CURRENT TOPIC

২০১৩ চনৰ জুন মাহৰ ২৫ তাৰিখৰ আবেলি সময়৷ তেতিয়া ২.০৫ বাজিছে৷ AI-ৰৰৰ Air India বিমানেৰে ভাৰতৰ ৰাজধানী দিল্লী চহৰৰ পৰা লণ্ডন অভিমুখে আকাশী যাত্ৰা আৰম্ভ কৰিছিলোঁ তেতিয়াৰ অসমৰ মাননীয় মুখ্যমন্ত্ৰী তৰুণ গগৈ ছাৰ আৰু তেওঁৰ পৰিয়ালৰ সৈতে৷ সেইদিনাই গধুলি ৬.১০ বজাত লণ্ডনৰ আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় বিমান বন্দৰ হিথ্ৰ’ত আমাৰ বিমানে প্ৰায় ৮ ঘণ্টা একেৰাহে আকাশ মাৰ্গেৰে যাত্ৰা কৰাৰ পিছত অৱতৰণ কৰিছিলগৈ৷ ভাৰত-লণ্ডনৰ সময়ৰ ব্যৱধান চাৰে চাৰিঘণ্টা৷ পশ্চিমলৈ যাত্ৰা কৰাৰ বাবে সেই সময়খিনি লাভ কৰিছিলোঁ৷ আমাক উষ্ম আদৰণি জনাইছিল লণ্ডনস্থিত ভাৰতীয় আয়ুক্তৰ উচ্চ পদস্থ বিষয়া ক্ৰমে শ্ৰী মেঘনাথন আৰু শ্ৰী প্ৰশান্ত পিছে (HOট্ৰ)৷বিমান বন্দৰত অতি বিশিষ্ট ব্যক্তিসকলৰ বাবে সংৰক্ষিত কক্ষত ভাৰতলৈ প্ৰত্যাবৰ্তন কৰিবলৈ অপেক্ষা কৰি থকা তেতিয়াৰ কেন্দ্ৰীয় মন্ত্ৰী মাননীয় শ্ৰী পৱন সিং ঘাটোৱাৰ আৰু তেখেতৰ ব্যক্তিগত সচিব শ্ৰী নিৰজ বাৰ্মা (...

নিচুকনি গীত অথবা ধাইনাম আৰু ওমলা গীতসমূহ এটা প্ৰজন্মৰ পৰা আন এটা প্ৰজন্মলৈ মৌখিকভাৱে প্ৰচলিত লোক-সাহিত্যৰ এক আপুৰুগীয়া সম্পদ৷ ধৰ্ম-বৰ্ণ নিৰ্বিশেষে এই গীতসমূহ সকলোৰে সমানে আদৰৰ৷ ছন্দোবদ্ধ, লয়যুক্ত এই গীতসমূহ হৈছে শিশু ওমলাওঁতে গোৱা গীত৷ তালৰ ছেৱে ছেৱে গোৱা এই গীতসমূহত পৰোক্ষভাৱে সমাজ জীৱনৰ চিত্ৰ অংকিত হোৱা পৰিলক্ষিত হয়৷ জীৱ-জন্তু, চৰাই-চিৰিকতি, জোন-বেলি-তৰা, লৌকিক-অলৌকিক ক্ৰিয়া-কাণ্ড ইত্যাদি সকলোৰে সমাহাৰ ঘটে এই গীতসমূহত৷ মাক, আইতাক অথবা ঘৰৰ জ্যেষ্ঠসকলে গোৱা এই গীতসমূহত নাই কোনো উচ্চ-নীচ ভেদ ভাব৷ শিশুৰ বাবে ৰজা-প্ৰজা সকলো সমান৷ শিশুৰ ভয়, ই২৬া, আগ্ৰহ, সপোনৰ ৰাজকমাৰ-ৰাজকুমাৰীৰ চিত্ৰ অংকন কৰা হয় এই গীতসমূহত৷ শিশুক আলফুলে টোপনি নিয়াবলৈ আইতাক, মাকে মমতাৰ কোমল পৰশ বুলাই সুমধুৰ সুৰেৰে এই ছন্দোবদ্ধ নিচুকনী গীতবোৰ গায়৷ সুমধুৰ এই গীতবোৰ শুনি শুনি শিশুৰ চকুলৈ টোপনি নামি আহে৷ শ্ৰুতিমধু...

এজনী কণমানি ছোৱালী, পখিলা খেদি সমনীয়াৰ লগত দৌৰি ফুৰাৰ বয়স, মনৰ উলাহত শালিকী জনীৰ দৰেই দেও দি ফুৰা বয়সত সংগোপনেই প্ৰকৃতিয়ে আহি তাইক এক নতুন দি যায়৷ লগৰ ছোৱালী কেইজনীৰ দৰেই তায়ো ডাঙৰ হ’ল৷ তোলনি হ’ল তাই৷ শৰীৰত দেখা অস্বাভাৱিক পৰিৱৰ্তনে তাইৰ কোমল মনটো জোকাৰি যায়৷ এক ঘিণ ভাব, কি যে সেই কাহানিও নোহোৱা ৰজোস্ৰাৱৰ প্ৰকোপ৷ বাৰে বাৰে চাফা কৰিবলৈ মন যায় নিজক, কিন্তু তেতিয়ালৈ সমাজে যে তাইক লেতেৰাকৈ থাকিবলৈ বাধ্য কৰায়৷ তাই নিজৰ লেতেৰাবোৰ বাহিৰ হ’ব ভাবি ভয়ত দুই কৰঙন টিপি টিপি বহি থাকি প্ৰস্ৰাৱ পৰ্যন্ত বন্ধ কৰি দিয়ে৷ মাকে তাইক ৰুমৰ ভিতৰত গোটাই দিয়া চৰিয়াটোতে তাই প্ৰস্ৰাৱ কৰিব লাগিব৷ লেতেৰাবোৰ চকুৰে দেখিলে বেছি ঘিণ লাগিব যে তাইৰ৷ বাৰে বাৰে চাবোনেৰে হাত ধুবলৈ মন গ’লেও যে লেতেৰা হাত দুখন ধুবলৈ খাৰ বুলি চাবোনডোখৰো চুব নোৱাৰে৷ এখন চেনিটেৰি পেড বা এখন কাপোৰ প্ৰথম ব্যৱহাৰ কৰি কিমান যে অশান্তি পা...

সন্তান মানৱৰ যুগ্ম জীৱনৰ শ্ৰেষ্ঠ আশীৰ্বাদ৷ বৈবাহিক জীৱনৰ উজ্জ্বল স্বাক্ষৰ আৰু পাৰ্থিৱ জীৱনৰ সফলতম প্ৰতিশ্ৰুতি৷ সন্তানে এটা বংশক বিস্তাৰিত কৰি লৈ যায়৷ সন্তানৰ স্যেষ্ঠৱ, সমৃদ্ধি, কল্যাণ আৰু নিৰাপত্তাৰ ওপৰতে বংশ তথা জাতিৰ সমৃদ্ধি, কল্যাণ আৰু নিৰাপত্তা ঘাইকৈ নিৰ্ভৰ কৰে৷ অভিভাৱকজন হ’ল সন্তান এটিক সমাজত মানুহ হিচাপে গঢ়ি তোলাৰ উচিত দিশটোৰ একো একোজন পথ প্ৰদৰ্শক৷ সেয়েহে প্ৰত্যেকজন অভিভাৱকৰ প্ৰধান আৰু প্ৰথম কৰ্তব্য হ’ল কেনেকৈ নিজেক সন্তানটিৰ সন্মুখত নিজৰ এক নিভাঁজ আৰু সুন্দৰ ব্যক্তিত্বৰ প্ৰতি২৬বি তুলি ধৰাটো৷ কাৰণ তেখেতৰ সেই ব্যক্তিত্বৰ প্ৰথম পৰিচায়ক হৈ ৰ’ব সন্তানটি, যি গঢ়িব ভৱিষ্যত প্ৰজন্মক একো একোজন আদৰ্শ ব্যক্তি হিচাপে৷সন্তান জন্মলগ্নৰ পৰাই মাতৃৰ মৰমৰ উমত চন্দ্ৰকলাৰ দৰে একলা একলাকৈ বাঢ়িবলৈ আৰম্ভ কৰে৷ শৈশৱত সন্তানৰ মন হয় এলিখা নিলিখা কাগজৰ দৰে উকা৷ এই সময়ত সন্তান কল্পনাবিলাসী, অ...

মানুহৰ বুদ্ধি আৰু স্মৃতিশক্তি এক বিচিত্ৰ ৰাসায়নিক পৰিঘটনা৷ এই বুদ্ধি আৰু স্মৃতিশতি নিয়ন্ত্ৰণ হয় মানুহৰ মগজুৰ সহায়ত৷ মানুহৰ মগজু অসংখ্য কোমল কোমল স্নায়ুৰ দ্বাৰা গঠিত৷ এজন ১৪ কেজি ওজনৰ মানুহৰ মগজুত ১০০ বিলিয়ন স্নায়ু কোষ থাকে৷ সকলোৰে স্মৃতিশক্তি একে নহয় যদিও মানুহৰ মগজুৰ স্মৃতিশক্তি ধাৰণ ক্ষমতা প্ৰায় ২৫০০ টেৰাবাইটছ (TB)৷ য’ত ১ টেৰাবাইটছ (TB) ৃ ১০২৪ গিগাবাইটছ৷ আহক আজি এই লেখাটোৰ জৰিয়তে কেনেকুৱা ধৰণৰ শাৰীৰিক ব্যায়াম আৰু যোগাভ্যাসৰ সহায়ত আমি আমাৰ মগজুৰ কাৰ্যক্ষমতা বঢ়াব পাৰি সেই বিষয়ে আলোচনা কৰো৷মগজুৰ কাৰ্যক্ষমতা হ্ৰাস পোৱাৰ কাৰণ সমূহ ঃৰ৷ পুষ্টিহীনতা, ভিটামিন Bৰ অভাৱ লগতে দৈনিক উচ্চ চৰ্বী আৰু কেল’ৰিযুক্ত খাদ্য খালে৷২৷ ধূমপান আৰু মদ্যপান কৰিলে৷৩৷ কিবা কাৰণত মগজুত আঘাতপ্ৰাপ্ত হ’লে৷৪৷ খুউব বেছি মানসিক চাপত থাকিলে৷প্ত৷ দীৰ্ঘদিন ধৰি দূৰাৰোগ্য ৰোগত ভূগিলে৷৬৷ প্ৰয়োজনতকৈ অধিক ঔষধ সেৱন ক...

মই এখন চৰকাৰী বিদ্যালয়ৰ শিক্ষয়িত্ৰী৷ আমাৰ শিশুসকল বিভিন্ন learning level ১ হয়৷ বহুতে বিদ্যালয়লৈ আহিব যে লাগে তাকো অনুধাৱন কৰিব নোৱাৰে৷ তাৰ বাবে আমাৰ প্ৰথম পদক্ষেপ হয় বিদ্যালয়মুখী কৰি গঢ়ি তোলা৷ এনেও বিদ্যালয় বা শিক্ষক বুলিলে সকলো শিশুৰে এক ফ’বিয়া থাকেই, তাতে মই গণিত পঢ়াও৷ মোক বহুতে ভূত চুত কিবা টাইপৰ বুলিয়েই ভাবে৷ ষষ্ঠ শ্ৰেণীলৈ প্ৰথম অহা ছাত্ৰীসকলক Assembly ত সুবিধা লওঁ৷ যেনে কোনোবা এজনী ছোৱালীক বাছি লওঁ আৰু ক’বলৈ দিওঁ মহৎ লোকৰ বাণী৷ সেইজনী ছোৱালী নিৰ্বাচন কৰো যিজনী ছোৱালী অনিয়মিত৷ লাহেকৈ তাইৰ কাষত ৰৈ কওঁ, ‘‘ই তই পাৰ নহয়, মই যে গম পাঁও জান৷ তই কৈ দে যি জান আজি৷’’ তাই ভুলে শুদ্ধই টি কয়, মই আনে শুনাৰ আগতেই শুদ্ধটো কৈ তাই ক’লে বুলি কওঁ৷ সকলোকে ডাঙৰকৈ হাত চাপৰিৰে তাইক সম্ভাষণ জনাবলৈ কওঁ৷ তাইক কওঁ, ‘‘চা তই পাৰ দেখিছ, কাইলৈ নতুন এটা শিকি আহিবি দেই, দুজনীয়ে একেলগে ক’ম৷’’ আন এজনী...

ছবিখনৰ আৰম্ভণিতে ৰিণিকি ৰিণিকি শুনা যায় ৰেডিঅ’ৰ ক্ৰমাৎ বাঢ়ি অহা ধাৰাভাষ্য৷ পৰ্দাত চৰিত্ৰৰ সমাহাৰ নাই৷ কলা-কুশলীৰ নামফলকৰ সৈতে শ্বটবোৰ আগুৱাই যায়৷ লাহেকৈ ছবিখন 'Fade in' হয়৷পৰ্দাত ভাহি আহে সু-পৰিকল্পিত কেইটামান শ্বট৷ ‘ক্লজ শ্বট’ আৰু ‘মিড শ্বট’ত উপবিষ্ট ছবিখনৰ কাহিনীৰ মূল আভাষ স্পষ্ট৷ শ্বট কেইটাৰ পৰা অনুমান কৰিব পাৰি ছবিখনৰ ভৌগলিক পৰিৱেশ আৰু এটা আন্তঃগাঁথনি৷আমি এটা 'Tight close Shot' ত দেখা পাওঁ এটা ৰেডিঅ’ আৰু ৰেডিঅ’ত তেতিয়াও ধাৰাভাষ্যকাৰে দুগুন উৎসাহেৰে ভাৰত-পাকিস্তানৰ ক্ৰিকেট খেল এখনৰ বিৱৰণ দি আছে৷ আমি অনুমান কৰিব পাৰো যে শচীন টেণ্ডুলকাৰ আৰু ইমৰাণ খানে খেলা সেইখন ১৯৯০ চনৰ ভাৰত-পাকিস্তানৰ এখন গুৰুত্বপূৰ্ণ খেল৷লাহেকৈ কেমেৰাৰ 'movement' হয়৷ আমি দেখিবলৈ পাওঁ কাশ্মীৰৰ বৰফৰ qw দলিছাৰ মাজত এজাক ল’ৰাই ক্ৰিকেট খেলি থকাৰ দৃশ্য৷ ৰেডিঅ’ৰ ধাৰাভাষ্য তেতিয়াও চলি থাকে আৰু কাষত কেইজনমান ক...