“প্ৰতিশ্ৰুতি দি’’(চন্দ্ৰ মোহন সাহা)

আহিনৰ মাদকতাই ৰঙীন কৰিছে

মোৰ মন,

চৌদিশে ফুলিছে

শেৱালি, কঁহুৱা বন৷

টোপ টোপ কৈ

নিয়ৰ সৰিছে,

দূবৰিয়ে নিয়ৰ পাই

মিচিকিয়াই হাঁহিছে৷

কুঁৱলীয়ে ছানি ধৰিছে

ৰাতিপুৱাৰ আকাশ,

শৰৎ আহিছে ধৰাৰ বুকুলৈ

সংগোপনে৷

শৰতৰ গধূলি চোতালত বহি

চাকিৰ পোহৰত ছবি অঁকা

আজিও মনত আছে ৷

বননিৰ পৰা চৰাই জাকে

উৰি গুচি যায়,

আকৌ কেতিয়াও উভতি নহাৰ

প্ৰতিশ্ৰুতি দি৷৷

[DISPLAY_ULTIMATE_SOCIAL_ICONS]