“এখন নেদেখা নদীৰ সিপাৰে’’(মঞ্জু মেচ) কথাখিনি কৈ খং আৰু ক্ষোভত নীৰাৰ দুচকু ৰঙচুৱা হৈ পৰিল৷ মই নিৰ্বাক নিস্পন্দ হৈ শুনি আছিলোঁ মাথোঁ৷ শিল পৰা কপৌৰ দৰে মোৰ অৱস্থা হ’ল৷ মই কওঁ বুলিও একো ক’বলৈ পৰা নাই৷ নীৰা ঘপহকৰে বহাৰ পৰা উঠিল৷ মই যেন তেতিয়াহে সম্বিত ঘূৰাই পাইছোঁ৷ মই খুউব সহজ হ’বলৈ চেষ্টা কৰি নীৰাৰ মুখলৈ চালোঁ৷ লাহেকৈ তাইৰ সোঁহাতখনত ধৰি বহুৱাই দিলোঁ৷ তাইৰ মনত জ্বলি থকা লেলিহান জুইকুৰা নুমুৱাই দিব পৰাকৈ মোৰ শব্দ বা ভাষা নাছিল৷ তথাপি মই এক শীতল কণ্ঠৰে তাইক কৈ গ’লো– দুখ নকৰিবা নীৰা! কিবা এটা অঘটন হ’বলগীয়া আছিল হৈ গ’ল৷ তুমি ধৈৰ্য ধৰা, এদিন তোমাৰ সকলো ভাল হৈ যাব৷ নীৰাৰ পুত্ৰৰ লগত যি ঘটনা হৈছিল এখন সমাজৰ বাবে ই বৰ দুৰ্ভাগ্যজনক৷ সমাজৰ আগত ল’ৰাটোৱে লাজ, অপমান পাব আৰু মানসিক দ্বন্দ্বত ভুগিব বুলি কথাবোৰ নীৰাই লুকুৱাই ৰাখিছিল৷ অশিক্ষিত নীৰাই আজিও হয়তো নাজানে যে ল’ৰাটোক চিকিৎসাৰ প্ৰয়োজন ...

মানৱ জীৱনৰ প্ৰতিটো দিশৰ লগত নাটক সদায় একত্ৰিত হৈ থাকে৷ নাটক সমাজৰ এক অবিচ্ছেদ্য অংগ বুলি ক’লেও অতিৰঞ্জিত নহ’ব৷ কাৰণ ই শিশুৰ পৰা বৃদ্ধলৈকে প্ৰতিজন মানুহৰ জীৱনৰ লগত ওতঃপ্ৰোতভাৱে জড়িত আৰু ই সমাজৰ বিকাশত ব্যৱহৃত এক প্ৰধান অস্ত্ৰ৷ সেয়েহে নাট্যই সমাজৰ সংৰক্ষণ, সমৃদ্ধি আৰু পৰিৱৰ্তন তথা এখন সুস্থ সমাজ গঢ়িবলৈ সহায় কৰে৷ বিশেষকৈ শিশুৰ বিকাশৰ ক্ষেত্ৰত খেলা-ধূলাৰ পৰা আৰম্ভ কৰি শিশুৰ প্ৰতিভা বিকাশৰ ক্ষেত্ৰত আমি কিমান সচেতনতা অৱলম্বন কৰো? শিশু হৈছে দেশৰ ভৱিষ্যত৷ শিশুৰ শাৰীৰিক, মানসিক আৰু আধ্যাত্মিক বিকাশ কেঁচুৱা অৱস্থাতে বিকশিত হোৱাটো প্ৰয়োজন৷ যিটো শিশুৱে নিজৰ শিক্ষাৰ জৰিয়তে লাভ কৰিব পাৰে৷ আৰু সেই শিক্ষাক অধিক সহজ কৰি তুলিবলৈ বা শিক্ষাৰ জখলা বগাবলৈ নাটক এক গুৰুত্বপূৰ্ণ পদক্ষেপ হৈ পৰে৷ কাৰণ নাটক এনে এক ‘দৃশ্য’ কলা যিয়ে শিশুক আকৰ্ষিত কৰে আৰু ভাল কাম কৰিবলৈ আগ্ৰহ আৰু প্ৰেৰণাৰ সৃষ্টি কৰে৷ সততে দেখা যায় য...

জোৰন পালেহি, জোৰন পালেহি দেই৷ আগবাঢ়ি আহক অ’ কইনাৰ মাক৷ জোৰন কলপুলিৰ তলত ৰ’লহি৷ গোটেই ঘৰখনত খৰধৰ লাগে৷ এনেয়ো বিয়াঘৰ৷ তাতে সময়তকৈ অলপ আগতেই জোৰন আহি পালে৷ ঘৰখনৰ ভিতৰত মানুহকেইগৰাকীৰ দৌৰা দৌৰি লাগে৷ সকলোৱে নিজৰ নিজৰ দায়িত্ব গাত পাতি লৈ কামবোৰ খৰধৰকৈ কৰি জোৰন আদৰিবলৈ সাজু হয়৷ ভিতৰৰ পৰা উচুপনিৰ শব্দ ভাঁহি আহে৷ “নাপায় নাপায় নীলা নাকান্দিবি’’ এনে সময়ত চকুৰ পানী ওলাব নাপায়৷ আৰু তই এনেখন কৰিলে মাৰক কোনে চাব হয়নে? বৰমাকে নীলাক সাৱটি ধৰি বুজনি দিয়ে৷ চকুৰ পানীক চেষ্টা কৰিও বাধা দিবলৈ সক্ষম নহয় তাই৷ তেনে সময়তে মাক তাইৰ ৰুমলৈ সোমাই আহে৷ তাই মাকে নেদেখাকৈ চকুৰ পানীকণ মচি লয়৷ “মাজনী ডাঙৰ শৰাই ঢকা কাপোৰখন ক’ত থলো দেখিছিলি নি? তাত দিয়াখন অলপ সৰু হৈছে৷’’ তাই বেগটোৰ কাষৰ পৰা শৰাই ঢকা কাপোৰখন উলিয়াই মাকৰ হাতত দিয়ে৷ মাকে তাইলৈ চাই শৰাই ঢকা কাপোৰখন লৈ লৰালৰিকৈ বাহিৰলৈ ওলাই যায়৷ ঘৰখনত কেৱল তিনিটা মানুহ আ...

আৰু প্ৰয়োগ কিমানদূৰ(নয়নমণি শইকীয়া) বহনক্ষম খাদ্য প্ৰণালী মানে সাধাৰণ ভাষাত এয়ে যে এই প্ৰণালীৰ দ্বাৰা সমগ্ৰ বিশ্ববাসীক খাদ্য সংৰক্ষণ আৰু পুষ্টিৰ যোগান ধৰে৷ এই প্ৰণালীৰ সহায়ত অৰ্থনৈতিক, সামাজিক আৰু পৰিৱেশ সুৰক্ষিত কৰি ৰাখিব পৰাকৈ এক নতুন চিন্তাধাৰা মানৱ জাতিলৈ আগবঢ়োৱা হৈছে এফ. এ. অ’ (FAO- Food গু Agriculture Organization)ৰ দ্বাৰা৷ বহনক্ষম খাদ্য প্ৰণালীৰ উদ্দেশ্য হ’ল কিদৰে আমাৰ ভৱিষ্যৎ প্ৰজন্মক খাদ্য সুৰক্ষাৰ লগতে প্ৰয়োজনীয় পুষ্টি যোগান ধৰিব পৰা যাব৷ সমগ্ৰ বিশ্বত জনসংখ্যাৰ বৃদ্ধিয়ে বৈজ্ঞানিকসকলক চিন্তিত কৰি পেলাইছে যে অনাগত ভৱিষ্যতত কিদৰে মানৱ জাতিৰ খাদ্য চাহিদা পূৰণ কৰিব৷ বৰ্তমান প্ৰচলিত কৃষি পদ্ধতিয়ে শস্যৰ উৎপাদন বৃদ্ধি কৰিবলৈ কিছু কিছু ক্ষেত্ৰত সক্ষম হৈছে যদিও মাটিৰ উৰ্বৰতা অটুত ৰখা ক্ষেত্ৰত এই প্ৰণালীয়ে সুফল দেখুৱাব পৰা নাই৷ লগতে মানৱ জাতিৰ স্বাস্থ্যৰ বাবেও ভাবুকিৰ ...

“শিল্পপতি বিশ্বকৰ্মাই স্বৰ্ণ শিল্পৰো অধীশ্বৰ’’ স্বৰ্ণকাৰসকলেই বিশ্বকৰ্মাক শ্ৰদ্ধাৰে স্মৰণ কৰে৷ সোণাৰিৰ শালখনেই স্বৰ্ণকাৰসকলৰ পূজাৰ থলী৷ স্বৰ্ণশিল্পৰ খনিকৰজনক সোণাৰি বোলে৷ সোণাৰিয়ে কোনো স্বয়ংচালিত যন্ত্ৰৰ সহায়েৰে অলংকাৰ নিৰ্মাণ কৰা নাছিল৷ তেওঁলোকৰ অলংকাৰেৰ চানেকিৰ কোনো অংকিত আৰ্হি বা চিত্ৰ নাছিল৷ নিখুঁত আৰু সুন্দৰভাৱে হাতেৰে গঢ়া এই গহনা-গাঁঠৰিসমূহ অসমীয়া জাতিৰ কুটুম হৈ পৰিছে৷ অসমীয়া সমাজ-সংস্কৃতিত সম্ভ্ৰান্তৰ বিশেষ পৰিচয়সূচক সম্পদভাগ সোণাৰিসকলে নিখুঁত হাতৰ যাদুকৰী পৰশেৰে মন-মোহিনী অসমীয়া গহনা-গাঁঠৰি প্ৰস্তুতিৰ কৌশল স্ব-চক্ষুৰে প্ৰত্যক্ষ নকৰিলে তাৰ শিল্পীসুলভ মহত্ব উপলব্ধি কৰা টান৷ সাতামপুৰুষীয়া সংস্কৃতিভাগ কালৰ গৰাহত পৰি বৰ্তমান অসমৰ মাত্ৰ তিনিখন ঠাইতহে নিপুণ খনিকৰসকলে শিল্পভাগ জীয়াই ৰাখিছে৷ ইয়াৰ ভিতৰত নগাঁও চহৰৰ দাঁতিকাষৰত থকা প্ৰায় ৩২০ টি স্বৰ্ণশিল্পীৰ পৰিয়াল বসবাস কৰা ৰণথলি গাঁও, বৰ...

গাখীৰৰ গিলাছেটাত এচামুছ মৌ মিহলাই দিয়াৰ বাবে মৌৰ ৰঙটো গাখীৰত বিয়পি গৈছে৷ তাকে দেখি মিচেছ চাহনীয়ে গাখীৰত বিহ মিহলোৱা আছে বুলি চিঞৰ বাখৰ কৰাত গোটেই ঘৰখন তল-ওপৰ কৰি আছে৷ চাজুমানে মিচেছ চাহনীৰ পুতেকে মেগাজিন এখন মেলি বেলকনিৰ চকীখনত বহি ইফালে সিফালে চাই মোক দেখা পাই হাঁহিৰ দৰে কিবা এটা ভংগী দিলে৷ মোৰ বেলকনিৰ পৰা মিচেছ চাহনীৰ বেলকনিৰ দূৰত্ব দহ ইঞ্চিতকৈও বেছি নহ’ব৷ আমি আগতে এনেকৈয়ে কথা পাতিছিলোঁ৷ এতিয়াতো পুৰণা কথাবোৰ মনত পেলাই বেলকনিখনলৈ চাবহে পাৰো৷ মানুহবোৰে কয় মিচেছ চাহনীৰ মগজুৰ বিকৃতি হৈছে৷ কোৱা কথাকে কৈ থাকে নহ’লে অবাস্তৱ আৰু কাল্পনিক কাহিনী দুটামান নিজকে নিজে কোৱাৰ দৰে কৈ হাঁহি হাঁহি কান্দে অথবা কান্দি কান্দি হাঁহে৷ বাৰ বছৰতকৈ বেছি দিন হ’ল মই এই ফ্লেটতোত থকা৷ মিচেছ চাহনীহঁত প্ৰায় চল্লিশ বছৰ ধৰি আছে ইয়াত৷ মোৰ অফিচৰ জ্যেষ্ঠ বাইদেউ এগৰাকীয়ে জীৱনৰ শেষ সময়খিনি নিজৰ পৰিয়ালৰ মানুহৰ লগত কটাম বুলি...

ইছলামিক চন্দ্ৰ কেলেণ্ডাৰৰ নৱম মাহ ৰমজান আধ্যাত্মিক চিন্তা, ভক্তি বৃদ্ধি আৰু ভোৰৰ পৰা সূৰ্যাস্তলৈকে ৰোজা ৰখাৰ সময় হিচাপে বিশ্বজুৰি মুছলমানসকলৰ বাবে অতিকৈ তাৎপৰ্যপূৰ্ণ মাহ৷  ৰমজানৰ ৰোজাৰ প্ৰধান উদ্দেশ্য ধৰ্মীয় বিশ্বাসৰ ওপৰত শিপাই আছে যদিও ইয়াৰ বৈজ্ঞানিক অধ্যয়নে শাৰীৰিক আৰু মানসিক সুস্থতাৰ ওপৰত ইয়াৰ সম্ভাৱ্য প্ৰভাৱৰ বিষয়ে ক্ৰমান্বয়ে অন্বেষণ কৰাৰ লগতে ইয়াৰ গুৰুত্ব উপলব্ধি কৰা দেখা যায়৷ ৰমজানৰ ৰোজাৰ গভীৰ গুৰুত্ব আছে, ই আধ্যাত্মিক ভক্তি আৰু শাৰীৰিক অনুশাসনৰ মাজত এক শক্তিশালী সেতুবন্ধন স্বৰূপ৷ ধৰ্মীয় তাৎপৰ্যৰ বাহিৰত ই আত্মনিয়ন্ত্ৰণ, কম সৌভাগ্যৱান লোকৰ বা দৰিদ্ৰ-দুখীয়াৰ প্ৰতি সহানুভূতি আৰু সম্প্ৰদায়বোধৰ পোষকতা কৰে৷ দৈনিক উপবাসে অনুগামীসকলৰ মাজত অনুশাসনৰ সৃষ্টি কৰে, চিন্তা-চৰ্চা আৰু কৃতজ্ঞতাক প্ৰসাৰিত কৰে৷  ইয়াৰ উপৰিও উপবাসৰ সময়ত বিষমুক্তকৰণ আৰু বিপাকীয় অভিযোজনে স্বাস্থ্য উন্নত কৰাত অৰিহণা যোগায়...

অসমৰ জাতীয় উৎসৱ বিহু৷ প্ৰতিটো বিহুৰে সুকীয়া সুকীয়া তাৎপৰ্য আছে৷ বসন্তৰ আগমনৰ লগে লগে প্ৰকৃতিয়ে নৰূপত সাজি -কাচি ৰঙালীক আদৰণি জনায়৷ প্ৰতিজন অসমীয়াই কুলিৰ মাতত আপোন পাহৰা হয়৷ মুগাৰ সাজযোৰ, বিহুৱানখনি, বিহুনাচ-গীত, গামোচা, কপৌফুল, জেতুকা আদিৰ প্ৰতি বিশেষ টান অনুভৱ কৰে অসমীয়াই৷ অসমীয়াৰ পৰিচয় গামোচাখন, অসমীয়াৰ মৰমৰ সম্পদ গামোচা৷ দৈনন্দিন কামৰ পৰা আৰম্ভ কৰি উৎসৱ-পাৰ্বণ সকলোতে গামোচা অসমীয়া জনজীৱনৰ অপৰিহাৰ্য অংগ৷ ৰঙালী বিহুৰ বতৰত ফুলাম গামোচাখনিৰ বিশেষ গুৰুত্ব আছে৷ ৰঙালী বিহুটিত প্ৰিয়জনক তথা জেষ্ঠজনক ফুলাম গামোচা এখন যচাটো আনন্দৰ কথা৷ বোৱনীসকল বিহুৰ বতৰত অধিক ব্যস্ত পৰে গামোচা বৈ উলিয়াবলৈ৷ বিভিন্ন আকৰ্ষণীয় ফুল তুলি গামোচাখন মনোমোহ কৰি তোলে৷ সাধাৰণতে গামোচাক তিনিটা ভাগত ভগাব পাৰে৷ সাধাৰণ গামোচা, ফুলাম গামোচা আৰু শুচি সূচক গামোচা আমি দৈনন্দিন কৰ্মত সাধাৰণ গামোচায়ে ব্যৱহাৰ কৰোঁ৷ ফুলাম গামোচা ৰঙাল...