মানুহ আজি অসহায় জীৱশ্ৰেষ্ঠ মানৱ আজি নিৰুপায় আকাশে বতাহে প্ৰযুক্তি বিদ্যাৰ অৱদান তথাপি চলিছে ধ্বংসৰ লেলিহান৷ আকাশত উৰে চৰাইৰ দৰে মাছৰ দৰে পানীত সাঁতোৰে চন্দ্ৰপৃষ্ঠতো জানো ভূমুকি মাৰে নিমিষতে পাৰমাণৱিক অস্ত্ৰৰে ধ্বংস যজ্ঞ পাতিব পাৰে৷ তথাপি মানুহ আজি অসহায় ক’ৰ’ণা ভাইৰাছৰ সংক্ৰমণ ৰেমাল, মোকা, ফণি ও আম্ফান কদাপি নহয় নিয়ন্ত্ৰণ বানপানীৰ তাণ্ডৱ নৃত্যৰ পৰা নাপালে অকণো পৰিত্ৰাণ৷ প্ৰকৃতিৰ মনোমোহা সৃষ্টি তালৈ নিদিয়ে সূক্ষ্ম দৃষ্টি বজ্ৰপাত, ছুনামী, আৰু ভূমিকম্প এইবোৰলৈ নাখাটে লম্ফজম্ফ৷ কিয় আহিছিলোঁ বসুন্ধৰালৈ কি কাম কৰিলোঁ বিশ্ববাসী লৈ ক’লৈ বাৰু যাম আত্মীয়-কুটুম থৈ এনেকুৱা চিন্তা-চৰ্চাৰ সময়ো নাই৷ ...

সেউজীয়াৰ নিমিত্তে ব’লা যাওঁ আগুৱাইছাঁৰ পিছে পিছে ঘূৰিছোঁযায় গুচি প্ৰখৰ বেগেৰিবৰিব মলয়া পৱনযিয়ে তাৰ শব্দবোৰ লুকাই থয়কোনোবা অজান ঠাইতকিনকিনিয়া বৰষুণজাকযিয়ে তাৰ কথাবোৰ সোমাই থয়qw মেঘমালাৰ খোৰোঙত৷ সেই তাহানিৰ শস্য শ্যামলা পথাৰখনইটাভাটাৰ ধোৱাত মৰহি গ’লমেচিনৰ আৱাজসকলোতে অপূৰ্ব সাজসেউজ পিন্ধা সেই পাহাৰবোৰনঙঠা হৈ কি বিচাৰিছে?ৰাস্তাৰ কাষে কাষে হাঁহি থকাসেই আলফুলীয়া বিৰিখবোৰআজিকালি নিধান হৈছেহত্যা কৰি কৰি সিহঁতকশুকান চামৰাৰ সমুদ্ৰ সজাইছে৷ দূৰৈৰ পৰা দেখা যায়ওখ ওখ কংক্ৰিটৰ দেৱালবোৰযিবোৰে ৰিঙিয়াই মাতে প্ৰতিনিয়তেহাবিবোৰ আঘাতপ্ৰাপ্ত হ’লনিতৌ শুনা যায়নীৰস কান্দোনৰ শব্দআধুনিকতাৰ আগ্ৰাসনচৌপাশে যানবাহন৷ বনৰীয়া জীৱ-জন্তুয়ে কাণে কাণেফুচফুচাই ক’লে-সিহঁতবোৰ হেনো বৰ বিপদতকৰ্কশ আজিপখীৰ কলৰোল,অজন স্তৰৰ ফাঁট মেলিলেসূৰুযৰ খং বাঢ়িলেমৌনতা জানো সমাধানৰ পথ?ধৰিত্ৰীৰ কপালত যেন লিখা আছেকুৰি শতিকাৰ সাৱধান বাণী‘জীৱশ্ৰেষ্ঠৰ ভয়...

যুগনায়ক (সবিতা বেগম) “বিষ্ণুৰাভা এতিয়া কিমান ৰাতি’’ “বিষ্ণুৰাভা পুনৰ আহিব উভতি৷’’ ভাৰতৰত্ন যুগনায়ক মুক্তি যুঁজাৰু, মহা সংগ্ৰামী তুমি মহামানৱ বিশ্ব শিল্পী তমনাম গুঞ্জৰিত আকাশজুৰি হে প্ৰজ্ঞাৰ সাধক জ্ঞানৰ বাতি৷ তাণ্ডৱ নৃত্যকৰ কালজয়ী যুগ সাক্ষী, উজ্জ্বল নক্ষত্ৰ অসমীয়াৰ সংস্কৃতি৷ অনবদ্য সুগন্ধি সুন্দৰৰ পূজাৰী, আজিও তোমাৰ নামত - “বিলতে হালিছে ধুনীয়া পুদুমী৷’’ তুমি ত্যাগী মহাবীৰ আRUতি দেশৰ হকে পৰাধীনতাৰ শিকলি ছিঙি, বাৰে বাৰে খাটিলা তুমি জেল বন্দী৷ জন হেনৰিৰ হাতুৰীৰ কথা কৈ তুমি, কৃষক শ্ৰমিকৰ মন কৰিলা শান্তি৷ মহাকাশ জুৰি তোমাৰ সৃষ্টি, তুমি অনন্যা দীপ্তি জগত কৃষ্টি৷ ১৯৬৯ চনৰ শয্যাধাৰী শেষ সৃষ্টি-- “এয়ে মোৰ শেষ গান’’ জগত সুৰভি৷ তেজপুৰ মহাবাহুৰ পাৰত ভৈৰৱী মন্দিৰৰ কাষত উদিত ‘স্মৃতি উদ্যান’ত খোদিত অলেখ কৰ্মৰাজি পুষ্পউদ্যানৰ বৃক্ষত আছে জিলিকি তোমাৰ পবিত্ৰ সমাধি৷ প্ৰতীক্ষাত শু...