Arup Kakoti – Page 70 – Purbodix.com

Author: Arup Kakoti

মুক্তিৰ বাবে সাজু ‘হেকাৰ’ (অৰূপ কাকতি)

মুক্তিৰ বাবে সাজু ‘হেকাৰ’ (অৰূপ কাকতি)

CINEMA
তলাবন্ধ [লক-ডাউন]ৰ পূৰ্বৰে পৰাই আমাৰ দেশত ‘ইউটিউব’ মজিয়াখনত ৱেব-চিৰিজ, চুটি ছবি তথা পকেট ভিডিঅ’ আদি নিৰ্মানৰ ঢৌ উঠিছিল৷ পিছত তলাবন্ধ [লক-ডাউন] এ নৱপ্ৰজন্মৰ চিনেমা শিল্পৰ সৈতে জড়িত সকলক এই ‘ইউটিউব’ ক্ষেত্ৰখনৰ বিষয়ে ভালকৈ ভাবিবলৈ সুযোগ আনি দিলে৷ বিগত বছৰটোৱে ‘ইউটিউব’ মোবাইল স্কিনৰ দৰ্শকৰ মাজত সাংঘাতিক ভাৱে সোমাই গৈছিল বিভিন্ন ৱেব-চিৰিজ, চুটি ছবিৰ লগতে বিভিন্ন ধৰণৰ মনোৰঞ্জন মূলক পকেট ভিডিঅ’ৰ মাধ্যমেৰে৷ বৰ্তমান সময়ত অসমীয়া ৱেব-চিৰিজ তথা চুটি ছবিজগতখনৰ খবৰ বেয়া বুলি ক’লে নি(য় ভুল হ’ব৷ কেইবাজনো নৱাগত পৰিচালকৰ ছবিয়ে ইতিমধ্যে দৰ্শকৰ প্ৰশংসা বুটলিবলৈ সক্ষম হৈছে৷ এফালে আকৌ বহুকেইখন ৱেব-চিৰিজ তথা চুটি ছবি আন্তঃৰাষ্টীয় প্ৰেক্ষাপটতো পুৰস্কৃত হৈছে৷ শেহতীয়াকৈ মুক্তি লাভ কৰা ৰবি শৰ্মা অভিনীত ‘‘ILLEGAL’’ ৱেব-চিৰিজখনেও দৰ্শকৰ বিপুল সঁহাৰি লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হৈছে৷ অসমত বৰ্তমানেও আৰু বহুকেইখন সৰু-ড...
মাক আৰু জীয়ৰীৰ সম্পৰ্ক (শেৱালি শৰ্মা বৰকটকী)

মাক আৰু জীয়ৰীৰ সম্পৰ্ক (শেৱালি শৰ্মা বৰকটকী)

CHILDREN PAGE
পৃথিৱীৰ মধুৰ আৰু শ্ৰেষ্ঠতম..... শব্দটোৱেই হৈছে “মা” ৷ এই মিঠা আৰু অতি শুৱলা শব্দটোৱে আমাৰ তেজৰ ৰন্ধে ৰন্ধে প্ৰবাহিত এটি মিঠা অনুভৱৰ ঝংকাৰ তোলে৷ মা সৃষ্টিৰ আধাৰ ৷ ন মাহ দহ দিন গৰ্ভত ধাৰণ কৰি প্ৰসৱ যান্ত্ৰণাকো তুচ্ছজ্ঞান কৰি সন্তানক পৃথিৱীৰ লগত চিনাকি কৰি দিয়া “ মা ” গৰাকী সদায়ে অনন্য ৷ “ কোনে মোক তুলি টালি কৰিলে ডাঙৰ , মোৰ বাবে যাৰ নাই চিন ভাগৰৰ ৷” সচাঁকৈয়ে সন্তানটি গৰ্ভত ধাৰণ কৰাৰে পৰা মাতৃ গৰাকীৰ কষ্টৰ সীমা নাথাকে, তথাপিও তেওঁ কেতিয়াও দুখ ভাগৰৰ কথা নাভাৱে৷ সাধাৰণতে সন্তান এটি মাতৃৰ গৰ্ভত স্থিতি লোৱাৰে পৰাই মাতৃ গৰাকী সচেতন হোৱাৰ প্ৰয়োজন৷ কাৰণ মাতৃ গৰ্ভত স্থিতি লোৱা সন্তানে মাতৃৰ দোষ-গুণ আহৰণ কৰে ৷ মাকে কৰা প্ৰতিটো কাম , চিন্তা , দোষ গুণৰ প্ৰভাৱ সন্তানৰ ওপৰত পৰে ৷ ডাঙৰ হৈ অহাৰ লগে লগেই এই দোষ-¸গুণ ৰাজি বিকাশ হবলৈ ধৰে৷ সেই কাৰণেই গৰ্ভাৱস্থাত মাতৃ গৰাকীয়ে অতি সাৱধানে চলাফুৰা, খোৱাবোৱা কৰ...
আমেৰিকাৰ ডায়েৰি [দ্বিতীয় খণ্ড] (গীতাঞ্জলী বৰুৱা)

আমেৰিকাৰ ডায়েৰি [দ্বিতীয় খণ্ড] (গীতাঞ্জলী বৰুৱা)

STORY
বিমানবন্দৰৰ পৰা ওলায়েই মুকলি আকাশৰ তল পাই মোৰ মনতো যেন বেলেগ এখন পৃথিৱীৰ মাজত সোমাই পৰিল৷ বিশুদ্ধ বায়ু, সুউচ্ছ বিল্ডিংবোৰ, একা-বেঁকা উৰণীয়া সেঁতু, সুন্দৰ ৰাজপথত শাৰী শাৰী গাড়ী বতাহৰ বেগেৰে অহা-যোৱা কৰি আছে, আমিও নিজৰ পথেদি আগবাঢ়ি গৈ আছোঁ৷ সুচাৰুভাৱে পৰিচালিত ট্ৰেফিক ব্যৱস্থা, নিয়মসমূহ সকলোৱে মানিও চলে, যাৰ বাবে চাগে দূৰ্ঘটনাও বৰকৈ নহয় যদিও বা গাড়ীসমূহৰ গতিবেগ বহু বেছি৷ ট্ৰেফিক ব্যৱস্থা বহুত উন্নত৷ ৰাস্তাত কিন্তু এজনো ট্ৰেফিক পুলিচ দেখা পোৱা নাযায়৷ ৰাস্তাসমূহত কিছুমান প্ৰতীক চিহ্ন অঁকা থাকে আৰু সকলোৱে সেই চিহ্নকে মানি গাড়ীসমুহ চলায়৷ গাড়ীবোৰে অকল ৰঙা লাইট জ্বলিলেহে যেন ব্ৰেকৰ ব্যৱহাৰ কৰে তেনে অনুভৱ হ’ল মোৰ৷ সকলোৱে নিয়মাৱলীসমূহ মানি নিজ নিজ ৰাস্তাত গৈ থাকে৷ কিছুমান বগা, কিছুমান হালধীয়া ৰঙৰ আঁচ দেখিলোঁ৷ মনতে ভাৱ হ’ল ৰাস্তাটোতনো এইবোৰ কিহৰ আঁচ, লাহে লাহে বুজি উঠিলো সকলোৱে ইমান নিয়াৰিকৈ গাড...
লেখকৰ উদ্দেশ্য (মণিকুন্তলা ভট্টাচাৰ্য)

লেখকৰ উদ্দেশ্য (মণিকুন্তলা ভট্টাচাৰ্য)

EDITORIAL
কিমান কথা আছে লিখিবলৈ৷ এই পৃথিৱীৰ চাৰিওফালে কিমান বিষয় সিচঁৰতি হৈ আছে, যিসকলে সাহিত্য চৰ্চা কৰি আছে, ইয়াৰ পৰাই তেওঁলোকলৈ মোৰ অনুৰোধ, সেইবোৰ বুটলি আনক, নিজস্ব শৈলীৰে সজাই তোলক আখৰেৰে-শব্দেৰে৷ লিখা উচিত৷ ২০১০ চনৰ জানুৱাৰী মাহত দিল্লীৰ এখন সভাত মোক ক’বলৈ দিয়া হৈছিল–‘‘মই কিয় লিখো আৰু কেনেকৈঞ্জ’’ তাৰ পৰা উল্লেখযোগ্য বুলি ঠাৱৰ কৰা অলপ ইয়াতে দিছো– ‘‘সৰুৰে পৰা লেখক হোৱাৰ কল্পনাৰে মই দিনবোৰ কটাইছিলো৷ গ্ৰীষ্মৰ ৰ’দ আৰু শীতৰ কুঁৱলীৰ মাজেৰে সেই কল্পনাই সাকাৰ ৰূপ ধাৰণ কৰিছিল৷ সপোনৰ চোলা এজনী কণমানি চৰাই পোৱালিৰ দৰে নিজৰ বাহৰ পৰা দেখা দৃশ্যকে গোটেই পৃথিৱীখন বুলি ভাবিছিলো৷ পঢ়িবলৈ পোৱা ক্ষীণ-মীন কিতাপবোৰতকৈ ডাঙৰ কিতাপ এখন ৰচনা কৰাৰ একপ্ৰকাৰ সিদ্ধান্তই লৈ পেলাইছিলো, পিতাক কৈছিলো সেই কথা৷ কাৰণ তেওঁ আছিল মোৰ বিশ্বস্ত ব্যক্তি৷ মোৰ সকলো কথাকে শিশুজাত কৌতূহল বুলি নাভাবি তেওঁ বিশ্বাসেৰে গ্ৰহণ কৰিছিল৷ কথা পাতিছিল...

সাগৰিকা বৰা

FESTIVAL
ঢোলৰ চাপৰে মনবোৰ ৰোমাঞ্চিত কৰি তোলে প্ৰতিজন অসমীয়াৰ। ন - ন কুঁহিপাতে যেন মিচিকি হাঁহে। কপৌ, তগৰৰ গোন্ধই আমোলমোলাই উঠে সেউজী ধৰা। বসন্তত হেঁপাহবোৰে যেন পোখা মেলে। যোৱা বসন্তত মহামাৰীৰ আতংকই নিস্তব্ধ কৰি তুলিছিল নববৰ্ষৰ আনন্দ। দুঃচিন্তা আৰু অনিশ্চয়তাই গ্ৰাস কৰিছিল মানুহৰ মন। সেয়ে এই বসন্তত নেদেখাজনৰ ওচৰত কাতৰ প্ৰাৰ্থনা জনাইছোঁ, ন কঁহিপাতে ধৰালৈ আনক হেৰাই যোৱা সপোন আৰু সম্ভাৱনাবোৰ। এইমাহৰ মায়াত আপোনালোকৰ বাবে আগবঢ়াইছোঁ সংস্কৃতিৰ পথাৰত ব্যস্ত হৈ থকা কেইগৰাকীমান সংস্কৃতিৰ সাধকৰ বসন্তৰ পৰিকল্পনা। পূৰ্বদিশ আলোচনীৰ তৰফৰ পৰা তেওঁ লোকলৈ জনাইছোঁ অনাগত শুভদিনৰ বাবে শুভকামনা। বিপিন চাওদাং (কণ্ঠশিŠী) “নাহৰ পাত এখিলি থিয় সমনীয়া নাহৰ পাত এখিলি থিয় ককা আজোককাই বিহু গাইয়ে গলে আমিবা নগামে কিয়” নমস্কাৰ। মই বিপিন চাউদাং। চাওঁতে চাওঁতে আকৌ পালেহি মনোমোহা ঋতু বসন্ত। কপৌ ফুল ফুলিলে, কুলিয়ে কান্দিলে, গছে পতে সলা...
লুইতৰ বুকুত দিখৌৰ এসোতা (কংকনা কাশ্যপ)

লুইতৰ বুকুত দিখৌৰ এসোতা (কংকনা কাশ্যপ)

STORY
অৰুণিমা মজুমদাৰ নতুনকৈ আহিছে কংক্ৰীটৰ অৰণ্য গুৱাহাটীলৈ। দুমাহ আগত তাই শিৱসাগৰৰ পৰা আহিছে, ইয়াত থকা ব্যক্তিগত ব্যৱসায়ীক প্ৰতিষ্ঠান এটাত বৰ্তমান কৰ্মৰত তাই। অৰুণিমাক লৈ জ্যোতিনগৰ মানে তাই থাকিবলৈ লোৱা ঠাইখিনি আৰু তাইৰ কৰ্মস্থান শিলপুখুৰী যথেষ্ট উৎসুক। দেখিবলৈ সাংঘাটিক ধুনীয়া নহ’লেও তাইৰ দীঘল জোঙা নাকটো আৰু ৰহস্যময় চুকুযুৰিৰ সৈতে তাই ধুনীয়াৰ শাৰীতে পৰে। সদায় অকলশৰে ন’মান বজাত তাই অফিচলৈ যায় আৰু সন্ধিয়া ছয়মান বজাত উভতি আহে। তাই অহা-যোৱা কৰা সময়খিনিত তাইক চাবলৈ বাটত বহুত মানুহ ৰৈ থাকে কিছুমানে ৰ’ লাগি আৰু আন কিছুমানে চাওঁ নাচাওঁকৈ তাইলৈ চায়। অৰুণিমাই সকলো জানিও অৱজ্ঞা কৰি তাইৰ কাবোৰ কৰি যায়। বজাৰ সমাৰো তাই অকলেই কৰে। তাইৰ প্ৰতিষ্ঠানটো গাড়ী বিক্ৰী কৰা প্ৰতিষ্ঠান হোৱাহেতুকে তাই সদায় বিভিন্ন মানুহৰ লগত কথা-বতৰা হ’ব লাগে তাৰে কিছুমানে তাইক সন্মানৰ চকুৰে আৰু আন কিছুমানে বৰ অসহায় অনুভৱ কৰিব লগা চাৱনি...
অসমীয়া শ্ৰে ছবিৰ ৰজতকমল বঁটা চন্দ্ৰ মুদৈৰ ৰণুৱালৈ (নিমানন্দ দাস)

অসমীয়া শ্ৰে ছবিৰ ৰজতকমল বঁটা চন্দ্ৰ মুদৈৰ ৰণুৱালৈ (নিমানন্দ দাস)

CINEMA
৯০ ৰ দশকত ‘অগ্নিগড়’ ছবিখনেৰে অসমীয়া চলচিত্ৰ জগতত পৰিচালকৰূপে আত্মপ্ৰকাশ কৰা বিশিষ্ট পৰিচালক চন্দ্ৰ মুদৈয়ে পৰিকল্পনা কৰা। শেহতীয়া বাস্তৱধৰ্মী নতুন ছবি ‘ৰণুৱা’ই ৬৭ তম ৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্চিত্ৰ বঁটা প্ৰতিযোগিতাত অসমীয়া শ্ৰেষ্ঠ ছবিত ৰজতকমল বঁটা লাভ কৰি অসমীয়া ছবিজগতলৈ গৌৰৱ কঢ়িয়াই আনিছে। গুৱাহাটীৰ কৃত্ৰিম বানপানীৰ পটভূমিত এগৰাকী ৰিক্সা চালক আৰু তেওঁৰ পৰিয়ালৰ জীৱন-জীৱিকাৰ সংগ্ৰাম আৰু আশা-আকাংক্ষা কাহিনী প্ৰতিফলিত ছবিখনৰ মুখ্য চৰিত্ৰকেইটা অভিনয় কৰিছে ৰাজীৱ ক্ৰ’, প্ৰণামী বৰা আৰু ৰ’দালি বৰাই। ছবিখনৰ কাহিনী–চিত্ৰনাট্য চন্দ্ৰ মুদৈৰ। চিত্ৰগ্ৰহণ কৰিছে নৱ কুমাৰ দাসে। ইয়াৰ পূৰ্বে চন্দ্ৰ মুদৈয়ে মাঘত মামনিৰ বিয়া, জোনদা ইমান গুণ্ডা, চেনাই মোৰ ঢুলীয়া, বাঁকৰ পুতেক, ছয়গাঁৱৰ মেলা, পূৰৱ কী আৱাজ (হিন্দী), চুৰেণ চোৰৰ পুতেক, এপাহ সৰিল এপাহ ফুলিল আদি কেবাখনো ব্যৱসায়িক সফল ছবি নিৰ্মাণ কৰিছে। ...
আগন্তুক (ড০ কৰবি বেজবৰুৱা)

আগন্তুক (ড০ কৰবি বেজবৰুৱা)

ASTROLOGY
মেঘ (অ, ল) ঃ অতিৰিক্ত পৰিশ্ৰম হ’ব পাৰে। কৰ্মক্ষেত্ৰত কোনো গুৰুত্বপূৰ্ণ সিদ্ধান্ত ল’ব লগা হ’ব পাৰে। উপহাৰ লাভ হ’ব। ব্যৱসায়ত কিছু শংকা থাকিব পাৰে। মনৰ কোনো আশা পূৰণ হ’ব পাৰে। প্ৰতিযোগিতামূলক পৰীক্ষাত সাফল্যৰ যোগ দেখা যায়। পাৰিবাৰিক ক্ষেত্ৰত বিভিন্ন বিষয়ত মনোমালিন্য সৃষ্টিৰ সম্ভাৱনা। স্ত্ৰীৰ পৰামৰ্শত কোনো পাৰিবাৰিক সমস্যাৰ সমাধান হ’ব। বৃষ (ই, উ, ব) ঃ বাক্য আৰু ব্যৱহাৰত সংযম ৰাখিব। বয়োজ্যষ্ঠৰ পৰামৰ্শত উপকৃত হ’ব। কোনো বন্ধু বা আত্মীয়þৰ ব্যৱহাৰ দুখ পাব পাৰে। চৰকাৰী-বেচৰকাৰী চাকৰিত পৰিশ্ৰম বাঢ়িব। ব্যৱসায়ীসকলৰ আয় বৃদ্ধিৰ সম্ভাৱনা। অৱসৰপ্ৰাপ্ত ব্যক্তিৰ আকস্মৎ কোনো কৰ্মপ্ৰাপ্তি ঘটিব পাৰে। তৰ্ক-বিৰোধ এৰাই চলিব। সন্তানৰ সাফল্যত গৰ্বিত হ’ব পাৰে। আঘাত প্ৰাপ্তিৰ যোগ আছে। মিথুন (ক, ছ) ঃ কৰ্মত সাফল্য লাভ তথা আৰ্থিক উন্নতি ঘটিব। গৱেষণাত লাগি থকাসকলে সাফল্য লাভ কৰিব। আৰ্থিক উন্নতিৰ সম্ভাৱনা আছে। কোনো প্ৰশিক্...
প্ৰতিবিম্বৰ অপেক্ষা উন্মাদ যৌৱন (অশ্বিনী বৰকটকী)

প্ৰতিবিম্বৰ অপেক্ষা উন্মাদ যৌৱন (অশ্বিনী বৰকটকী)

POEM
এখন শীৰ্ণ নৈ আৰু তাৰে এটা মৰা সুঁতি অৱস পানীকলত জিলিকে তাৰ কনমানি সাঁকোখনি য’ত ওলমি আছে, চ’তৰ ৰাতিৰ পূৰ্ণিমাৰ জোনজনী। আৰু সুঁতিৰ পাৰৰ ৰাজশ্বলা- নঙঠা নিৰ্লজ শিমলুজনী। তাৰে এটা লঠঙা ডালত বহি ব’হাগৰ কুলিজনী ব’হাগক ৰিঙিয়াই মাতে, গান গাই কুউউউউউউ চ’তৰ মাজৰাতি–এৰাসুঁতিৰ নিবৰ পানীত জীৱন নামে। জোনজনীয়ে কুলিটিক সোধে– তইনো কাৰ মৰমত মৰিছ• মোৰ-নে এই সঠঙা শিমলুৰ•• সদ্য ৰাজস্বলা মিচিকি হাঁহিৰে শিমলুৱে কয়। মই যে ৰাণী–ফাগুনৰ ৰাণী। কুলিজনী যে আলহী। ব’হাগৰ নামতী। ওচৰৰ গাঁৱৰ ৰাংমিলিৰ ঐনিতম গোৱা– ৰংমন–বিয়াৰ নামতী। এৰাসুঁতিৰ নিঠৰ পানীত সৰি পৰে– এপাহ তেজৰঙী ৰঙা শিমলু। তাৰ ৰঙা ৰঙে ৰং সিঁচে–ছবি আঁকে এক বিমূৰ্ত বসন্তৰ। উন্মাদ যৌৱনা ব’হাগৰ। ...
আক্ষেপ (মমী নাথ বৰা)

আক্ষেপ (মমী নাথ বৰা)

POEM
নিবিচাৰিবা মোৰ হৃদয়ত থাকিবলৈ নিবিচাৰো কাৰোবাৰ বুকুৰ স্পন্দন হ’বলৈ নহয় ভোকাতুৰ উষ্ম আলিংগনৰ অনুভৱো নহয় কাৰোবাৰ সঁচা মৰমৰ আধৰুৱা হয় আৰু আধৰুৱা হৈয়েথাকিবলৈ দিয়া মোক নিঃসংগতাৰ দূপৰীয়াটোলৈ ঠেলি নিয়া কাৰণ নিঃসংগতাই মোৰ আজন্ম মিতিৰালি নকৰিবা ইয়াক লৈ ধেমালী ভয় লাগে তোমাৰ বাবে দূৰ্বলতাৰ কৱজ পিন্ধিবলৈ নিবিচাৰো তোমাৰ মনোৰঞ্জনৰ সামগ্ৰী হ’বলৈ। ...