মানুহ মৰিলে আমি কিয় ৩ দিন লঘোণে থাকো আৰু কিয় জ্ঝয১০ দিনলৈ আমি নিৰামিষ খাওঁ?? আমি অন্ধবিশ্বাসৰ বশৱৰ্তী হৈ এইবোৰ […]

দেৱালী, দীপাৱলী বা দ্বীপান্বিতা পোহৰৰ ভাৰতীয় উৎসৱ৷ প্ৰতি বছৰে শৰৎ কালত কাতি মাহৰ অমাবস্যা তিথিত হিন্দু, জৈন, শিখ, আৰু কিছু

সংকল্প আজিৰেই পৰা যদি কামৰ বিনিময় এটুকুৰা শুকান ৰুটি, থকাৰ বাবে এখন ভগা বিছনা৷ কথায়-কথায় অপমান-অৱহেলা, বংশ-কুটুমৰ সমন্বয়ত কটু বাক্য,

Laপ্ৰাচীন ভাৰতত নাৰীক দেৱী বুলি অভিহিত কৰি স্ত্ৰী শক্তিক পূজা কৰা হৈছিল৷ আমাৰ সংস্কৃতিৰ মূলতন্ত্ৰ আছিল ‘যত্ৰ নাৰ্য্যস্তু পূজ্যন্তে ৰমন্তে

‘‘দশভূজাক আদৰিবলৈ তোৰ সুবাসে ভৰাই তোলে চৌপাশ গভীৰ নিশাবোৰ মায়াময় হৈ উঠে তোৰেই পাহিমেলা আৱেগভৰা হেঁপাহত৷ আৰু- হেঁপাহবোৰ বিলীন হয়

ঋতুৰাণী শৰৎ অহাৰ লগে লগে আমাৰ মন ফৰকাল হৈ পৰে৷ প্ৰকৃতিৰ ৰাণী শৰৎ অহাৰ লগে লগে শেৱালি ফুলৰ মনোমোহা গোন্ধে