Author: Arup Kakoti

শৰতৰ বতৰা লৈ শাৰদীয় দুৰ্গোৎসৱ আহিল৷  শৰৎ ঋতুক আঁকোৱালি ললে প্ৰকৃতিয়ে, চৌদিশে শৰতৰ শেৱালিৰ অথবা বকুল ফুলৰ গোন্ধ, নিয়ৰৰ দুৱৰি দলিছাখন ৰ’দৰ পোহৰত চিকমিকাব ধৰিছে নিয়ৰৰ টোপালবোৰে৷ নৈ দাঁতিকাষৰীয়া নতুবা চৰ-চাপৰিত গজি উঠা কহুৱা, বন-বিৰিণাবোৰে আকাশলৈ চাই হাঁহি বিৰিঙাব ধৰিছে, উলাহত বতাহত হালি-জালি নাচি পৰিছে৷ পথাৰত গজি অহা ধাননি দৰা যৌৱন প্ৰাপ্তি হৈ ওফন্দি আহিছে৷ শৰৎ মুখী পক্ষীকুল দুৰ দুৰণিৰ পৰা আহি সৌন্দৰ্য বৰ্দ্ধন কৰি তুলিছে বিল অথবা হাবি-বননিত, শৰৎত ফুলা বিভিন্ন ৰঙী ফুলবোৰে যেন জিপাল কৰি তুলিছে চৌপাশে, এক উছৱ মুখৰ পৰিৱেশ৷ দুৰ্গাপূজা বুলি ক’লে সাধাৰণতে জেলেপীৰ কথা, পিষ্টল আৰু পুতুলাৰ কথা মনলৈ আহে ৷ মন শৈশৱলৈ উৰা মাৰে৷ বৰ্তমান মানুহে কিন্তু বেছিকৈ জাক-জমকতাকহে বেছি প্ৰাধান্য দিয়া দেখা যায়৷ কোনটো পূজা মণ্ডপ কিমান ডাঙৰ অথবা কি ডিজাইন দিয়ে ইত্যাদি কথাবোৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰে৷ আজি-কালি ডাঙৰ ডাঙৰ মণ্ডপ...

ফাগুন মানেই এজাক উতনুৱা পছোৱাই অনা দুৰন্ত গতিৰ পছোৱা বতাহ৷ বৈচিত্ৰ্যময় ফাগুনৰ কত যে কথা- পছোৱা হৈ পৃথিৱীক বুৰাই পেলোৱাই ফাগুনৰ স্বভাৱ৷ ফাগুন মানেই পলাশ-শিমলুৰ ৰঙাকৈ ফুলি উঠা অঘোষিত প্ৰতিযোগিতা, হেমন্তৰ হালধীয়াত নাচি বাগি সৰাপাত উৰুৱাই উদং পথাৰ, লঠঙা বিৰিখ, হাবি-বননি সকলোৰে বুকুত ফাগুনেই ধুলিৰ আবিৰ সানি ফাগুনী মলয়াজাকে পাহৰি পেলায় নিজৰ ঠিকনা, নামানে কোনো নিৰ্দেশ-নাই কোনো নিয়মৰ কথা৷ এক অহংকাৰী, ভাৱৰ খেয়ালী মনৰ৷ সৰাপাতৰ বুকুত ফাগুনৰ খচ্‌মচনিত ৰুনুজুনু নুপুৰ বাজে৷ খোলা খিৰিকীৰ শুকান পাতৰ বুকুত প্ৰেমৰ ছবি আঁকি চিঠি বিলায় আৰু তাতেই থাকে ফাগুনৰ অলেখ বতৰা-জনা-নজনা ভাষাৰেই ফাগুনেই কৈ উঠে... ‘শুকান পাতৰ চিঠি খিৰিকীৰে ময়েই বিলাওঁয শুকান পাতত থকা খবৰৰ কথা মাথোঁয মোকো নুসুধিবা...৷ (নৱকান্ত বৰুৱা) সঁচাকৈয়ে ফাগুন বৰ খেয়ালী মনৰ, কোনোৱে যদি ফাগুনক অনুভৱ কৰিব খোজে বিষন্নতাৰ দস্তাবেজৰূপে, আকৌ কোনোৱে ফা...

ফাগুনৰো আছে নিজস্ব একোটি স্বভাৱ৷ ফাগুনে যদিও মন উৰুঙা কৰে, কাৰোবাৰ মন বেদনাৰে গধুৰ কৰে, নতুবা ফাগুনৰ উতলা বাঁ লাগি কোনোবা চঞ্চলো হয়৷ তথাপি ফাগুনৰ বুকুতে লুকাই থাকে জীৱনৰ বতৰা, বহাগৰ বতৰা, বসন্তৰ আগমনৰ বতৰা৷ ফাগুনৰ আঁচলতে ধৰি নামি আহে ফাঁকুৱা বা ৰঙৰ উৎসৱ৷ এই উৎসৱ সমূহেই হ’ল আমাৰ প্ৰাণ৷ হোলী বা ফাঁকুৱা ৰঙৰ উৎসৱ৷ বসন্তকালীন এই উৎসৱ অতি মাদকতাময়৷ প্ৰকৃতিৰ উন্মনা পৰিৱেশত ফাগুনে ছটিয়াই দিয়া নানান ৰঙৰ ফুলৰ সমাৱেশত হোলী বা ফাকুৱাই মানুহক উতলা কৰে৷ কিন্তু এই উতলা উৎসৱৰ মাজত আছে প্ৰকৃতি আৰু পৰিৱেশ চেতনা৷ হোলী বা ফাঁকুৱাত মূল কাৰ্যসূচী হৈছে ৰং খেলা৷ দৌল বা হোলী উৎসৱ হৈছে ঋতুকালীন ৰং আৰু আনন্দৰ উৎসৱ৷ এই দৌল উৎসৱক ভাৰতবৰ্ষৰ ভিন্ন জাতি-সম্প্ৰদায়ৰ হিন্দু ধৰ্মাৱলম্বী লোকে বিভিন্ন নামেৰে পালন কৰা দেখা যায়৷ এই উৎসৱক হোলী, ফাঁকুৱা, ফল্গু উৎসৱ, বসন্তোৎসৱ, মদনোৎসৱ, হোলিকা দাহন আৰু দেউল উৎসৱ আদি নামেৰে বিভি...