Author: Arup Kakoti

‘‘ওঁ ধ্যায়েন্নিত্যং মহেশং ৰজতগিৰিনিভং চাৰচন্দ্ৰবতংশং ৰত্নাকল্পোজ্জলাঙ্গং পৰশুমৃগবৰাভীতিহস্তং প্ৰসন্নং পদ্মাসীনংসমন্ত্যাতস্তুতমমৰগণৈ ব্যাঘ্ৰকৃতিংবসানং বিশ্বাদ্যংবিশ্ববন্দ্যং নিখিলভয়হৰং পঞ্চব্যক্তং ত্ৰিনেত্ৰং......’’অৰ্থাৎ... সদায়েই সেই মহেশক ধ্যান কৰোঁ, ৰূপালী গিৰিৰাজত যাৰ বাসস্থান, চন্দ্ৰৰ দৰে উজ্জ্বল জ্যোতিস্মান যাৰ মুখ মণ্ডল, ৰত্নৰ দৰে উজ্জ্বল চিকমিকনি যাৰ শৰীৰৰ অংগ, পৰশু, মৃগ, বৰাহ আদি মুদ্ৰা যুক্ত সদা প্ৰসন্ন, পদ্মাসনত যি ধ্যানস্থ, দেৱতাসকলেও যাক স্তুতি কৰে, ব্যাঘ্ৰচৰ্ম যি পৰিধান কৰে, বিশ্বৰ আদি দেব, বিশ্ববন্দিত, নিখিলৰ ভব ভয় হৰণকাৰী, পঞ্চমুখতেই যি ত্ৰিনয়ন যুক্ত৷তেওঁ দেবাসুৰ বন্দিত, সমস্ত বিশ্বব্যাপী সদা শাশ্বত, দশ দিকপালৰ দ্বাৰা আবৃত সেই সদাশিৱ দেৱতাৰ পদকমলত প্ৰণাম জনাইছোঁ৷আৰ্যসকলে ভাৰতৰ বুকুত পদাৰ্পণ কৰি তুষাৰাবৃত হিমালয়ৰ ওপৰত প্ৰভাতী সূৰ্যৰ সোণালী কিৰণে সৃষ্টি কৰা অপৰূ...