কবিতা যুগল বন্দী(মধুস্মিতা শৰ্মা)

আবেগ আৰু বিবেকৰ

ঠিক যেন, আই আৰু পিতাইৰ দৰে

আইয়ে ৰ’দৰ ঠিকনা বিচাৰে

আৰু পিতায়ে বৰষুণ১…! 

আইৰ সাধুত টোপনি যাওঁ

পিতাইৰ সাহসত থিয় হওঁ৷ ৷ 

যুগল বন্দীত্বত প্ৰেম আৰু বিষাদ

বিচাৰি হাবাথুৰি খাওঁ, 

এমুঠি নিভাঁজ ভালপোৱা 

ঠিক আই আৰু পিতাইৰ দৰে৷ 

কোনো কৃত্ৰিমতাই স্পৰ্শ কৰিব নোৱাৰা

এক যুগলবন্দী… ঘাম আৰু বোকাৰ

নৈপৰীয়া মাটিদৰা যদি মোৰ আই

আইক জীপাল কৰা পলসখিনি মোৰ পিতাই৷৷ 

[DISPLAY_ULTIMATE_SOCIAL_ICONS]