শত্ৰুতা,প্ৰশংসা ইত্যাদি…
জয়ন্ত দাস প্ৰশংসাই মানুহৰ আত্মসন্মান বৃদ্ধি কৰে৷ কাৰোবাৰ প্ৰশংসাৰ পাত্ৰ হ’ব পৰাটোও এটা ডাঙৰ গুণ৷ প্ৰত্যেক মানুহেই কামৰ অন্তত নিজৰ […]
জয়ন্ত দাস প্ৰশংসাই মানুহৰ আত্মসন্মান বৃদ্ধি কৰে৷ কাৰোবাৰ প্ৰশংসাৰ পাত্ৰ হ’ব পৰাটোও এটা ডাঙৰ গুণ৷ প্ৰত্যেক মানুহেই কামৰ অন্তত নিজৰ […]
ঊ পপী চহৰীয়া বৰ্তমান যুগটোৱেই হৈছে ডিজিটেল মাধ্যমৰ যুগ৷ এই যুগৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ স্থান অধিকাৰ কৰি আহিছে মোবাইল ফোনে৷ মোবাইল
আহিনৰ পদুলিত ঊমামণি গগৈ হাজৰিকা শব্দহীনতাত ভুগিছো মই, শব্দহীনতাৰ বাবে থমকি ৰৈছোঁ, শব্দহীনতাৰ বাবেই উকা হৈ ৰৈছে অনুভৱৰ দলিচা৷ শব্দৰ
হেঁপাহৰ ন-খোৱা বৰ্ণালী চেতিয়া ফুকন আঘোণ সোমোৱাৰ পৰাই পথাৰৰ সোণগুটিবোৰ জিৰিক জিৰিক শব্দৰে দাঙৰিৰ কান্ধত উঠি গৃহস্থৰ চোতাল শুৱনি কৰে৷
কামাখ্যা মঠ অঞ্জন ডেকা ইতিহাসৰ মেটমৰা বোজা বহন কৰা অসমৰ যেনিয়েই চকু যায় তেনিয়েই গৌৰৱময় অতীতৰ নিদৰ্শন বিদ্যমান৷ শদিয়াৰ পৰা
চাকি নিৰ্মালি নয়নতৰা ৰাতিলৈ নগৰখন অকণমান কেঁচুৱা এটিৰ দৰে শুই পৰে৷ দিনত সেই একেখন নগৰেই যেন চপল কিশোৰ এটি হৈ
ফায়াৰ এলাৰ্ম আৰু মই গীতাঞ্জলি বৰুৱা আমেৰিকালৈ অহাৰ পৰা সৰু-সুৰা কিছুমান অঘটন মাজে-সময়ে মই ঘটায়েই থাকোঁ৷ তাৰ ভিতৰত এই ফায়াৰ
আড্ডাৰে ৰসাল কৰক জীৱন লখিমী কোঁৱৰ হাজৰিকা মই জানো কাম নাইকিয়া, সোৰোপা, এলেহুৱা, কেলেহুৱা মখাইহে বেছিকৈ গপ বা আড্ডা মাৰিবলৈ
প্ৰস্তুত কৰিবলৈ আমাক কি কি লাগিব– উপকৰণ ঃ কণী ৬ টা, চেনি একাপ, পাউডাৰ গাখীৰ একাপতকৈ অলপ কম, ঘি একাপ,