বছৰি আহে ব’হাগ, আহে ৰঙালী  উখল-মাখল উতলে বিহুতলী৷  ব’হাগ মানে নতুন সাজ, মনে-প্ৰাণে  ৰঙালীয়ে বিলায় সুবাস, গানে গানে  ব’হাগে যেন […]

  বহুত ধুনীয়া সেই নাৰী  যিয়ে নিজক মুক্ত কৰে  আঁতৰাই সমাজৰ প্ৰাচীৰ শৃংখল,  যাৰ চকুত জ্বলন্ত প্ৰতিজ্ঞাৰ অগ্নিশিখা,  যিয়ে অন্ধকাৰ

গোমা আকাশৰ এই পাৰে বেলিৰ কোনো বৰণ নাথাকে নাথাকে সজীৱতা সেউজ ধৰাৰ আৰু সজাল নদীখনৰো ধূলি নুৰা এজাক ঘোঁৰা আজি

হে বন্ধু/ প্ৰতিযোগিতাৰ উত্তাল তৰংগত উটি-ভাহি গৈছা নেকি?    প্ৰতিযোগিতাৰ বা-মাৰলীত  বিচ্ছুৰিত হৈছা নেকি আপোন পৃথিৱীৰ পৰা?    ক্ষন্তেক পিছলৈ

দিনত কামবোৰ কৰি থাকোঁ মনৰ ভিতৰত থকা ক্ষোভবোৰ প্ৰকাশ নকৰোঁ ক্ষোভ কিহৰ বাবে সেইয়া মই নকওঁ মই আজিও আচৰিত যাৰ

( বাহাৰুল ইছলাম) নীলা চছমাযোৰ ক’ত হেৰাই থাকিল গমেই নাপালোঁ হৃদয়খনি কিয় বা আতংকিত হয় নাজানো বিৰহে মাতে, মেঘে গাজে