Author: Arup Kakoti

সামাজিক পৰিৱৰ্তন আৰু উত্তৰণৰ ক্ষেত্ৰত শিক্ষাই উল্লেখযোগ্য ভূমিকা পালন কৰি আহিছে৷ সমাজৰ প্ৰয়োজনীয় পৰিৱৰ্তন আৰু আধুনিকীকৰণৰ বীজ ৰোপণ কৰে শিক্ষাইহে৷ শিক্ষাই মানৱ জীৱনক প্ৰদান কৰে পোহৰ, কৰ্মকুশলতা, স্বাৱলম্বিতা আৰু জীৱন ধাৰণৰ উপায়৷ য’ত প্ৰতিফলিত হয় এখন সমাজৰ জীৱন ধাৰণৰ কৌশল, সাহিত্য, সভ্যতা আৰু সংস্কৃতি৷সমাজ পৰিৱৰ্তনত শিক্ষাৰ ভূমিকা অতি ব্যাপক৷ এখন সমাজ বা দেশৰ উন্নতি সাধন কৰিবলৈ তাৰ সদস্য সকলে যি লক্ষ্য আৰু উদ্দেশ্য গ্ৰহণ কৰে সেই উদ্দেশ্যৰ বাস্তৱ ৰূপ দিবলৈ ভৱিষ্যতৰ নাগৰিকসকলক সু-শিক্ষা দিয়াৰ ব্যৱস্থা কৰিব লাগিব৷ এজন ছাত্ৰ-ছাত্ৰীক সামাজিক, অৰ্থনৈতিক ভাৱে দৃঢ় কৰিবলৈ তথা আত্মনিৰ্ভৰশীল কৰি গঢ়ি তুলিবলৈ সু-শিক্ষা প্ৰদানৰ ব্যৱস্থা কৰিব লাগিব আৰু শিক্ষা ব্যৱস্থাটোক উৎপাদনমুখী কৰি গঢ়ি তুলিব লাগিব৷ এনেধৰণৰ এক চিন্তা আৰু আদৰ্শ আগত ৰাখিয়েই ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ বৰ্হিগমনৰ এই সময়ছোৱাত গুণগত শিক্ষা...

বিভিন্ন ঘাত-প্ৰতিঘাতৰ মাজেৰে আহি সু-প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰা অসমৰ এখন মহাবিদ্যালয় হৈছে গুৱাহাটীৰ ছয়মাইলস্থিত কৰ্মশ্ৰী হিতেশ্বৰ শইকীয়া মহাবিদ্যালয়৷ এই কলেজখন ১৯৮৮ চনত জননেতা থোলোক গগৈ আৰু কেইবাগৰাকীও মহান ব্যক্তিৰ প্ৰচেষ্টাত ‘চিটি কলেজ’ নামেৰে প্ৰতিষ্ঠিত হৈছিল৷ তেতিয়া কলেজখন দিছপুৰ উচ্চতৰ মাধ্যমিক বিদ্যালয়ত আৰম্ভ হৈছিল আৰু কলেজৰ শ্ৰেণীৰ সময় আছিল পুৱা ৬-৪৫ ১ পৰা জ্জ্ব-৪৫ বজালৈকে৷ উচ্চতৰ মাধ্যমিক আৰু বি.এ. স্নাতক শ্ৰেণীৰ পাঠদান ‘চিটি কলেজ’ত এইদৰেই বহুলোকৰ প্ৰচেষ্টাত আৰম্ভ হৈছিল৷ অনুষ্ঠানটিৰ প্ৰতিষ্ঠাতা অসমৰ বহুলোকৰ যথেষ্ট কষ্ট আৰু সু-প্ৰয়াস জড়িত হৈ আছে৷ অতি সামান্য বেতনত ইয়াত শিক্ষক-শিক্ষয়িত্ৰীসকলে মানৱ সম্পদ গঢ়ি সমাজলৈ অৱদান আগবঢ়াইছিল৷ ১৯৯৬ চনত কলেজখন বৰ্তমানৰ স্থায়ী ঠিকনা ছয়মাইললৈ আহিছিল৷ তেতিয়াৰ অসমৰ মুখ্যমন্ত্ৰী, ‘চিটি কলেজ’ৰ মুখ্য পৃষ্ঠপোষক হিতেশ্বৰ শইকীয়াদেৱে কলেজৰ নতুন ঘৰৰ শু...

‘‘দুৰ্যোগৰ সময়ত, বিপৰ্যয়ৰ সময়ত, অশান্তিৰ সময়ত যিবোৰ বস্তু অপকাৰী বুলি ভাবো, যিবোৰ বস্তুৱে মোক পুতি পেলাব বুলি ভাবো, চাব জানিলে, দেখা পাম, সেইবোৰৰ মাজত মই উদ্ধাৰ পোৱাৰ, ওপৰলৈ উঠিব পৰা সম্বল সোমাই আছে৷’’– ভবেন্দ্ৰ নাথ শইকীয়া৷২০০৩ চনৰ আগষ্ট মাহৰ ১৩ তাৰিখ৷ মই সেই সময়ত ডিব্ৰুগড় চহৰত থকা অসম চিকিৎসা মহাবিদ্যালয়ৰ জ্জম ষান্মাসিকৰ ছাত্ৰী৷ হোষ্টেলতে থকা কোনোবা এটা সময়ত ঘৰৰ পৰা হোষ্টেলৰ সমূহীয়া টেলিফোনটোত মোলৈ ফোন আহিছিল৷ সেই সময়ত আজিকালিৰ দৰে হাতে হাতে মোবাইল ফোন আহি পোৱাহি নাছিল৷ গতিকে বৰ্তমান লুপ্তপ্ৰায় লেণ্ডলাইন, পি.চি.অ’ ( PCO) আৰু আনকি হাতে লিখা চিঠিৰ জৰিয়তে পৰিয়াল অথবা ঘনিষ্ঠ বন্ধু-বান্ধৱীৰ সম্পৰ্ক ৰক্ষা হৈছিল৷ইটো-সিটো, দুই-এটা কথাৰ পাছত, মায়ে কৈছিল, ‘‘এটা বেয়া খবৰ আছে৷’’ ঘৰৰ পৰা আঁতৰত থাকি মেডিকেল পঢ়ি থকা সময়ছোৱাত সাধাৰণতে মায়েই পৰিয়াল বা অন্য চিনাকী-অচিনাকী লোকৰ জন্ম-বিব...

অসমৰ নৱ প্ৰজন্মক মৃত্যুমুখলৈ ঠেলি দিয়া ড্ৰাগছ ব্যৱসায়ীসকলক নাকি লগোৱাত যেনেকৈ অসম চৰকাৰ আৰু আৰক্ষী প্ৰশাসনৰ পদক্ষেপে অগ্ৰগতি লাভ কৰিছে তালৈ লক্ষ্য কৰি অসমৰ জনগণে আন্তৰিকতাৰে শলাগ লৈছে৷ সমাজৰ এই বিনাশকাৰী শক্তিসমূহ এদিনতে সৃষ্টি হোৱা নাই৷ আমাৰ শ্ৰদ্ধাৰ ড॰ হিমন্ত বিশ্ব শৰ্মা ডাঙৰীয়াই মুখ্যমন্ত্ৰীৰ শাসনভাৰ লোৱাৰ লগে লগে এই বিষবাষ্পবিধ আঁতৰাবলৈ আৰক্ষীক সজোৰে দায়িত্ব দিয়াৰ লগে লগে সাফল্যমণ্ডিত হৈছে প্ৰতিটো পদক্ষেপ৷ আজি তিনিবছৰমান আগতে ডিব্ৰুগড়ৰ ভিজি নাৰ্ছিং হোমখনত প্ৰত্যক্ষ কৰোতে ড্ৰাগছ আসক্ত যুৱক-যুৱতীসকলক দেখিয়েই বুজা গৈছিল নৱ-প্ৰজন্ম কিমানখিনি বুৰ গৈছিল এই ধবংসমুখী আসক্তিত৷ বছৰ বছৰ ধৰি এই নিচাবিধ সেৱন কৰি এখন সাম্ৰাজ্য গঠন হৈছিল৷ এদিনতে কেতিয়াও ই এনেদৰে বিস্তাৰিত হোৱা নাছিল৷ তেন্তে পোন্ধৰ বছৰীয়া কংগ্ৰেছ চৰকাৰ আৰু বিগত বছৰত চৰকাৰে এইবোৰ দেখা নাছিল, নে ৰহস্যজনকভাৱে মৌন হৈ আছিল? ...

হঠাতে আহিছিল খবৰটো৷ পাছদিনা পুৱাই গুৱাহাটীৰ ছাই কেন্দ্ৰত উপস্থিত হ’ব লাগে ১৩ বছৰীয়া কিশোৰীগৰাকী৷ বাৰমুখীয়াৰ পৰা গুৱাহাটীলৈ প্ৰায় তিনিশ পঞ্চাছ কিলোমিটাৰ৷ যাতায়তৰ কোনো ব্যৱস্থা নথকাত দেউতাক টিকেন বৰগোহাঁই মহা বিপদত পৰিল৷ আন কোনো উপায় নাপাই মাজনিশা কামৰূপ এক্সপ্ৰেছত জেনেৰেল ডবাত কিশোৰী লাভলিনাক লৈ দেউতাকে গুৱাহাটীলৈ বুলি যাত্ৰা কৰিলে৷ ৰেলত কণমানিজনীৰ কাৰণে এটা ছিটো খালী নাপালে৷ ফলত ৰেলগাড়ীৰ শৌচালয়ৰ সন্মুখত এখন বিছনা চাদৰ পাৰি নিজ কন্যাক শুবলৈ দি নিজে ওৰে নিশা জীয়ৰীৰ কাষত বহি গ’ল গুৱাহাটীলৈকে; আৰু পিছদিনা গুৱাহাটীৰ ছাই কেন্দ্ৰত উপস্থিত হ’ল৷ বক্সাৰ লাভলিনাৰ বক্সিং জগতত সেয়াই আছিল প্ৰথম পদাৰ্পণ৷ সেয়া আছিল ২০১১ চনৰ কথা৷ তাৰ পাছত আৰু কিশোৰীগৰাকী থমকি ৰোৱা নাই৷ আজি সেই লাভলিনাই অসমৰ প্ৰথমগৰাকী মহিলা হিচাপে অলিম্পিক খেলত যোগদানৰ যোগ্যতা অৰ্জন কৰিছে৷ গোলাঘাট জিলাৰ বৰপথাৰ নগৰৰ পৰা প্ৰায়...