STORY

[চতুৰ্থ খণ্ড]                          আমেৰিকালৈ অহাৰ পাছত  দুদিনমানলৈ মোৰ লাগি […]

“এনেই জেওৰাখন দিব নালাগে৷ মই মাজে মাজে গছপুলি লগাই দিম৷ তেনেকৈয়ে হ’ব৷” কাজিয়া কৰি থকা দুই ভাই ককাইৰ মাজত বাৰীখন

“কেৰৰৰৰৰৰচচচচচচ…’’ অকস্মাতে সন্মুখত ওলোৱা সৰু ছোৱালীজনীক জোৰকৈ ব্ৰেক মাৰি কোনোমতে বচালে সি৷ পিছৰটো চকাই ওফৰাই পঠিওৱা শিলগুটি এটাই চুই যোৱা

এগৰাকী শিক্ষয়িত্ৰী হিচাপে নিজকে বহুকেইজন সন্তানৰ অভিভাৱকৰ শাৰীত থিয় কৰি ৰাখিছোঁ৷ আৰু ইয়াৰ অভিজ্ঞতা আজি ভাগবতৰা কৰিবলৈ লৈছোঁ৷ নিজৰ শিক্ষা

আশা সকলোৰে আছে৷ সকলো বয়সৰ মানুহৰ আছে৷ তেনেকৈ সকলো শিশুৰো আছে৷ আশাৰ কোনো সীমা নাই৷ বাঢ়ি যাবলৈ সুযোগ দিলে বাঢ়ি

এইবাৰ আঁহো মোৰ জীৱনৰ দ্বিতীয় ইনিংছ আৰম্ভ কৰিব লোৱা ঘৰখনলৈ Ballantrae Apartment ৰ সু-সজ্জিত এটি ঘৰ৷ মানুহ জীয়াই থাকিবলৈ প্ৰয়োজনীয়