Author: Arup Kakoti

মানুহে মানুহৰ বাবে স্বপ্না বৰঠাকুৰ মানুহে মানুহৰ বাবে স্বপ্না বৰঠাকুৰ দ্বিতীয় খণ্ড গভীৰ নিশাৰ ব্যস্ত ৰেলুৱৈ জংচন৷ ঠৰঙা শীতত কঁপি কঁপি যাত্ৰীসকলে নিৰ্বাচিত ৰে’লখনলৈ অপেক্ষা কৰিছে৷  পপকৰ্ণৱালাই তেতিয়াও গৰম গৰম পপকৰ্ণৰ পেকেটবোৰ বিলাই গৈছে যাত্ৰীসকলৰ মাজত৷ দহটকা, পাঁচটকা যি পাইছে যাত্ৰীসকলৰ পৰা তাৰেই যেন তাৰ মুখত বিয়পি পৰিছে এক অময়া সুখ৷  জংচনটোৰ অ’ত-ত’ত মজিয়াতে পৰি গভীৰ নিদ্ৰাত ঢলি পৰিছে ভিক্ষাৰী যেন লগা কিছু লোক৷ প্ৰতি জংচনে জংচনে সুলভ এই দৃশ্য৷ কেৱল জীয়াই থকাৰ তাড়ণাত, ক্ষুধাৰ তাড়ণাত জীৱনৰ আপোন ঠিকনা হেৰুৱাই পেলোৱা এইসকলৰ ছবি দেখিলে কিয় জানো এই লেখিকাগৰাকীৰ বুকু কঁপি উঠে! কাৰবাবে এই সমাজত এচামৰ ভোগ-বিলাস আৰু আন এচাম গৃহহীন, পুষ্টিহীন, আধাপেটি পথৰ ভিক্ষাৰী! ন্যায়, সমতা, অধিকাৰ- এই শব্দবোৰ যেন কেৱল কিতাপ-আলোচনীৰ পাতত; বিদ্ৰোহ, শোভাযাত্ৰাত, সভা-সমিতিতহে৷ লেখিকাগৰাকী...

নিধিবন বৃন্দাবনৰ এখন আ(ৰ্যকৰ বন৷ বৃন্দাবন হিন্দুসকলৰ পৱিত্ৰ তীৰ্থস্থানৰ ভিতৰত অন্যতম৷ পৃথিৱীত এনে বহুত আ(ৰ্যকৰ ঠাই আছে যাক লৈ ৰহস্য এতিয়াও অব্যাহত আছে৷ এই ৰহস্যময় ঠাইসমূহক লৈ প্ৰত্যেকে বেলেগ বেলেগ ধাৰণা কৰে৷ এনেধৰণৰ এখন ঠাই আছে মথুৰাৰ বৃন্দাবনত৷ বৃন্দাবনস্থিত নিধিবনক লৈ প্ৰচলিত আছে এনে বহু কাহিনী৷ শ্ৰী কৃষ্ণৰ লীলাৰ বিষয়ে নজনা মানুহ প্ৰায় কমেই ওলাব৷ শ্ৰী কৃষ্ণৰ লীলাৰ লগতে জড়িত হৈ আছে এই নিধিবন৷ উত্তৰ প্ৰদেশৰ মথুৰা জিলাৰ পৰা প্ৰায় ১৫ কিলোমিটাৰ দূৰত অৱস্থিত নিধিবন৷ বহুলোকে বিশ্বাস কৰে যে এই নিধিবনত এতিয়াও শ্ৰীকৃষ্ণই ৰাসলীলা কৰে৷ প্ৰতিটো নিশাই শ্ৰীকৃষ্ণই কৰে গোপীসকলৰ লগত ৰাসলীলা৷ প্ৰচলিত বিশ্বাস অনুসৰি, প্ৰতিটো নিশাই শ্ৰী কৃষ্ণই ৰাধাৰ লগত আহে এই নিধিবনলৈ৷ লগতে আহে গোপীসকল৷ যাৰ বাবে সন্ধিয়াৰ পৰা ভক্তৰ বাবে বন্ধ কৰি দিয়া নিধিবনৰ দুৱাৰ৷ কেৱল ইমানেই নহয়, সন্ধিয়াৰ পাছত এই বনত চৰাই, পশু-পক্ষীকো দ...

নমস্কাৰ মোৰ নাম শ্ৰী মুকুন্দ বৰা৷ আজি আকস্মিক বক্তৃতাৰ শ্ৰদ্ধাৰ বিচাৰক মণ্ডলী, শ্ৰদ্ধাৰ সঞ্চালক মহোদয়, শ্ৰদ্ধাৰ শিক্ষাগুৰুসকল, মোৰ মৰমৰ বন্ধু-বান্ধৱী আৰু দাদা-বাইদেউ, ভাইটি-ভণ্টিসকল৷ আজি আকস্মিক বক্তৃতা প্ৰতিযোগিতাত মোৰ ভাগত পৰিছে ভোক৷ ভোক সাধাৰণতে দুবিধ৷ এবিধ হৈছে পেটৰ ভোক আৰু আনবিধ হৈছে মনৰ ভোক৷ বিদ্যালয়ৰ বাৰ্ষিক ক্ৰীড়া আৰু সাহিত্য প্ৰতিযোগিতা অনুষ্ঠিত হৈছে৷ দশম শ্ৰেণীত পঢ়ি থকা অতি তীক্ষ্ণ বুদ্ধি সম্পন্ন ছাত্ৰ মুকুন্দ মাধৱ বৰাই সকলোতে অংশগ্ৰহণ কৰিছে৷ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলৰ মাজত মুকুন্দ মাধৱ বৰা এক উজ্জ্বল নক্ষত্ৰ৷ বিদ্যালয়ৰ শিক্ষকসকলেও তাৰ পৰা বহুত আশা কৰিছে৷ উচ্চ মাধ্যমিক শিক্ষান্ত পৰীক্ষাত সুখ্যাতিৰে উত্তীৰ্ণ হৈ এইখন বিদ্যালয়ৰ লগতে অঞ্চলটোলৈ গৌৰৱ কঢ়িয়াই আনিব বুলি সকলোৱে আশা কৰিছে৷ ভোক৷ আমি পেটৰ ভোক গুচাবলৈ ভাত, ৰুটি, চিৰা, জলপান, পিঠা-পনা আদি খাওঁ৷ ৰাতিপুৱা খোৱা আহাৰক ইংৰাজীত ব্ৰেক ফা...

ফাগুন-চ’ত মাহ৷ ধূলিয়ে সেউজত আবিৰ সানে৷ মদৰুৱা পাতবোৰ সৰিবলৈ লয়৷ কুঁহিপাতক বাট এৰে৷ এনে এক সুন্দৰ সময়ত মানুহে পালন কৰে ৰঙৰ উৎসৱ৷ ৰঙা, হালধীয়া, সেউজীয়া, গুলপীয়া আবিৰে বতাহ ৰঙীন কৰি তোলে৷ ৰঙৰ আবিৰ গাত সানিয়েইতো ফাগুন আহে৷ কঢ়িয়াই আনে এমোকোৰা আনন্দ৷ ধৰাৰ বুকুত ৰাই-জাই লগাই মন৷ সকলো ফালে হয় মাথোঁ আশাৰ সঞ্চাৰ৷ ফাগুনৰ মাহৰ পূৰ্ণিমা তিথিত দেশজুৰি পালিত হোৱা এই ফাঁকুৱা বা হোলীক লৈ এতিয়া সকলোতে উখল-মাখল পৰিৱেশ৷ হোলী বা ফাকুৱাক ফল্গুৎসৱ বুলিও জনা যায়৷ ফাগুন মাহৰ পূৰ্ণিমা তিথিত এই উৎসৱৰ আয়োজন কৰা হয় বাবেই এই নাম৷ ফাকুৱাক দৌলোৎসৱ, ফাগুৱা, ফাঁকু, মদনোৎসৱ আদি নামেৰেও জনা যায়৷ সমগ্ৰ ভাৰতবৰ্ষতে হিন্দুসকলৰ প্ৰাচীনতম উৎসৱসমূহৰ ভিতৰত ফল্গুৎসৱ ফাগুন বা চ’ত মাহৰ পূৰ্ণিমা তিথিত পালন কৰা হয়৷ এই উৎসৱ প্ৰাচীন মদন পূজাৰ এক আনুষংগিক উৎসৱ৷ হিন্দুসকলৰ আৰাধ্য দেৱতা শ্ৰীকৃষ্ণ বা বিষ্ণুৰ উদ্দেশ্য কৰি পালন কৰা হয় এই উ...

কাব্যেষু নাটকম্‌ ৰম্যম ৰঞ্জন শৰ্মা নাটক সমাজৰ দাপোণ৷ য’ত প্ৰতিফলিত হয় সাহিত্য-সভ্যতা আক সংস্কৃতি৷ য’ত প্ৰতিফলিত হয় সমাজৰ এখন বাস্তব প্ৰতি২৬বি৷ নাটকেই হৈছে গণসংযোগৰ আটাইতকৈ শক্তিশালী মাধ্যম৷ এই নাটকৰ জৰিয়তে অসমৰ বিভিন্ন ঠাইৰ নাট্যানুষ্ঠানসমূহে সমাজলৈ সুন্দৰব বাৰ্তা প্ৰেষণ কৰি আহিছে৷ তেনে এটি মহান অনুষ্ঠানেই হৈছে ঐতিহ্যমণ্ডিত যোৰহাট থিয়েটাৰ৷ ১২৮ বছৰত ভৰি নিয়া এই যোৰহাট থিয়েটাৰে এইবাৰ একাদশ সংখ্যক পূৰ্ণাঙ্গ নাট সমাৰোহ তিনিদিনীয়া কাৰ্যসূচীৰে সফল সমাপ্তি ঘটায়৷ ২৬ জানুৱাৰী ২০২৪১ পৰা ২৮ জানুৱাৰী ২০২৪ লৈকে অনুষ্ঠিত হোৱা এই বৰ্ণিল নাট সমাৰোহে এক সুন্দৰ বাতাৱৰণ সৃষ্টি কৰি সকলোৰে মন জয় কবিবলৈ সক্ষম হয়৷ মহাপুৰুষীয়া গায়ন-বায়ন, ঘোষা¸ পাঠ আৰু প্ৰয়াত পুৰোধা নাট্যব্যক্তিত্বসকলক শ্ৰদ্ধাঞ্জলি জনাই আৰম্ভ হোৱা এই বৰ্ণিল নাট সমাৰোহত আৰম্ভণিতে অসম বিধান সভাৰ প্ৰাক্তন অধ্যক্ষ তথা বৰ্তমান যোৰহাটৰ বিধায়ক হিতেন্...

পালেং পুৰী(লখিমা মহন্ত) মৈদা ১ কাপ, পালেঙৰ ৰস ১ বাতি ৰিফাইন ১ চামুচ নিমখ আনদাজমতে মৈদাৰ সৈতে ওপৰত দিয়া সকলোখিনি বস্তু মিহলাই লৈ ভালকৈ মঠি ল’ব লাগে৷ তাৰ পিছত কেৰাহীত ৰিফাইন গৰম কৰি এখন এখন কৈ দি ৰঙচুৱা হোৱাকৈ ভাজিব লাগে৷ গৰমে গৰমে খালে খুব ভাল লাগে৷ আৰু ঠাণ্ডা হ’লেও তাৰ সোৱাদ কমি নাযায়৷ পালেঙৰ ৰসেৰে আলু, দৈৰ তৰকাৰী আলু ৩-৪টা দৈ একবাতি জিৰা ধনীয়া গুৰি হালধি গুৰি ৰেদ চিলি পাউদাৰ কেঁচা জলকীয়া ২য৩ টা প্ৰথম আলুকেইটা ভালকৈ সিজাই ল’ব৷ অলপ ঠাণ্ডা কৰি আলু কেইটাৰ বাকলি গুচাই ল’ব৷ তাৰ পিছত আলুখিনি ধুনীয়া কৈ টুকুৰা টুকুৰ কৰি ল’ব লাগে৷ এতিয়া দৈ বাতি ১ লগত আধা চামুচ জিৰাগুৰি, আধা চামুচ ধনীয়াগুৰি, আধা চামুচ ৰেদচিলি পাউদাৰ, নিমখ আধা চামুচ, চেনি অকণমান আন্দাজমতে লৈ ভালকৈ ফেটিব৷ ১৫-/২০ মিনিট সময় ফেটি থোৱা সংমিশ্ৰণটো তেনেকৈ ৰাখিব লাগে৷ তাৰপিছত এখন ...

ৰাধা ঘৰৰ পৰা ওলাই আহিছিল মনে মনে৷ বয়সৰ শিপাই ৰাধাৰ শৰীৰত পোখা মেলিছিল৷ মনৰ সেই কোণত তেতিয়াও কৃষ্ণৰ সেই মুখখনে আমনি কৰিছিল৷ ৰাধাৰ স্মৃতিৰ মন্দিৰত কেৱল কৃষ্ণ৷ প্ৰেম এক নিস্বাৰ্থ ভাবনা৷ কৃষ্ণৰ বাঁহীৰ মাত শুনিবলৈ ৰাধা ব্যাকুল হৈ পৰিছিল৷ জীৱনৰ প্ৰথম উত্তাৱল প্ৰেমে আকৌ এবাৰ কৃষ্ণক কাষৰপৰা চোৱাৰ হেঁপাহত উত্তাৱল কৰি তুলিলে৷ কৃষ্ণ কৃষ্ণ কৃষ্ণ ক’ত আছা তুমি! ৰাধা কেৱল গৈ আছে, মনত কেৱল কৃষ্ণক এবাৰ দেখাৰ দুৰ্বাৰ হেঁপাহ৷ কেনেকুৱাবা হৈ আছে এতিয়া তেওঁ৷ মোৰ শিৰাই শিৰাই মনে-প্ৰাণে যিদৰে কৃষ্ণ বিৰাজমান থিক সেইদৰে তেওঁৰ প্ৰাণত মই এতিয়াও আছোঁনে? ৰাধাক কৃষ্ণৰপৰা কৃষ্ণক ৰাধাৰপৰা কোনোৱাই আঁতৰাব পাৰিব জানো? কথাষাৰ ভাবিয়েই অন্তৰ ভৰি অহা প্ৰেমৰ আকুলতাত ৰাধাৰ চকুয়েদি সুখবোৰ নিগৰি আহিল৷ বাগৰি অহা সুখবোৰে যেন তেওঁৰ আত্মা তৃপ্তি কৰি তুলিছে৷ চকুৰ আগত ভাঁহি উঠিল কৃষ্ণৰ দুষ্টামিবোৰ৷ কেনেকৈ গোপীসকলৰ লগত খেলি থাকোঁতেই কৃষ...