CURRENT TOPIC

ঋতুৰাণী শৰৎ অহাৰ লগে লগে আমাৰ মন ফৰকাল হৈ পৰে৷ প্ৰকৃতিৰ ৰাণী শৰৎ অহাৰ লগে লগে শেৱালি ফুলৰ মনোমোহা গোন্ধে পৰিৱেশ সুন্দৰ কৰি তোলে৷ শৰতৰ কুঁৱলীয়ে কঢ়িয়াই আনে এটা সুন্দৰ মনোমোহা পৰিৱেশ৷ এনে সুন্দৰ পৰিৱেশতে আহি পৰে দুৰ্গা পূজা৷ শৰৎকালত হোৱা বাবে দুৰ্গাৰ অন্য নাম হ’ল শাৰদী মাতা৷ অসুৰ সংহাৰী দুৰ্গাৰ ৰূপে অপ সংস্কৃতি, সমাজৰ দুৰ্জন লোকক নিপাত কৰাৰ এটি প্ৰতীক৷ দুৰ্গা মাৰ দুয়ো কাষে লক্ষ্মী-সৰস্বতী, গণেশ, কাৰ্তিক৷ মাতৃয়ে সিংহ বাহনত উঠি ত্ৰিশূল হাতত লৈ নাগপাশেৰে অসুৰক কৰায়ত্ত কৰাৰ ভীষণ ৰূপ পাহাৰৰ ওপৰৰ পৰা তেওঁৰ স্বামী মহাদেৱে নিৰীক্ষণ কৰি আছে৷ হিমালয় আৰু মেনকাৰ আলাসৰ লাৰু উমাৰ আৰাধ্য স্বামী হ’ল ব্যাঘ্ৰ চাল, নৰ মুণ্ডমালা, সৰ্প পৰি অলংকাৰ ধাৰণ কৰা জাতিৰ প্ৰাণকৰ্তা মহাদেৱ৷ এবাৰ উমাৰ ৰূপ-লাৱণ্যত মুগ্ধ হৈ মহিষ নামৰ অসুৰে উমাক পত্নী হিচাপে বিচৰাত উমাৰ ভীষণ খং উঠিল৷ লগে লগে এই শান্ত-শিষ্ট অপৰূপা সুন্দৰী ...

বৰ্তমান বাংলাদেশৰ দ্ৰুত গতিত পৰিৱৰ্তন হোৱা ৰাজনৈতিক ঘটনা-পৰিঘটনাই বাংলাদেশত যেন এক নতুন পটভূমি গঢ়ি উঠাৰ লক্ষণ সুস্পষ্ট কৰিছে৷ উপনিৱেশবাদী পাকিস্তানৰ সামৰিক শাসন ব্যৱস্থাত অতিষ্ঠ হৈ বাংলাদেশৰ (পূৰ্বৱৰ্তী পূব পাকিস্তান) কোটি কোটি জনতাই এদিন ৰাজপথলৈ ওলাই আহি বঙ্গবন্ধু শ্বেখ মুজিবৰ ৰহমানৰ নেতৃত্বত ১৯৭১ চনৰ ২৬ মাৰ্চত স্বাধীন সাৰ্বভৌম গণতান্ত্ৰিক ধৰ্মনিৰপেক্ষ বাংলাদেশ ঘোষণা কৰিছিল৷ পাকিস্তানৰ সামৰিক বাহিনীৰ বৰ্বৰোচিত আক্ৰমণৰ সন্মুখীন হৈ ১৯৫২ চনৰ ২১ ফেব্ৰুৱাৰীৰ ভাষা আন্দোলনৰ পৰা আৰম্ভ কৰি ১৯৭১ চনলৈকে বাংলাদেশৰ লাখ লাখ মানুহৰ আত্মত্যাগ আৰু এসাগৰ তেজৰ বিনিময়ত অৱশেষত এই দেশে স্বাধীনতা লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিল৷ এতিয়া আকৌ বাংলাদেশত দ্ৰুত গতিত ৰাজনৈতিক পৰিৱৰ্তনৰ পৰিৱেশৰ যেন অভ্যুত্থান ঘটিছে৷ ২০০৯ চনৰ পৰা ২০২৪ চনলৈকে অতি স্বৈৰাচাৰী শাসন ব্যৱস্থা চলাই যোৱা শ্বেখ হাছিনাৰ “অযৌক্তিক সংৰক্ষণ’’ নীতিৰ বিৰুদ্ধে...

সাৰাংশ মূল ঃ ড॰ গৌৰহৰি দাস অনুবাদ ঃ নিৰ্মালি মহন্ত) ( যোৱা সংখ্যাৰ পিছৰ পৰা সিদ্ধাৰ্থৰ পৰা ফাইলটো আনি ওপৰে ওপৰে চাই জি. এমে ক’লে, “ঠিক আছে৷ তুমি শুভেন্দুক দায়িত্বভাৰ দি নিজে তাৰ পৰা ৰিলিভ লৈ লোৱা আৰু লগতে নিজৰ স্বাস্থ্যৰ যত্ন ল’বা৷ অল দি বেষ্ট৷” শুভেন্দু আৰn ¸সিদ্ধাৰ্থ ওলাই আহিল জি. এমৰ কোঠাৰ পৰা৷ “বিহাৰী তোমাৰ ওপৰত একেবাৰে খুচ যেন লাগিছে৷ এনে কি ক’লানো? শুভেন্দুৱে কোনো উত্তৰ নিদিলে৷ আচলতে সি অস্বস্তি অনুভৱ কৰিছিল৷ সি সিদ্ধাৰ্থক ক’লে, “ভাবিছোঁ বাৰিষা গ’লেই লগে লগে লেণ্ড একুইজিচনৰ কাম আৰম্ভ কৰি দিম৷ মন্দিৰ নিৰ্মাণ আৰু হনুমান মূৰ্তি বনোৱাৰ কামটো তাৰ আগতেই শেষ হৈয়ে যাব৷” ঃ পাগল হ’লা নে কি? –সিদ্ধাৰ্থই ক’লে৷ ঃ মানে? –আচৰিত হৈ শুভেন্দুৱে সুধিলে৷ ঃ এইবোৰ কাম আৰম্ভ কৰাটোহে ভাল, কিন্তু সোনকালে শেষ কৰাটো ভাল নহয়৷ শুনা, মহাদেৱ মন্দিৰৰ কাম এতিয়াই আৰম্ভ কৰিব পৰা নাযাব৷ গাঁৱৰ ...

জয়লাভৰ গ্লানি(ঊমানস চক্ৰবৰ্তী) আন দিনাৰ দৰে আজিও ক্লাছ ছুটি হোৱাৰ পিছতে ৰমেন আৰু নলীন দুয়ো বন্ধু ওলাই গ’ল খেলিবলৈ৷ সিহঁত দুজনৰ পঢ়া কলেজৰ হোষ্টেলৰ কাষতে লাগি আছে ষ্টেডিয়ামখন৷ গতিকে ক্লাছ ছুটি হোৱাৰ পিছতে দুয়োজন খেলাত লাগি যায়৷ ৰমেন আৰু নলীন দুয়োজনে মেট্ৰিক পাছ কৰি এই মহানগৰীৰ স্বনামধন্য কলেজখনত এডমিছন লৈছে৷ দুয়োৰে একেই ক্লাছ, একে হোষ্টেল, আৰু হবিও একে৷ সেয়েহে হোষ্টেলত একাদশ শ্ৰেণীত এডমিছন লোৱাৰ পিছতে দুয়োৰে মাজত বন্ধুত্ব গঢ়ি উঠিছে৷ মেট্ৰিকৰ ৰিজাল্টো দুয়োৰে প্ৰায় সমান৷ দুয়োজনে ফুটবল খেলি ভাল পায়৷ ৰমেনে চেণ্টাৰ ফৰোৱাৰ্ডত খেলে আৰু নলীন চেণ্টাৰ বেকত৷ একাদশ শ্ৰেণীত পঢ়িবলৈ অহা আৰু খেলত ৰুচি থকা ছাত্ৰ দুজনক পাই কলেজৰ ক্ৰীড়া শিক্ষক বৰকটকী ছাৰ খুব সুখী৷ ৰমেনৰ দ্বিবলিং কৌশল দেখি বৰকটকী ছাৰে বৰ ভাল পালে৷ সেয়েহে তেওঁ কলেজৰ ফুটবল দলটো নতুনকৈ গঢ়াৰ কথা চিন্তা কৰিবলৈ ধৰিলে৷ বৰকটকী ছাৰে কথাটো কলেজৰ...

ভাৰতীয় হিন্দুৰ জনমানসত দেৱী দুৰ্গাৰ যিকেইটা ৰূপ মহাশক্তিৰ আধাৰ হিচাপে পূজিতা হৈ আহিছে, তাৰ ভিতৰত অন্যতম হ’ল দেৱীৰ মহিষাসুৰমৰ্দিনী ৰূপ৷ সেয়ে শাৰদীয় দুৰ্গা পূজাৰ মৃন্ময় মূৰ্তিতো দেৱীৰ এই ৰূপেই গৃহীত হৈছে৷ মাৰ্কেণ্ডেয় পুৰাণৰ ত্ৰয়োদশ অধ্যায়ত ‘দেৱী মাহাত্ম্য’ নামৰ অধ্যায়ত (যিটোৱে সময়ত চণ্ডী গ্ৰন্থৰূপে প্ৰসিদ্ধি লাভ কৰে) থকা শক্তিৰ অধিষ্ঠাত্ৰী দেৱী দুৰ্গাৰ মহিষাসুৰ নিধনৰ কাহিনী তাৎপৰ্যপূৰ্ণ৷ এই আখ্যান হ’ল চণ্ডী গ্ৰন্থৰ দ্বিতীয় আখ্যান৷ মহিষাসুৰ হ’ল ৰম্ভাসুৰৰ সন্তান৷ ত্ৰিলোকবিজয়ী এক পুত্ৰৰ বাবে মহাদেৱক অনেক তপস্যা কৰাৰ অন্তত ৰম্ভাই এই পুত্ৰ লাভ কৰে৷ এজনী মাইকী ম’হৰ গৰ্ভত জন্ম লোৱা বাবেই তেওঁৰ নাম হয় মহিষাসুৰ৷ ঋকবেদত ‘মহিষ’ শব্দটো প্ৰভূত বলশালী অৰ্থত ব্যৱহাৰ কৰা দেখা যায়৷ কালক্ৰমত অসুৰবোৰৰ ৰজা মহিযাসুৰ অতি দুৰ্দান্ত হৈ পৰে৷ দেৱী ভাগৱত, বৰাহ পুৰাণ আদিত মহিষাসুৰৰ উৎপত্তি সম্বন্ধে বহুল বিবৃতি আছে৷ কা...

ভাৰতবৰ্ষৰ প্ৰায় দুইৰ পৰা চাৰি শতাংশ লোকৰ মাজত দেখা পোৱা শৰীৰৰ যিকোনো অংশত হৈ থকা নেৰানেপেৰা বিষৰ এক কাৰণ হল  ফাইব্ৰ’মিয়াল্‌জিয়া (Fibromyalgia)৷ বিশেষকৈ ৩০ ১ পৰা ৫০ বছৰৰ ভিতৰত মধ্যম বয়সৰ লোকসকলৰ মাজত বিশেষভাৱে দেখা যায়৷ ফাইব্ৰ’মিয়াল্‌জিয়া (Fibromyalgia) অৰ্থাত শৰীৰৰ মাংসপেশীসমূহৰ প্ৰতিডাল ফাইবাৰ্‌তে যেন বিষ৷ ইয়াক এইবাবেই এক আচৰিত ধৰণৰ সমস্যা বুলি ধৰা হয় কাৰণ এজন ফাইব্ৰ’মিয়াল্‌জিয়াত ভোগা লোকৰ শৰীৰৰ যিকোনো অংশ যেনে হাত, ভৰি, পিঠি আঁঠু আদি শৰীৰৰ বিভিন্ন অংশত বিষ বহুত দিন ধৰি থাকে কিন্তু এই বিষৰ প্ৰকৃত কাৰণ জনাটো সম্ভৱ নহয়৷ যেতিয়া এজন লোক এইধৰণৰ বিষৰ বাবে চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ যায়, তেওঁৰ এক্স ৰে, এম্‌ আৰ আই, বিভিন্ন ধৰণৰ তেজৰ পৰীক্ষা যেনে হিম’গ্লবিন, ESত্ম, CRত্ন, RA factor, ভিটামিন আদিৰ পৰীক্ষা কৰা হয় আৰু এই সকলোবোৰ পৰীক্ষাৰ ফলাফল নৰ্মেল অহা দেখা যায়৷ কিন্তু সকলোবোৰ নৰ্মেল থকাৰ পিছতো যদি তেওঁৰ শৰীৰৰ ...

নিশা গভীৰ হৈ অহাৰ লগে লগে মন্দিৰটোৰ চৌপাশ যেন ৰহস্যময় হৈ পৰে৷ পাতলীয়া কুঁৱলীৰ আঁৰেদি হেল’জেন লাইটটোৰ হালধীয়া পোহৰখিনিয়ে চোতালখন আৱৰিবলৈ যেন আপ্ৰাণ চেষ্টা কৰিও অৱশেষত হাৰ মানি লয়৷ মূল মন্দিৰৰ ভিতৰত তেতিয়া কৈলাশ ছাৰে পাছদিনা পূজাৰ বাবে সকলোবোৰ সা-সামগ্ৰী সাজু হৈ আছেনে নাই তদাৰক কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে৷ মূল মন্দিৰৰ সৈতে ভিতৰুৱাকৈ সংলগ্ন সৰু কোঠালিটো পাৰ হৈ অন্তৰ্ভাগৰ পাকঘৰসদৃশ কোঠালিটোৰ একাষে তিনিটা ডাঙৰ ডাঙৰ লোহাৰ আলমাৰীকে ধৰি আইসকলে ব্যৱহাৰ কৰা গেছটো, বহিৰ্ভাগৰ প্ৰতিমা থকা বেদীৰ পৰা আঁতৰলৈ শাৰী শাৰীকৈ পৰিচায়কসকলে সজাই থৈ যোৱা, পাছদিনাৰ বাবে প্ৰয়োজন হ’ব পৰা নৈবেদ্যৰ থালি... সকলোবোৰ তেখেতে নিৰীক্ষণ কৰে৷ ইতিপূৰ্বে বাহিৰৰ আছুতীয়া পূজা সমিতিৰ অফিচ গৃহত, ঠিক ষষ্ঠীৰ বেলবোধনৰ দিনাৰ পৰা নৱমী নিশালৈকে নৈশ পহৰাৰ দায়িত্বত নিয়োজিত হোৱা যদু তেতিয়ালৈ দুৰ্ঘোৰ টোপনিত পৰে৷ ঠিক তেনে সময়তে চানেকীয়া পোহৰৰ আঁৰে আঁৰে...

মানৱ ধৰ্ম শ্ৰেষ্ঠ ধৰ্ম-এই কথাই সাৰোগত কৰি জীৱন বাটত সকলোকে মৰমেৰে আকোঁৱালি লোৱা মহাপুৰুষজন হৈছে -ৰামকৃষ্ণ পৰমহংস৷ এজন প্ৰখ্যাত ভাৰতীয় যোগসাধক, দাৰ্শনিক, ধৰ্মগুৰু তথা তীব্ৰ সহানুভূতিশীল ব্যক্তি৷ তেওঁ শিষ্যসকলক মানৱতাৰ পাঠ শিকাইছিল৷ ৰামকৃষ্ণ দেৱৰ বিষয়ে জানিব পাৰি তেওঁৰ প্ৰতি শ্ৰদ্ধা অধিক হৈ গৈছিল৷ ২০১৭ চনৰ ২৫ ডিচেম্বৰত আমি বেলুড় মঠ (কোলকাতা) চাবলৈ গৈছিলোঁ৷ তালৈ যোৱাৰ পাছত মনত এক গভীৰ প্ৰশান্তি অনুভৱ কৰিছিলোঁ গঙ্গাৰ পাৰত বহি সেই মহান আত্মাৰ বিষয়ে ওচৰৰ পৰা জানিবলৈ শুনিবলৈ পাই নিজকে সৌভাগ্যৱতী যেন অনুভৱ হৈছিল৷ বেলুড় মঠ (ৰামকৃষ্ণ মিছন) প্ৰতিষ্ঠা কৰিছিল ৰামকৃষ্ণৰ প্ৰিয় শিষ্য স্বামী বিবেকানন্দই৷ ঠিক তেনেকৈ ৰামকৃষ্ণ দেৱৰ উপাসনাৰ স্থলী দক্ষিণেশ্বৰ কালী মন্দিৰত গৈয়ো এক বিশেষ অনুভৱ হৈছিল৷ কোৱা হয় ৰামকৃষ্ণদেৱ হেনো কালী মাৰ সাক্ষাৎ দৰ্শন লাভ কৰিছিল৷ কলকাতাৰ দোকান-পোহাৰ, হোটেল আদি প্ৰায় সকলোতে ৰামকৃষ...