CURRENT TOPIC

জিপ্‌চী হৈছে এঠাইৰ পৰা আন ঠাইলৈ ভ্ৰমণ কৰা লোকৰ এটা দলৰ সদস্য, তেওঁলোক সাধাৰণতে কাৰাভানত এটা ঠাইৰ পৰা আন এটা ঠাইলৈ  সলনি কৰি থাকে ৷ ‘জিপ্‌চী’ শব্দটো  যাযাবৰসকলকে বুজাবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা হয়৷ যাযাবৰসকলৰ কোনো স্থায়ী ঘৰ নাই, তেওঁলোকে গাওঁ, চহৰ  নিৰন্তৰ চলাচল কৰি থকা এটা জাতি৷  যিয়েই নহওঁক, তেওঁলোক সকলোৱে দৰাচলতে এক থলুৱা ভাৰতীয় জাতিগোষ্ঠী, যি প্ৰায় দশম শতিকাত উত্তৰ ভাৰতৰ পৰা প্ৰব্ৰজন কৰিছিল, আৰু সমগ্ৰ বিশ্বত বিয়পি পৰিছিল আৰু বিভিন্ন নামেৰে পৰিচিত হৈছিল৷কিছুমান জিপচিয়ে এই নামটোত আপত্তি কৰে,আৰু ৰোমানী বুলি কোৱাতো পছন্দ কৰে, কাৰণ প্ৰায়ে মানুহে বৰ্ণবিদ্বেষী অপবাদ হিচাপে এই শব্দটো ব্যৱহাৰ  কৰিছিল৷জিপচিসকলক, ইউৰোপত ৰোমানি লোক বুলি কোৱা হয়৷ ৰোমানীসকলৰ আটাইতকৈ ঘনীভূত জনসংখ্যা  মধ্য, পূৱ আৰু দক্ষিণ ইউৰোপত অৱস্থিত৷ অৱশ্যে, প্ৰায় প্ৰতিটো গৱেষণাই ভাৰতীয় উপমহাদেশতে...

কৰ্কট ৰোগ মানে কি?আমি সকলোৱে জানো, আমাৰ শৰীৰৰ প্ৰতিটো অংগৰ গঠন কোষৰ দ্বাৰা হয়৷ কোষৰ বিকাশ আৰু বৃদ্ধিৰ জৰিয়তে এটি শিশু ক্ৰমাৎ এজন পৰিপক্ক মানুহৰ ৰূপ লয়৷ কোষ বিভাজন দেহৰ গঠন আৰু বৃদ্ধিৰ বাবে অনিবাৰ্য৷ এনে কোষ বিভাজন এক সন্তুলিত হাৰত হোৱাৰ বাবে বিকাশৰ প্ৰতিটো স্তৰত দৰকাৰী উপাদানসমূহ উপলব্ধ হয়৷ এনে সন্তুলিত কোষ বিভাজনত কেতিয়াবা ব্যাঘাত জন্মে আৰু দৰকাৰতকৈ অধিক হাৰত কিছুমান কোষৰ বিভাজন আৰম্ভ হয়৷ মাত্ৰাধিক কোষ বিভাজনৰ ফলত সেই অংগৰ আকাৰ অস্বাভাৱিকভাৱে বৃদ্ধি হয় যাক কৰ্কট ৰোগ বুলি কোৱা হয়৷ এনে কোষ বিভাজনৰ ফলত বিৰ্দ্ধত অংগৰ বাবে দৰকাৰী ৰক্তচালনৰ বাবে সীৰা-ধমনী আদিৰো বিকাশ আৰু বৃদ্ধি হয়৷ সেয়েহে এনে কোষ দ্ৰুতগতিত বাঢ়ি যায় আৰু খুব সোনকালে কম সময়ৰ ভিতৰতে ৰোগীৰ অৱস্থা সংকটজনক হৈ পৰে৷ এই নিবন্ধত সকলো প্ৰকাৰৰ কৰ্কট ৰোগৰ পৰিৱৰ্তে মহিলাৰ জনন অংগত সৰ্বাধিক হাৰত হোৱা দুবিধ কৰ্কট ৰোগৰ বিষ...

বিশ্বকৰ্মা স্থাপত্যবিদ্যা আৰু শিল্পৰ হিন্দু দেৱতা৷ ঋকবেদৰ মতে তেওঁ তেওঁৰ সৃজনশীল শক্তিৰ বলত গোটেই বিশ্বক ধৰি ৰাখিছে৷ তেওঁক দৈৱিক স্থাপত্যবিদ, অভিযন্তা আৰু বিশ্বৰ সৃষ্টিকৰ্তা হিচাপে গণ্য কৰা হয়৷  লোকবিশ্বাস অনুসৰি , এই দেৱশিল্পীয়ে নিৰ্মাণ কৰিছিল ইন্দ্ৰপুৰী, স্বৰ্গলোক, যমপুৰী আদি দৃষ্টিনন্দন ৰম্যপীঠ৷ বিশ্বকৰ্মাই দেৱতাসকলৰ সকলো ৰথ আৰু অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰ তৈয়াৰ কৰিছিল যাৰ ভিতৰত আছে ইন্দ্ৰ দেৱতাৰ বজ্ৰ৷ বিশ্বখনিকৰৰ পূজা উপলক্ষে ৰাজ্যৰ কল-কাৰখানা, উদ্যোগ-প্ৰতিষ্ঠান, গেৰেজ, চৰকাৰী-বেচৰকাৰী প্ৰতিষ্ঠানত ভীষণ ব্যস্ততাই বিৰাজ কৰে প্ৰতিবছৰে৷ এদিন আগৰে পৰাই  ধুই-পখালি পৰিস্কাৰ কৰি   তোলা হয়  কল-কাৰখানাৰ যন্ত্ৰসমুহ, মানুহৰ অন্যতম জীৱন সাৰথি তেওঁলোকৰ বাহনসমুহ৷ তাৰ পিছত  বিশ্ব খনিকৰৰ আৰাধনা আৰম্ভ হয়৷ বিশ্বকৰ্মাৰ জয় ধ্বনিৰে মুখৰিত হয়   আকাশ-বতাহ৷ মহানগ...

ঊপপী চহৰীয়াবিশ্ব বৰেণ্য  পণ্ডিত, ৰাজনীতিবিদ, দাৰ্শনিক, ৰাষ্ট্ৰনেতা, সাহিত্যিক আছিল ড॰ সৰ্বেপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণ৷  তেওঁ ভাৰতৰ প্ৰথম উপ-ৰাষ্ট্ৰপতি আৰু দ্বিতীয় ৰাষ্ট্ৰপতি হিচাপে কাৰ্যনিৰ্বাহ কৰিছিল৷  ৰাধাকৃষ্ণণে হিন্দু ধৰ্ম, বেদান্ত, আত্মাৰ ধৰ্ম বুলি বিভিন্ন ধৰণেৰে নিজৰ বিশ্বাসৰ বৰ্ণনা, ৰক্ষা আৰু প্ৰচাৰৰ প্ৰয়াসত লেখক হিচাপে জীৱন আৰু কৰ্মজীৱন অতিবাহিত কৰিছিল৷  তেওঁ দেখুৱাব বিচাৰিছিল  তেওঁৰ হিন্দু ধৰ্ম দাৰ্শনিকভাৱে সুস্থ হোৱাৰ লগতে নৈতিকভাৱেও কাৰ্যকৰী হোৱাতো৷  ভাৰতীয় আৰু পাশ্চাত্য উভয় দাৰ্শনিক প্ৰেক্ষাপটতে তেওঁ আছিল জাকতজিলিকা৷ তেওঁ গদ্য সমূহ পশ্চিমীয়া আৰু ভাৰতীয় উভয় উৎসৰ পৰাই আঁকোৱালি লৈছে৷  ফলত তেওঁক পশ্চিমীয়া দেশসমূহৰ  একাডেমিক মহলত হিন্দু ধৰ্মৰ প্ৰতীক হিচাপে প্ৰশংসা কৰে৷ তেখেতৰ  প্ৰাৰম্ভিক জীৱন, পৰিয়াল, শিক্ষা, শিক্ষক হিচাপে কৰ্মজীৱন...

গুৱাহাটীৰ কেউদিশে বানৰ কল্লোল৷ আগতে নেদেখা সৰ্বকালৰ অভিলেখ ভংগ কৰা এইবাৰৰ বান৷ মানৱ সম্পদৰ লগতে অনেক আৰ্থিক ক্ষতিয়ে গুৱাহাটী মহানগৰীক দুৰুলা কৰিছে৷ এই বানৰ বাবে ব্যক্তি বিশেষে আৰু ৰাজনৈতিক দলবোৰে আক্ৰমণৰ লক্ষ্য কৰি লৈছে গুৱাহাটী পৌৰ নিগম, স্থানীয় বিধায়ক, মন্ত্ৰী আৰু চৰকাৰক৷ এওঁলোকৰ মতে চৰকাৰেহে বানপানীৰ সৃষ্টি কৰিছে বা বানপানীৰ বাবে চৰকাৰ দায়ী৷ যদি সেয়ে হয়, তেন্তে ক’ব লাগিব আগৰ অসম গণ পৰিষদ চৰকাৰ আৰু কংগ্ৰেছ চৰকাৰো তাৰ বাবে দায়ী৷ আদি বিপক্ষত বহি চিঞৰ বাখৰ কৰি সাধাৰণ মানুহৰ মন জয় কৰাৰ যি নিৰ্লজ্জ প্ৰয়াস৷ তাক এবাৰ ভাবি চাওঁকচোন তেওঁলোকৰ শাসন কালতা যে বানপানীয়ে গুৱাহাটীবাসীক জ্বলা ক’লা খুৱাইছিল৷                গুৱাহাটীৰ বান সমস্যাৰ বাবে যিদৰে চৰকাৰী যন্ত্ৰবোৰ দায়ী, ঠিক তেনদৰে আমি নাগৰিকবোৰো কম দায়ী নহয়৷ আমাৰ আত্মকেন্দ্ৰ...

শংকৰ গুৰু আমাৰে ....                               মাধৱ গুৰু আমাৰে লুকাই আছা দেখা নাযায়                                              মণিকুটৰ ভিতৰে...৷ অসমীয়া ভাষা-সাহিত্য সংস্কৃতিৰ জনক মহাপুৰুষ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ আৰু মহাপুৰুষ শ্ৰীশ্ৰী মাধৱদেৱে সমাজ সংস্কৃতিলৈ আগবঢ়োৱা অমূল্য আৱদানেই হৈছে নামঘৰ৷ যদিও মূলতঃ নামঘৰ ধৰ্মানুষ্ঠান তথাপিও অসমৰ সমাজ জীৱনত নামঘৰৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা আৰু অতুলনীয় অৱদান আছে৷ নামঘৰ অসমীয়া সংস্কৃতিৰ এক আপ...

পোন্ধৰশ-ষোল্লশ শতিকাত দেশজুৰি চলা ভক্তি আন্দোলনৰ ঢৌৱে অসমকো চুই গৈছিল আৰু তাৰেই ফলশ্ৰুতিত মহাপুৰুষ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱে প্ৰৱৰ্তন কৰিছিল ‘‘এক শৰণ নাম ধৰ্ম’’৷ তেৰাৰ প্ৰৱৰ্তিত ধৰ্মৰ চৰ্চা, প্ৰচাৰ আৰু প্ৰসাৰৰ নিমিত্তে গুৰুজনা আৰু তেৰাৰ অনুগামীসকলে প্ৰতিষ্ঠা কৰিছিল সত্ৰসমূহ৷ধৰ্ম প্ৰচাৰৰ বাবে নৃত্য, গীত, নাট আদিক প্ৰভাৱশালী মাধ্যম হিচাবে গণ্য কৰি গুৰুজনা আৰু তেখেতৰ প্ৰপন্ন শিষ্য শ্ৰীশ্ৰী মাধৱদেৱে বৰদোৱা সত্ৰত অনুষ্ঠিত কৰা চিহ্নযাত্ৰাৰ যোগেদিয়েই তাৰ শুভাৰম্ভ কৰে৷ নৱ বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ উপাস্য দেৱতা শ্ৰীকৃষ্ণৰ উপাসনাৰ নিমিত্তে ভৰত নাট্য শাস্ত্ৰৰ আধাৰত আৰু থলুৱা উপাদানৰ সংমিশ্ৰণত সত্ৰৰ চাৰিবেৰৰ মাজত তেৰা সৱে সৃষ্টি কৰা নৃত্য শৈলীকে পিছৰ কালত ‘‘সত্ৰীয়া নৃত্য’’ অভিধাৰে বিভূষিত কৰা হয়৷ প্ৰায় পাঁচশ বছৰৰ আগতে সৃষ্ট এই নৃত্য পৰম্পৰা, সত্ৰ পৰম্পৰাৰ মাজেৰে প্ৰতিপালিত আৰু পৰিবাহিত হৈ আহি বৰ্তমান অৱস্...

‘‘আজি গৰম বন্ধগোলাপ ফুলৰ গন্ধমুক্ত মনে খেলিম আমিকি যে আনন্দ/বাৰীৰ আম, কঁঠাল, মধুৰীপেট ভৰাই খামমাৰ লগত আমিফুৰিবলৈ যাম৷৷’’সঁচাই, গৰম বন্ধৰ মাদকতাই সুকীয়া৷ গৰম বন্ধ বুলি কোৱাৰ লগে লগে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলৰ মনত নতুন উল্লাস৷ কিমান যে স্ফুৰ্তি, কিমান যে কল্পনা সিহঁতৰ মনত৷ তেওঁলোক সোমাই পৰে এখন সপোনৰ ৰাজ্যত৷ ছমহীয়া পৰীক্ষাৰ অন্তত জুনৰ শেষ দিনটোত গৰম বন্ধ ঘোষণা কৰাৰ লগে লগেই ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলৰ মন আনন্দেৰে ভৰি পৰে৷ উৎকট গৰমৰ দিন কেইটা ঘৰত কিদৰে কটাব পাৰি বা ফুৰিবলৈ যাব পাৰি তাক লৈ সকলো ব্যস্ত হৈ পৰে৷ মামাৰ ঘৰ, পেহীৰ ঘৰ, বা নগৰ অঞ্চলত থকা সকলো গাঁৱৰ পুৰণি ঘৰলৈ যোৱা, মাক-দেউতাকৰ লগত বিভিন্ন ঠাই ফুৰিবলৈ যোৱা আদি বিভিন্ন পৰিকল্পনা৷ অকল আলহী হৈ ফুৰিবলৈ যোৱাই নহয়, বাৰীৰ আম, কঁঠাল, ডালিম, বগৰী, মধুৰীয়ে সেই কেইদিনত গছত তৰণি নোপোৱা হৈছিল৷ পুখুৰীত মাছ ধৰা, নদীত গা ধোৱা, পথাৰত বোকা খেলা আদিৰে গৰম বন...