CURRENT TOPIC

মানুহে মানুহৰ বাবে (স্বপ্না বৰঠাকুৰ) প্ৰথম খণ্ড ঠৰঙা শীতত দাঁতে দাঁতে ঠেকা খোৱা গভীৰ ৰাতি৷ ৱেগ’নাৰ গাড়ীখনত তেতিয়া পাঁচগৰাকী লোক গৈ আছে গন্তব্যস্থললৈ৷ সেই নিশা গভীৰ কুঁৱলীৰ আচ্ছাদন; বাট-পথ একো নমনি৷ তেনে ঘন কুঁৱলীৰ আচ্ছাদনতে ৱেগ’নাৰ গাড়ীখন চলাই গৈ আছে এজন ওখ-পাখ অলপ ক্ষীণকায় যুৱকে৷ জয়াল নিশা মাজে মাজে যাত্ৰাপথত বনৰীয়া হাতী, বাঘৰ গোজৰণিয়ে আমনি নকৰা নহয় কিন্তু এই যে গাড়ীখনৰ ভিতৰত চাৰিজন লোক! এজন সেই ওখ-পাখ গাড়ী চালকজন আৰু তেওঁৰেই পিতৃ ভগৱত ব্যাখ্যাৰে গদগদ হৈ থকা হাস্যৰস ভৰা এখনি মুখ! পিছৰ আসনত বহি যোৱা সেই দৃঢ় স্বাধীনচিতীয়া মনৰ চালকজনৰ মৰমৰ বায়েক; যাৰ চকু টলবল সৃজনশীল কামৰ বাবেই আৰু তাৰ কাষতেই এগৰাকী লেখিকা, চিত্ৰশিল্পী; দেশ-বিদেশতো যাৰ লেখা, ছবিয়ে বহু সমাদৰ লাভ কৰিছে মূলতঃ তেওঁৰ বাবেই যেন গভীৰ নিশাৰ এই যাত্ৰা৷ লেখিকা গৰাকীৰ কাষত বহি আহিছে তেওঁৰেই স্বামী৷...

উপন্যাসত মানৱ জীৱনৰ পূৰ্ণাঙ্গ চিত্ৰণ ঘটে বাবেই সাহিত্যৰ সকলো বিভাগতকৈ উপন্যাস জনপ্ৰিয়৷ উপন্যাসত মানৱ জীৱনৰ সকলো ধৰণৰ ঘাত-প্ৰতিঘাত, সুখ-দুখ, আশা-আকাংক্ষা, মিলন-বিৰহ পুংখানুপুংখভাবে চিত্ৰিত কৰিব পাৰি৷ উপন্যাস হ’ল বৰ্ণনাত্মক কাহিনী-সাহিত্য৷ সেয়ে Marion Growford -এ মন্তব্য দিছে উপন্যাস জেপত লৈ ফুৰা নাট্যাভিনয়, ইয়াত কেৱল আখ্যান আৰু অভিনয়েই নাথাকে, তেওঁলোকৰ সাজ-পাৰ, দৃশ্যপট, নাটকীয় অভিনয় আদি অন্যান্য সকলো সৰঞ্জাম উপন্যাসৰ বৰ্ণনাৰ মাজত প্ৰতিভাত হয়৷ উপন্যাস এক কথাশিল্পআৰু মনৱ জীৱনৰ সৰ্বাত্মক চিত্ৰণ৷ ক্লাৰা ৰীভৰ মতে, ‘‘The novel is a picture of real life and manners and of the time in which it is written’’৷ উপন্যাসৰ একমাত্ৰ উদ্দেশ্যই হৈছে জীৱনৰ প্ৰতিনিধিত্ব কৰা বা জীৱনৰ প্ৰতিফলন ঘটোৱা৷ ইউৰোপত জন্মলাভ কৰা উপন্যাসত সংলাপৰ ভূমিকা সম্পৰ্কেথোৰতে ক’ব পাৰি এনেদৰে ঃ সংলাপ উপন্যাসৰ অতীব প্ৰয়োজনীয় উপাদান...

প্ৰেম এক অনুভূতি, এক শক্তি৷৷ নিসংগতাৰ লগৰী প্ৰেম৷ ৷ প্ৰেম এক মধুৰ শব্দ৷ ৷ যত লুকাই আছে প্ৰাপ্তিৰ লগতে অপ্ৰাপ্তিৰ বীজ৷ ৷ প্ৰেম সকলোতকৈ ঊৰ্ধত, আপুনি মই প্ৰেমৰ বান্দা, এই যে আপুনি মই নোপোৱাৰ তাড়নাত উন্মাদ হৈ পৰোঁ সেয়া এক প্ৰাপ্তিৰ উন্মাদ৷ ৷ কিন্তু প্ৰেম জানো একমাত্ৰ প্ৰাপ্তি, অপ্ৰাপ্তিতো থাকে প্ৰেম, প্ৰেমৰ আলিংগন৷ ৷ একেখন আকাশৰ তলতে থকা জোন আৰু বেলি, দুয়ো একেলগ হ’ব নোৱাৰে যদিও দুয়োয়ে জানে দুয়োৰ কথা, ভালপোৱাৰ কথা৷ এইয়া এক প্ৰেম, পোৱাৰ আশা, অনাবিল ভালপোৱাৰ আশা৷ ৷ প্ৰেম কি জানে? এই যে ব্যস্ত সময়ৰ মাজত অলপ সময়ৰ বাবে কাৰোবালৈ মনত পৰা, ফোনটো উলিয়াই মাতটো শুনিব বিচৰা,  ৰাতিপুৱা বিছনাতে মুখখন মনলৈ অহা, এবাৰ দিনটোত মাতটো শুনিলেই সমস্ত দুখ কষ্ট পাহৰি যোৱা, এইয়াই প্ৰেম৷ আচলতে প্ৰেম বা ভালপোৱা হৈছে এখন আইনা... য’ত প্ৰতিফলিত হয় হৃদয়ৰ সুখ আৰু দুখৰ ছায়া... ৷ য’ত প্ৰেম আছে তাতেই জীৱনো আছে... প্ৰেমে মান...

১৯-০৯-২০২৩ তাৰিখে পুৰণি সংসদ ভৱনৰ পৰা সকলো সাংসদ আৰু কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰৰ মন্ত্ৰীয়ে প্ৰস্থান কৰি নৱনিৰ্মিত সংসদ ভৱনত প্ৰৱেশ কৰি প্ৰথমখন অধিৱেশনত অংশ গ্ৰহণ কৰাৰ লগে লগে অতীত হৈ পৰে দেশৰ প্ৰায় এশ বছৰীয়া সংসদ ভৱনটো৷ দেশৰ ইতিহাসৰ বহুতো সৰু-ডাঙৰ ঘটনা-পৰিঘটনাৰ জ্বলন্ত সাক্ষী এই পুৰণি সংসদ ভৱনটো৷ এই পুৰণি সংসদ ভৱনটোৰ ব্ৰিটিছৰ দ্বাৰা আধাৰশিলা স্থাপন কৰা হৈছিল ১৯২১ চনৰ ২ ফেব্ৰুৱাৰী তাৰিখে৷ এই সংসদ ভৱনটো নিৰ্মাণ কৰি উলিয়াবলৈ প্ৰায় ৬ বছৰ সময়ৰ প্ৰয়োজন হৈছিল৷ ১৯২৭ চনৰ ১৮ জানুৱাৰী তাৰিখে পুৰণি সংসদ ভৱনটোৰ নিৰ্মাণকাৰ্য সম্পূৰ্ণ হৈছিল৷ এই পুৰণি সংসদ ভৱনটো ব্ৰিটিছে কাউন্সিল হাউচ হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ নিৰ্মাণ কৰিছিল৷ সেই সময়ত এই সংসদ ভৱনটো নিৰ্মাণ সম্পূৰ্ণ কৰিবলৈ প্ৰয়োজন হৈছিল প্ৰায় ৮৩ লাখ টকাৰ৷ বৰ্তমান চৰ্চাৰ শিৰোনামত থকা নতুন সংসদ ভৱনটো নিৰ্মাণ সম্পূৰ্ণ কৰিবলৈ প্ৰায় তিনি বছৰ সময়ৰ প্ৰয়োজন হোৱাৰ লগতে প্ৰায় ৮০...

এক কথাত ৰূপকথাৰ নায়িকাৰ দৰেই অসমীয়া ছবি জগতত পদাৰ্পণ হৈছিল এইগৰাকী জনপ্ৰিয় অভিনেত্ৰীৰ৷ মৃদুল গুপ্তাৰ ‘কৃষ্ণচূড়া’ ছবিখনৰ যোগেদি অসমীয়া ছবি জগতত খোজ পেলাইছিল এইগৰাকী সুন্দৰী অভিনেত্ৰীয়ে৷ লগত সহনায়ক হিচাপে আছিল অসমীয়া ছবিজগতৰ জনপ্ৰিয় বলিষ্ঠ অভিনেতাদ্বয় তপন দাস আৰু অলক নাথ৷ ছবিখন মুক্তিৰ লগে লগে সৰ্বত্ৰে চৰ্চা হৈছিল অভিনেত্ৰী গৰাকীৰ প্ৰাণৱন্ত স্বাভাৱিক অভিনয় আৰু এগৰাকী নায়িকাৰ থাকিব লগা সৌন্দৰ্যক লৈ৷ সকলোৱে একেমুখে কৈছিল অসমীয়া ছবিজগতৰ বিশিষ্টা মোহময়ী নায়িকা মৃদুলা বৰুৱাৰ পাছতে অসমীয়া ছবিজগতে লাভ কৰিলে আন এগৰাকী সম্ভাৱনাপূৰ্ণ নায়িকা গীতাৱলী ৰাজকুমাৰীৰ ৰূপত৷ আকৰ্ষণীয় ব্যক্তিত্ব, অভিনয় প্ৰতিভা আৰু সৌন্দৰ্যৰ অধিকাৰিণী এই গৰাকী অভিনেত্ৰীয়ে পৰৱৰ্তী সময়ত মুনিন বৰুৱাৰ ‘হিয়া দিয়া নিয়া’, নাৰায়ণ শীলৰ ‘ত্যাগ’, সুমন হৰিপ্ৰিয়াৰ ‘কইনা মোৰ ধুনীয়া’, ‘ককা দেউতাৰ ঘৰ জোঁৱাই’, শংকৰ বৰুৱা ‘হেঁপাহ’, দিনেশ গগৈৰ ‘...

নাট্য যাত্ৰাত সগৌৰৱে ১২৮ বছৰত ভৰি দিয়া যোৰহাটৰ ঐতিহ্যমণ্ডিত “যোৰহাট থিয়েটাৰত” যোৱা ০৯ আৰু ১০ ডিচেম্বৰ ২০২৩ ত এই ৰংগমঞ্চৰ প্ৰাক্তন সভাপতি মাণিক চন্দ্ৰ খাউণ্ড সোঁৱৰণী নাট্যসন্ধ্যাত বিশিষ্ট নাট্যকাৰ, পৰিচালক ড॰ অৰূপ বৰঠাকুৰ দেৱৰ ৰচনা আৰু পৰিচালনাৰে মঞ্চায়ন কৰা হয় এখনি পাৰিবাৰিক নাটক “আপোনজন”৷ নাটখনিত সাম্প্ৰতিক সময়ৰ বাস্তৱৰ আধাৰত পৰিয়ালকেন্দ্ৰিক কাল্পনিক ঘটনা এটিক নাট্যৰূপ দি দৰ্শকৰ সন্মুখত দাঙি ধৰা হৈছে৷ বৰ্তমান সমাজত স্বাৰ্থপৰতা, ব্যক্তি কেন্দ্ৰিকতা, ভোগ-বিলাস প্ৰৱণতাই কেনেদৰে আপোনজনৰ লগত থকা সম্বন্ধৰ বান্ধোনত ঘুণে ধৰায়, সা-সম্পত্তিৰ লালসাত বা কেৱল নিজক প্ৰতিষ্ঠা কৰাৰ স্বাৰ্থত মানুহৰ মানসিকতাৰ কিদৰে সলনি হয় তাকেই নাটখনিৰ মাজেৰে প্ৰতিফলিত কৰা চেষ্টা কৰিছে৷ অৱশ্যে তাৰ মাজতে কিন্তু কিছু ব্যতিক্ৰমি মনৰ মানুহো যে থাকে যি নিজৰ সুখৰ লগতে পৰিয়ালৰ, আন আন আপোন মানুহৰ সুখ-আনন্দৰ মাজতহে জীৱনৰ প্ৰকৃত ...

মৈত্ৰী আৰু নন্দিনী দুয়োজনী বান্ধৱী সৰুৰে পৰা একে লগে ডাঙৰ-দীঘল হৈছিল আৰু একেলগে পঢ়া-শুনা কৰিছিল৷ সিহঁত দুয়োজনীৰ সম্পৰ্কটো বায়েক -ভনীয়েকৰ দৰে৷ নন্দিনীৰ দেউতাক সৰুতে ঢুকোৱাৰ বাবে বান্ধৱী মৈত্ৰীৰ দেউতাককে নিজৰ দেউতাকৰ দৰে ভাবিছিল আৰু তেখেতেও তাইক নিজৰ ছোৱালী মৈত্ৰীৰ দৰে মৰম কৰিছিল৷ মেত্ৰিক পৰীক্ষাত সফলতাৰে উত্তীৰ্ণ হোৱাৰ পিছত দুয়োজনীয়ে একেখন কলেজতে নামভৰ্তি কৰিলে৷ কলেজত লগ পোৱা বন্ধু -বান্ধৱী সকলৰ ভিতৰত আশিসৰ লগত সিহঁতৰ ভাল বন্ধুত্ব গঢ়ি উঠিল৷ এই বন্ধুত্ব পাছলৈ নন্দিনী আৰু আশিসৰ মাজত প্ৰেমৰ ৰূপ ললে৷ পঢ়া -শুনা শেষ হোৱাৰ পাছত সিহঁত নিজ নিজ কৰ্মত ব্যস্ত হৈ পৰিল৷ তাৰ মাজতে নন্দিনীৰ মাকে নন্দিনীৰ আগত তাইৰ বিয়াৰ কথা উলিয়ালে৷ মোৰো বয়স হৈ আহিছে সেইয়ে সময় মতে এজন উপযুক্ত পাত্ৰ চাই তোমাক বিয়া দিয়াৰ কথা ভাবিছোঁ৷ তেতিয়া তাই মাকক আশিসৰ কথা ক’লে আৰু আশিসৰ বাদে বেলেগৰ লগত বিয়াত নবহো বুলি ক’লে৷ মাকে এই ...

যোৱা সংখ্যাৰ পিছৰ পৰা... ডাঙৰ দোকানত বস্তু কিনোতে ট্ৰেভেল কাৰ্ড বা আন্তৰ্জাতিক ডেবিট কাৰ্ড ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰিলেও বহু খুচুৰা দোকানত সেই সুবিধা নাই৷ গতিকে হাতত সেই দেশৰ খুচুৰা কাৰেন্সি অলপ ৰাখিলে সৰু-সুৰা বস্তু কিনোতে অসুবিধাৰ পৰা হাত সাৰিব পৰা যায়৷ বৃহৎ মলখনত পৃথিৱীৰ সকলো ঠাইৰে এক্সপৰ্ট কোৱালিটিৰ বস্তু থাকে৷ বজাৰৰ বস্তুবোৰ চায়ে ভাল লাগে৷ বিক্ৰেতাসকলৰ ব্যৱহাৰ যথেষ্ট মৰম লগা৷ ভাষা আৰু মনৰ চিংক্ৰনাইজ হ’লে দোকানৰ ভিতৰত হাঁহি-স্ফুৰ্তিৰে জমি থাকে৷ বৃহৎ ডুবাই মলৰ লগতে সংলগ্ন হৈ আছে পানীৰ তলত বৃহৎ একুৱেৰিয়াম৷ দেশ-বিদেশৰ পৰ্যটক আহে এই একুৱেৰিয়াম চাবলৈ৷ ইয়াত সোমাবৰ বাবে এটা টিকটৰ মূল্য ভাৰতীয় হিচাবত প্ৰায় তিনিহেজাৰ টকা৷ আমি গুৱাহাটীতে ইয়াত সোমাবৰ বাবে টিকট সাজু কৰি নিছিলোঁ৷ গতিকে আমাৰ একুৱেৰিয়াম পাৰ্কত সোমোৱাৰ অসুবিধা হোৱা নাছিল৷ একুৱেৰিয়ামত সোমাই আমি ৱাটাৰপ্ৰুফ জেকেট ফিছা থকা হাত-ভৰি মোজা, পানী সো...