৰিল৷ সকলোৱে ৰাণীৰ উলংগ ৰূপ বিভিন্ন কায়দাৰে আঁকি গ’ল, পিচে আমাৰ চিত্ৰকৰ ভূপেন হাজৰিকাই ৰাণীৰ উলংগ দেহটো কৌশলেৰে ঢাকি ৰাখি তলৰ ছবিখন আঁকিলে৷ ছবিখন এখন আলোচনীত প্ৰকাশ পোৱাৰ পিছতে বেচ চৰ্চিত হৈ উঠিছিল৷