বিহু হৈছে অসমীয়াৰ প্ৰাণ৷ পৰম্পৰা ৰক্ষা কৰি অসমৰ লগতে সমগ্ৰ বিশ্বৰে অসমীয়াসকলে ধৰ্ম আৰু বৰ্ণ নিৰ্বিশেষে অতি উলহ-মালহেৰে বিহু উৎসৱ পালন কৰি আহিছে৷ মাঘ বিহু, বহাগ বিহু আৰু কাতি বিহু এই তিনি প্ৰকাৰৰ বিহুৰে অসমীয়া সমাজত এক বিশেষ বৈশিষ্ট্য আছে যদিও মাঘ মাহত অনুষ্ঠিত হোৱা মাঘবিহুৰ কথাই সুকীয়া৷ সন্মুখত মাঘ অথবা ভোগালী বিহুৰ বতৰ ৷ বহু কষ্টৰে কৰা পথাৰৰ খেতি চপাই আনি এই বিহুতে আপোনজনৰ লগত হাঁহে-মাহে এসাজ খাই আনন্দ কৰে প্ৰতিঘৰ অসমীয়াই৷ বিহু বুলিয়েই ঢেঁকীৰ শব্দ আৰু পিঠাৰ গোন্ধত চৌদিশে সৃষ্টি হৈছে উখল-মাখল পৰিবেশ৷  আমাৰ হিন্দু শাস্ত্ৰমতে বাৰটা ৰাশিচক্ৰ আছে আৰু সূৰ্যই বাৰ মাহত বাৰটা ৰাশি অতিক্ৰম কৰে৷ সূৰ্যই পৰ্যায়ক্ৰমে যেতিয়া মকৰ ৰাশিত প্ৰৱেশ কৰে, তেতিয়াই অসমীয়া লোকসকলে মাঘ বিহু উদযাপন আৰম্ভ কৰে৷ প্ৰকৃততে ভোগালী বিহু মানেই যেন অসমীয়াৰ ‘খাদ্যৰ উৎসৱ’৷ মাঘ বিহু শস্যৰ সৈতে সম্পৰ্কিত৷ বছৰটোৰ বাবে ভড়াললৈ ল...

শাৰদীয় দুৰ্গোৎসৱৰ দিনকেইটাত যোৰহাটৰ বিভিন্ন পূজা মণ্ডপত দেৱী মাৰ পূজা অৰ্চনাৰ লগতে সাংস্কৃতিক সন্ধিয়াৰ আয়োজনেৰে আনন্দ উল্লাসৰ মাজেৰে যোৰহাটবাসী ভক্তপ্ৰাণ তথা সংস্কৃতিপ্ৰেমী ৰাইজে ও সমগ্ৰ দেশবাসীৰ লগতে দুৰ্গোৎসৱৰ সামৰণি মাৰিলে এটা বছৰৰ বাবে৷ যোৰহাটৰ পূজা মণ্ডপসমূহে পূজাৰ আধ্যাত্মিকতা ৰক্ষা কৰাৰ লগতে বিভিন্ন সাংস্কৃতিক কাৰ্যসূচীৰে তেওঁলোকে দুৰ্গোৎসৱ উদ্‌যাপন কৰে৷ পূৰ্বৰ পৰম্পৰা আৰু প্ৰতিশ্ৰুতি ৰক্ষা কৰি যোৰহাটৰ ঐতিহাসিক তৰাজান সন্মিলনে তেওঁলোকৰ প্ৰেক্ষাগৃহত একাদশী তিথি (২৫ অক্টোবৰ)ত অনুষ্ঠিত কৰা নাট্য সন্ধিয়াত মঞ্চস্থ কৰা হৈছিল বিখ্যাত বাংলা নাট্যকাৰ গৌতম ৰয়ৰ মূল বাংলা নাটক ‘‘জামাই বাবু’’ৰ অসমী অভিযোজনা হাস্যমধুৰ নাটক ‘‘জোৱাই শাস্ত্ৰ’’৷ দৰ্শকক মন্ত্ৰ মুগ্ধ কৰি ৰাখিব পৰা হাস্যৰসিকতাপূৰ্ণ এই নাটকখনত অভিনয় কৰিছিল ভ্ৰাম্যমান, মঞ্চ, দূৰদৰ্শন তথা ৰূপালী পৰ্দাত অভিনয়েৰে জিলিকি থকা কেইবাগৰাকীও স...

যোৱা সংখ্যাৰ পিছৰ পৰা... ডুবাই আন্তজাৰ্তিক বিমান বন্দৰত বিমানৰ পৰা নামি আমি এৰাইভেল গেটৰ ফালে গ’লো৷ এৰাইভেল গেটেৰে সোমাই ভিতৰে ভিতৰে কিছুদুৰ খোজকাঢ়িলো মেট্ৰ ষ্টেচনলৈ৷ ডুৱাই এয়াৰ পৰ্টত এৰাইভেল বিল্ডিঙৰ পৰা কাৰ্গত পঠিওৱা লাগেজবোৰ ল’বলৈ আন এটা বিল্ডিংলৈ মেট্ৰ’ ৰেলেৰে ভিতৰে ভিতৰে যাৱ লাগে৷ সম্পূৰ্ণ বাতানুকূল পৰিবেশত দৌৰা দৌৰি কৰিলেও গৰম নেলাগে৷ প্ৰতি মিনিটৰ অন্তৰে অন্তৰে চলাচল কৰি থকা মেট্ৰ’বোৰত এৰাইভেলৰ যাত্ৰীক ডিপাৰচাৰ গেটলৈ আকৌ ডিপাৰচাৰ গেটৰ যাত্ৰীক এৰাইভেল গেটলৈ অনা-নিয়া কৰি থাকে৷ আমি মেট্ৰত উঠি ইমিগ্ৰেচন চেকৰ বিল্ডিং পালোগৈ৷ ইমিগ্ৰেচন চেকত  সম্পূৰ্ণ আৰৱীয় পোছাকত থকা বিষয়াই আমাৰ পাছপৰ্ট ভিচা চেক কৰি তাত থকা কেমেৰাত আমাৰ চকু চাৱনিৰ ফটো লৈ পাচপৰ্টত ষ্টাম্প মাৰি বেগৰ বেল্টলৈ যাবলৈ বাট দেখুৱাই দিলে৷ আমাক বিদেশী বুলি জানি সুন্দৰ ব্যৱহাৰসহ সহায় আগবঢ়াই সহযোগ কৰিলে৷ আমি ঘূৰি থকা বেল্টৰ পৰা আম...

বিচিত্ৰ পৃথিৱীখনত মানৱ শৰীৰবোৰে কঢ়িয়াই ফুৰে একোটাকৈ বাখৰুৱা সপোন৷ আপুনি-মই, তেওঁলোক কোনো ব্যতিক্ৰম নহয়৷ মানৱ শৰীৰৰ এই যে ধুনীয়া মনবোৰৰ ভিতৰত থকা অনুভৱবোৰ একো একোটা যেন অনৰ্গল সাধুকথা৷ সাধুকথাবোৰত থাকে পোৱা-নোপোৱা, হৰ্ষ-বিষাদৰ অধ্যায়৷ উশাহ লোৱাৰে পৰা আৰম্ভ হয় জীয়াই থকাৰ তাড়না৷ সকলোৱে কেৱল জীয়াই থাকিয়েই সুখী হয়নে? সকলোৱে কেৱল মানুহ বুলিয়েই আনন্দ কৰেনে? নকৰে৷ সৃষ্টিশীল মনৰ অধিকাৰী প্ৰতিগৰাকী ব্যক্তিয়েই বিচাৰি ফুৰে নতুন নতুন সৃষ্টিৰ মাদকতা৷ জীৱনটোক সুন্দৰ কামেৰে সজাব খোজে তেওঁলোকে৷ ইহজগতত প্ৰতিটো সপোনৰে আছে এটা সুকীয়া মাধুৰ্য৷ যি সপোন দেখে হয়তো তেওঁৰে সপোনে দিঠকত সফলতা পায়৷ ‘পূৰ্বদিশ’ আলোচনীৰ তৰফৰ পৰা আমি আজি এনে এগৰাকী সৃষ্টিশীল মনৰ মানুহৰ সৃষ্টিৰ আঁৰৰ কিছু কথা আপোনালোকৰ বাবে আগবঢ়াইছোঁ৷ শ্ৰীযুতা ৰ’জি বৰা এগৰাকী দক্ষ চলচ্চিত্ৰ পৰিচালিকা৷ তেওঁ পৰিচালনা কৰা ‘দ্য লাষ্ট অ’নাৰ’ নামৰ বোলছবিখন ২...

পুৱাৰ কোমল ৰ’দালিজাক শাব্দিকৰ ধুনীয়া মুখখনত পৰিবলৈ উচপিচাইহে আছিল যেন৷ দেউতাক ৰণধীৰ হাজৰিকাই চ’ক্‌লেট আৰু মাখন ৰঙী ষ্ট্ৰাইপ থকা পৰ্দাখন সামান্য গুচাই দিলত ৰ’দজাক উবুৰি খাই শাব্দিকৰ মুখত পৰিল৷ “বাবা, উঠ৷ দেৰী হ’ব তোৰ৷’’ “দেউতা আৰু অলপ শুবলৈ দিয়ানা৷ বহুত টোপনি আহিছে৷’’ তাৰ প্ৰিয় সেউজীয়া ভেলভেট ৰঙৰ কোমল ব্লেংকেটখন মুৰলৈকে টানি চকু নেমেলাকৈয়ে শাব্দিকে উত্তৰ দিলে৷ “নহয় বাবা৷ অকলে ইমান দূৰ যাব ওলাইছ৷ দিনটো আগত লৈ যোৱা ভাল৷ ৰাস্তাও অচিনাকি৷ অৰুণাচলৰ একাবেকা পথ৷ সাৱধানে ড্ৰাইভিং কৰিব লাগিব৷ টাইম লাগিব যথেষ্ট৷’’ ইমান পৰে শীতৰ আমেজসনা টোপনিৰ আৱেশকন বুকুভৰি উপভোগ কৰি থকা শাব্দিকে অৰুণাচল শব্দটো শুনিয়েই ব্লেংকেটখন একপ্ৰকাৰ দলিয়াই দি বিছনাৰ পৰা উঠিল৷ “গুড মৰ্নিং দেউতা৷ ইয়েছ, আই এম মষ্ট এক্সাইটেড টু গ’ ডেয়াৰ৷’’ “গুড মৰ্নিং বাবা৷ ’’ শাব্দিকৰ উৎসাহটো দেখি দেউতাকৰ ভাল লাগিল৷ সৰুৰে পৰাই অসমৰ বাহিৰ...

ৰাতিপুৱাৰ বাতৰিকাকতখন প্ৰায় ৮ বাজি ৩০মিনিট মানত হাতত পৰেহি৷ আশা থাকে কাকতখন মেলি লৈ কিছুমান ধনাত্মক চিন্তা-চৰ্চা অথবা কিছু নতুন ধনাত্মক খবৰেৰে দিনটো আৰম্ভ কৰিব পাৰিম৷ কিন্তু সেইখিনি আজিকালিৰ বাতৰিবোৰৰ লগত যেন সম্ভৱ নহয়৷ সেয়া কিন্তু সংবাদকৰ্মী অথবা বাতৰি লিখোতা কেইজনৰ দোষ নহয়৷ এয়া দোষ কাৰ সেয়া আজি নিৰ্ণয় কৰিবলৈ মই লিখিবলৈ লোৱা নাই৷ মাত্ৰ ছাত্ৰ হিচাপে মনত উদয় হোৱা কিছুমান কথা বা কিছুমান প্ৰশ্ন আজি ৰাজহুৱা কৰিম৷ কাকতখনৰ প্ৰথম পৃষ্ঠাই হওক বা শেষৰ পৃষ্ঠাই হওক কতো যেন কোনোধৰণৰ নতুন চিন্তা-চৰ্চাৰ উমান পোৱা নাযায়৷ কতো অকণমানো ধনাত্মক কথা বতৰাৰ খবৰ পোৱা নাযায়৷ কেৱল প্ৰতিবাদ, হত্যা, হিংসা, লুণ্ঠন অথবা ৰাজনৈতিক মেৰুকৰণৰ খবৰ৷ বৰ্তমান সময়খিনিত ৰাজনীতিও যেন কলুষিত৷ ৰাজনীতি অৱশ্যেই ধৰ্মৰ উৰ্দ্ধত যাব নোৱাৰে বুলি বহুখিনি সময়ত আমি ৰাজনীতি বিজ্ঞানৰ ছাত্ৰ হিচাপে জানিবলৈ পাও৷ কিন্তু বৰ্তমান সময়ৰ ৰাজনীতিত ধ...

পুৱাৰ পৰা এৰা ধৰাকৈ অলপ অলপ বৰষুণ দি আছে৷ চেঁচা বতাহ এজাকো মাজে মাজে বলি থকাৰ বাবে পূজাৰ কেইদিনতকৈ আজি গৰম কিছু কমিছে৷ চিপ চিপ বৰষুণজাকৰ মাজেৰে সাৰংগৰ বাইকখন ধীৰ গতিৰে কলেজৰ দিশে আগবাঢ়িছে৷ মোবাইলৰ হে’ডফোনদাল সি কাণত লগাই ল’লে৷ “তেৰে মেৰে মিলন কি য়ে ৰেইনা’’– মোবাইলত মৃদু স্বৰত বাজি থকা কিশোৰ কুমৰৰ গীতটোৱে পৰিৱেশটো আৰু অধিক চঞ্চল কৰি তুলিছে৷ সৰ্বস্তৰৰ জনগণক উদ্বেলিত কৰি অন্ত পৰিল শাৰদীয় দুৰ্গোৎসৱৰ ভক্তি ৰসেৰে জীপাল আৰু উৎসৱৰ ৰঙেৰে ৰঙিয়াল মধুৰ সময়৷ মৰতৰ পূজাৰ বেদী এৰি কৈলাসলৈ গমন কৰিলে শক্তিদায়িনী, মাতৃস্বৰূপিনী, মহিষমৰ্দিনী দেৱী দুৰ্গাই৷ বিজয়া দশমীৰ বিদায় ক্ষণত অশ্ৰুসিক্ত নয়নেৰে ষষ্ঠীৰ বেদীত প্ৰতিষ্ঠা কৰা দেৱী দশভূজাক বিদায় দিলে ভক্তিপ্ৰাণ ভক্তগণে৷ দেৱীৰ সৈতে মৰতৰ পূজাৰ বেদী এৰিলে মৃণ্ময় গণেশ, কাৰ্তিক, লক্ষ্মী আৰু সৰস্বতীয়ে৷ সপৰিয়ালে দেৱী দুৰ্গাৰ বিদায়ৰ পিছত উকা হৈ পৰিল পূজাৰ বেদী৷ নিজম ...