বহুত ধুনীয়া সেই নাৰী
যিয়ে নিজক মুক্ত কৰে
আঁতৰাই সমাজৰ প্ৰাচীৰ শৃংখল,
যাৰ চকুত জ্বলন্ত প্ৰতিজ্ঞাৰ অগ্নিশিখা,
যিয়ে অন্ধকাৰ আঁতৰাই
সঁচা পোহৰেৰে জীৱন পোহৰায়৷
বহুত ধুনীয়া সেই নাৰী
যাৰ মনত অহংকাৰৰ ঠাই নাথাকে,
থাকে সঁচা আত্মবিশ্বাসৰ গৌৰৱ৷
যাৰ সুৰত বাজে স্বাধীনতাৰ গান
যিয়ে অধিকাৰৰ শক্তিৰে দিব জানে
নিজৰ অস্তিত্বৰ দাম৷
বহুত ধুনীয়া সেই নাৰী
যাৰ কপালত সেন্দূৰীয়া ফোঁটৰ সৈতে
জিলিকি থাকে নিজৰ নামৰ পৰিচয়৷
যিয়ে মাতৃ, দায়িত্ব আৰু মৰমৰ এনাজৰীৰে
আগুৱাই লৈ যায় জীৱনৰ পথ৷
প্ৰতিটো খোজতে উদ্ভৱ হয় নতুন জীৱন,
যি সকলো ধ্বংসৰ মাজতো
নতুন সূৰ্য উদয়ৰ সপোন ৰচে৷
সঁচাকৈয়ে বহুত ধুনীয়া সেই নাৰী৷
